Jak na Korfu wygląda jesień? Jaka jest wtedy pogoda? Jak jesienią wygląda miasto Korfu? Co takiego robię, kiedy zakończy się już turystyczny sezon na Korfu? O tym wszystkim w tym filmiku…
Przewodnik po mieście Korfu jest TU!
TUTAJ! znajdziesz filmik o rejsach w Paleokastritsa.
A TU! jest nasz filmik z zamku Angelocastro.
Na naszych wycieczkach pojawia się coraz więcej czytelników mojego bloga. Ludzie najpierw czytają Sałatkę, a później postanawiają lecieć na Korfu. Albo szukają wiadomości o Korfu, trafiają na bloga i już na długo na nim zostają. Nie zależnie od kolejności, coraz częściej jest tak, że nasze wycieczki są dla mnie świetną okazją do poznawania moich czytelników. Tak w realu. Twarzą w twarz, na żywo. Dzięki temu wiem dokładnie, co was najbardziej interesuje. Jaki chcecie zgłębić temat. Co was najbardziej ciekawi.
Jedno z pytań, które podczas tras powraca jak boomerang, brzmi:
Skoro większość mieszkańców Korfu, zajmuje się turystyką, to czym zajmują się po skończeniu sezonu? No i co takiego jesienią i zimą robisz ty, Dorota?
Sezon turystyczny na Korfu trwa mniej więcej od połowy maja do połowy października. Korfu ma 600 km2 i rośnie na niej około 4 milionów drzew oliwnych. Sezon na zbiór oliwek zaczyna się w październiku i potrafi trwać nawet i całą zimę. Idealnie! Bo po skończeniu pracy w turystyce, wiele osób może zająć się zbieraniem oliwek. Ludzie mają różne inne dorywcze, dodatkowe prace w zależności od ich zawodu, umiejętności czy potrzeb. Często z Korfu wyjeżdżają. Albo przygotowują się do następnego sezonu.
ALE! Uwaga…
Praca w turystyce jest szalenie specyficzna. W pięć miesięcy musimy często zapracować na cały rok! Co oznacza to w praktyce? Że podczas tych pięciu miesięcy pracuje się co najmniej ze zdwojoną siłą. Często jest tak, że ludzie w turystyce pracują przez kilka miesięcy, bez dnia przerwy, często nawet po 15 godzin dziennie. Powtórzę to jeszcze raz… Przez kilka miesięcy, bez żadnego dnia przerwy, nawet po 15 godzin dziennie! Kto przepracował w turystyce choć jeden sezon, ten wie z czym to się je. Organizm przechodzi wtedy prawdziwy Sajgon. Bo dodatkowo szczególnie w strategicznych miesiącach, takich jak czerwiec, lipiec, sierpień, praca jest często morderczo intensywna.
U mnie standardem jest, że telefon zaczyna dzwonić od ósmej rano, a milknie dopiero po północy. Śniadanie jem najczęściej albo w samochodzie, albo gdzieś w trasie i niestety, ale zawsze pod koniec sezonu tracę cenne dla mnie kilogramy. Prawdziwym luksusem jest to, że mogę w nocy spać więcej niż 4 godziny. A kiedy mam dzień wolny, to zazwyczaj nie robię wiele więcej niż nadrabianie szalenie cennego latem snu.
Organizm każdego ma swoje granice. I nawet super człowiek, nie jest w stanie wytrzymać w takim rytmie dłużej. Dlatego po pierwsze każdy, kto pracuje w turystyce, w sezonie jesienno – zimowym:
No dobra… Ale czy ludziom, którzy tak intensywnie pracują latem, nie nudzi się jesienią i zimą???
Nie wiem jak dokładnie jest u innych, ale mnie bynajmniej NIE! Bardzo lubię zmiany i to, że mój rytm letni jest tak zupełnie inny od zimowego, bo moje życie zimą zmienia się o 180o. Jednocześnie bardzo lubię to jak wygląda moje lato i to jak wygląda moja zima. Zawsze jest super, tylko że zupełnie inaczej.
Co takiego robię właśnie teraz, czyli w sezonie jesienno – zimowym?
W Grecji jesień rozgościła się już na dobre. Pogoda szaleje. Prześliczne, słoneczne dni jak dobierany warkocz, przeplatają się z tymi pochmurnymi, kiedy cały dzień pada i wieje przy tym tak, jakby za chwilę miało zerwać dach. Dziś zrobiło się już na tyle zimno, że pierwszy raz włączyłam kaloryfer. Nie przepadam za tą chłodniejszą porą roku. Mimo tego, nawet jesienią i zimą jest kilka rzeczy, za którymi wprost przepadam… Zaczynamy! Dziś kilka moich inspiracji grecką jesienią. A jakie są Wasze??? Koniecznie dzielcie się nimi w komentarzach:D
MODA… Ulice greckich miast wyglądają teraz zupełnie inaczej. Królują uwielbiane przez Greczynki głębokie granaty, szarości, burgundy, butelkowe zielenie. Wzory w pepitkę i panterę. Kiedy dzień jest ładny i pogoda na to pozwala, Greczynki wyjmują z szafy najróżniejsze jesienne gadżety. Szale. Ozdobne chusty. Fikuśne gumowce, nawet jeśli nie pada. I nieśmiertelne w Grecji poncza czy też obszerne peleryny, noszone w najróżniejszy sposób.
źródło: magazyn OK!
źródło: magazyn OK!
KASZTANY… Pieczonymi kasztanami przez całą jesień i zimę pachną wszystkie greckie miasta. Uwielbiam ten zapach. Najbardziej lubię, kiedy kasztanami pachnie nasz dom. Smakują wyśmienicie. Są przy tym również niezwykle zdrowe. [Przeczytaj więcej…]
ZBIORY OLIWEK… Każdy kto ma sad oliwny, właśnie teraz ma najwięcej roboty. Sezon na zbiór oliwek trwa, co wygląda niezwykle malowniczo. Wystarczy jedynie wybrać się na łono natury. Gdzieś rzut beretem od miasta. I to już za dosłownie kilka tygodni tłoczona będzie najświeższa, jeszcze zieleniąca się oliwa. [Przeczytaj więcej…]
PIGWA… Jeden z typowych owoców greckiej jesieni. Wygląda trochę jak wyrośnięta gruszka. Nie nadaje się do jedzenia tak po prostu zerwana z drzewa. Co więc z nią zrobić? Może smakować naprawdę wyjątkowo… Jeden ze sposobów przyrządzania pigwy, znajdziecie klikając TUTAJ! Palce lizać…
RAKOMELO… Czyli miód połączony z raki. Trunek, który pochodzi i mocno kojarzy się z Kretą. Ale tak jak należy, rakomelo smakuje przede wszystkim jesienią i zimą [Przeczytaj więcej…].
PASTICADA… Kuchnia Grecji nieco zmienia się w chłodniejszym sezonie. Owoce morza zastępują potrawy mięsne, które teraz będą dominować. Nie byłabym sobą, gdybym nie dorzuciła inspiracji pochodzącej z Korfu. Jest nią pasticada! Czyli najczęściej wołowina w sosie pomidrowym z dodatkiem cynamonu, podawana ze sporych rozmiarów makaronem.
JESIENNE KWIATY… Również i Grecy uwielbiają zdobić wnętrza swoich domów typowo jesiennymi kwiatami. Kolorowe donice chryzantem. Wrzosy. Wrzosy i raz jeszcze wrzosy. Również i Ellada na jesień staje się szaro – bura, więc takie akcenty barwne są w tym okresie bardzo potrzebne!
Grecki rok bardzo wyraźnie podzielony jest na dwie części. Część wiosenno – letnią i drugą, zupełnie przeciwstawną jesienno – zimową. Tak jakby od połowy października kalendarz oddzielony był gubą, czarną krechą od sezonu wiosenno – letniego. Te dwie części roku różnią się wszystkim. Pogodą. Rytmem dnia. Sposobem na spędzanie czasu. Kolorem ubrań, jakie królują na ulicach. A nawet tym jak wyglądają wnętrza greckich domów.
-Kalo himona… Gregoria! [Dobrej zimy… – przypis mój:)] – powiedziałam wychodząc z Achillionu, do Gregorii, która przy wejściu do pałacu sprzedaje przez cały sezon pamiątki i przewodniki. Uwielbiam ją za uśmiech i za to, że zawsze te kilka chwil czekając na grupę możemy pogadać o wszystkim i o niczym. Moment później, a właściwie jeszcze w trakcie wypowiadania tych słów zrobiło mi się tak przykro, że aż poczułam skurcz w żołądku. Że są to już moje ostatnie dni w tym sezonie na Korfu. Że jest to już moja ostatnia wizyta w Achillionie tego lata. Że już długo nie pogadam sobie z Gregorią. Że przychodzi już jesień. A dni będą naglę tak krótkie, deszczowe i pochmurne. Chwilę później, chyba żeby samej sobie poprawić humor, dodałam:
-Ale zobaczymy się już w maju… Mam nadzieję, że zima szybko minie i znów będzie maj…
-Teraz odpoczniesz, nabierzesz sił na następny sezon. A my będziemy w kontakcie! Trzymaj się tam na kontynencie śliczna moja dziewczyno!
*
Kiedy w Grecji przychodzi jesień, dni tak nagle robią się niesłychanie krótkie. Tak jakby na raz, dwa, trzy ktoś zgaszał światło. To mają do siebie kraje południowe. Tu na Korfu temperatura nie tyle, że staje się niższa. Pogoda po prostu szaleje. Raz jest ciepło, świeci słońce, tak że można się opalać. Na drugi dzień potrafi być urwanie chmury, które przeciąga się na dwa, trzy dni, przechodząc w męczący deszcz. Kiedy wychodzi się na zewnątrz, trzeba być przygotowanym na wszystkie warunki pogodowe.
Gdy przychodzi październik, zmienia się rytm życia. Kiedy pada, miasta są zupełnie wyludnione. Tak jakby nikt w nich nie mieszkał. Wszystkie sprawy zostawia się na później, jakby Grecy bali się, że wychodząc w taką pogodę na zewnątrz, rozpuszczą się jakby byli zrobieni z cukru. Za to kiedy jest ładna pogoda i świeci słońce, można mieć wrażenie, że dosłownie wszyscy są na zewnątrz. Grecja to kraj wielu kontrastów. To dotyczy też rytmu życia miast, tak jakby te znały tylko dwa skrajne stany: na ulicach tłumy, albo nie ma zupełnie nikogo.
Wieczór zapada nagle i nawet jeśli dzień był ciepły, wieczór zawsze jest chłodny. Mimo tego, w Grecji nigdy, ale to nigdy, nikt nie zrezygnuje z życia towarzysko – rodzinnego. Ludzie spotykają się w domach. Grecy kochają grać w karty i najróżniejsze gry planszowe. Potrafią spędzać tak całe godziny. Do domów przenosi się wspólne biesiadowanie, któret też trwa do późnych godzin nocnych. Ludzie spotykają się na kawę. Wychodzą do tawern, takich w których królować będzie mięso.
Kiedy przychodzi jesień, zmienia się również wygląd samych domów. Co często zaskakuje wiele osób, Grecy wręcz obsesyjnie dbają o czystość w swoich czterech ścianach. Latem każdy najpierw na mokro czyści, a później głęboko chowa dywany. Kiedy tylko robi się chłodniej, świeżo wyczyszczone podłogi znów są przykryte grubymi, puchatymi dywanami, na których bez wątpienia nie ma żadnych roztoczy.
Typowa Greczynka, zawsze dzieli swoją szafę na dwie części: letnią i zimową. Jesień, to moment, kiedy chowa się wszystkie letnie ubrania, a wyjmuje wszystkie te które nadawać się będą na jesień i zimę. Nagle, jak na raz! dwa! trzy! wszystkie kobiety ubierają się w czernie, granaty, brązy, popiele, ukochane przez Greczynki karmazyny, butelkowe zielenie. Pojawia się też motyw, który w Grecji chyba nigdy nie stanie się demode, czyli elementy skóry pantery.
Jest więcej czasu dla siebie. Więcej czasu na takie zimowe uspokojenie. Każdy częściowo hibernuje swoje aktywności. Zaszywa się na trochę w domu. Śpi trochę dłużej. Wychodzi trochę rzadziej. A kiedy pada, albo nie daj Boże pojawia się śnieg, to jest to idealna wymówka, by zostać w domu i pod ciepłym kocem, z wielką miską popcornu, obejrzeć spokojnie jakiś lekki film. Nawet jeśli taka wymówka jest trochę naciągana, świat przecież nie stanie od jednego rozleniwionego dnia.
W sumie… Ta jesień i zima wcale nie musi być taka zła… Dobrej zimy Kochani!
Ach! P.S. Zapomniałam o czymś jeszcze… Jesień to również sezon na zbiór oliwek, który właśnie w Grecji trwa. Już niedługo, będzie się tłoczyć najświeższa, zieleniąca się jeszcze oliwa:D
Rejs łodzą w rejonie Paleokastritsy
Na Korfu zielono jest zawsze. Oliwki, strzeliście pnące się do góry cyprysy czy też drzewa cytrusowe, nigdy nie tracą swoich liści. Często jest tak, że nawet w październiku całe dnie, mimo że już znacznie krótsze, są jeszcze upalne i niezwykle słoneczne.
Daję słowo. Zawsze, kiedy jestem w Paleokastritsy czuje jakbym stawała się częścią jednego z rozdziałów książki Geralda Durrella. Mimo ogromnego rozwoju turystyki, mocno w środku, Korfu chyba nigdy się nie zmienia. Jest nadal taka, jak opisał ją Durrell.
Weszliśmy do Vrachosa. Nasi turyści usiedli w zawsze przeznaczonej tylko dla nas części tawerny, gdzie widok na most i całą plażę św. Spirydona jest zawsze najpiękniejszy. Jeden wielki błękit. Każdy dostał już swój obiad, a ja mając tę chwilę dla siebie, chwyciłam lampkę wina i zawiesiłam się w myślach, gapiąc się na połyskujące w promieniach słońca morze.
Do Vrachosa wbił Kalikas. Jedyny sternik w całej Paleokastritsy, który nigdy, przenigdy nie chodzi w butach, jakby to było odgórnie zakazane. Daję słowo! Kalikas nawet, kiedy jeździ na swoim zmaltretowanym skuterku, również jest na boso.
-Cześć Maleńka! Co słychać?! Wyglądasz, jak zawsze kwitnąco… – nie można się nie uśmiechnąć. Typowe, greckie przywitanie.
-Wszystko dobrze! Ale Kalika…! Ty masz na sobie buty! Powiem wprost… Dziwnie to wygląda… Pierwszy raz widzę cię w butach!
-Baaa… Hola Hola! Przecież przyszła jesień! Niedługo będzie zima. Moje nogi muszą się przyzwyczaić do takiego zniewolenia.
-Nigdy cię o to nie pytałam… Dlaczego, ty zawsze chodzisz na boso?
-A daj spokój z tymi butami! Z nimi są same problemy. Tego lata miałem aż dwie pary klapek. Najpierw dostałem od żony jedną. I codziennie rano prawie się spóźniałem, bo jeden but zawsze mi się gdzieś gubił. Po miesiącu szukania dałem sobie spokój. Moja żona kupiła mi drugą parę. Na całe szczęście po kilku dniach rozwalił się w nich pasek. Powiedziałem wtedy żonie, że na tym koniec i przynajmniej latem będę chodzić, tak jak mi najwygodniej – na boso! Musisz pewnego lata spróbować, mówię ci jaka wygoda!
-No dobrze. Ale przecież tutaj jest tyle ludzi. Co chwilę widzę szkło na ziemi, jakiś ostry kapsel. A co jak coś takiego wbiłoby ci się w stopę?!
-Ależ problem… A bo to raz coś mi się takiego zdarzyło. Jak wdepnę w szkło, to se je wyjmę i idę dalej! No, ale teraz widzisz… Powoli kończy się lato, zaczyna jesień. Za jakiś czas będzie zima. Ciężko idzie, ale muszę zacząć nosić buty, bo stopy muszą mi się przyzwyczaić. Jezu, jak mi jest niewygodnie…
Zdaje się, że mało kto przepada za listopadem. A ten zbliża się już wielkimi krokami. Mamy za sobą zmianę czasu, więc nagle zrobiło się ciemno i jakby bardziej szaro. Nawet i w Grecji jest już znacznie chłodniej. Nie lubię końcówki jesieni, nie przepadam też za zimą. Ale nie zamierzam się nad tym użalać, a korzystać z tych pór roku najlepiej jak potrafię. Dziś dziesięć rzeczy, które robię jesienią i zimą, by czuć się możliwie jak najlepiej. Koniecznie piszcie w komentarzach jakie są Wasze sposoby na listopad! Z wielką chęcią się nimi zainspiruje. A oto i moja dziesiątka!
1. Spacery około południa… Im bliżej południa tym lepiej. Obojętnie, czy świeci słońce, pada, czy też wieje. Do dobrego samopoczucia jest nam absolutnie niezbędna witamina D. A tę możemy dostarczyć sobie jedynie przez przebywanie na słońcu, najlepiej w samo południe. Więcej o konieczności dostarczania sobie witaminy D, przez przebywanie na słońcu przeczytacie TUTAJ!
2. Cytrusy… Im bliżej zimy, tym lepszy na nie czas. Ale trudno wyobrazić sobie by zjeść dla przykładu całą cytrynę. Ja przez cały czas piję soki z zielonych warzyw (na temat jednego z nich przeczytacie TUTAJ!). Uwielbiam zaczynać dzień od cytrynowo – miodowej mikstury. Jak ją zrobić? Przed pójściem spać w ciepłej wodzie rozpuszczam łyżkę miodu. Rankiem wciskam połówkę cytryny, mieszam i od razu piję. Dawka zdrowia od samego przebudzenia!
3. Kolorowe ubrania… Szarości, czernie, biele, są bezpieczne, ale szczególnie jesienią i zimą dbam o to, by wkładać na siebie coś kolorowego. Nie mam pojęcia dlaczego, ale kiedy mam na sobie coś różowego, od razu mam inną energię!:D
4. Aromatyczne kąpiele… Te mają swój urok szczególnie, kiedy jest zimno. Jakiś ciepły zapach, dużo, dużo piany i spokojny kwadrans, albo i dwa w gorącej wodzie. Taki relaks to przecież domena zimy i jesieni.
5. Wyłącz wiadomości i zobacz dobrą komedię!… Ostatni raz oglądałam wiadomości… jakieś cztery, pięć lat temu… Od tego momentu zauważyłam, że psychicznie czuje się znacznie lepiej. To znaczy, jeśli coś naprawdę ważnego się dzieje, to jakąś drogą i tak się o tym dowiem. Przed ostatnimi wyborami w Polsce, włączyłam wiadomości na całe dwie minuty(!!!)… Wyłączyłam utwierdzając się w przekonaniu, że szkoda czasu na te bzdury. Szczególnie teraz dbam o to, by oglądać komedie. Uwielbiam się śmiać. Więc dobra komedia na listopadowy wieczór jest idealna! A jakie są Wasze ulubione? Też piszcie w komentarzach!
6. Domowe ciasto… Kiedy zapach domowego ciasta wypełnia dom, od razu robi się tak jakoś słodko. Dla mnie to też jeden ze sposobów na poprawienie nastroju. Szukacie jakiegoś fajnego przepisu? TUTAJ! znajdziecie przepis na moje ulubione ciasto cytrynowe.
7. Zestaw: książka + gruby koc + dres + dobra herbata… Tu chyba komentarz jest zbędny. Kiedy korzystam z tego zestawienia, na kilka dobrych godzin potrafię przestać istnieć dla świata!
8. Aktywność fizyczna… Przyznam, że dbanie o nią o tej porze roku jest dla mnie ciężkie. Odkąd wyjechałam z Korfu, mam przerwę w jeździe konno. Pływać też nie da rady. Kiedy dzień jest na tyle ładny, wybieram się więc na dłuższy spacer, idę się przebiec, albo będąc nawet w domu wybieram jakiś fajny zestaw ćwiczeń z YouTube.
9. Wysypianie się… Tak jak latem do dobrego funkcjonowania wystarczy mi dosłownie kilka godzin snu, tak jesienią i zimą potrafię spać jak niedźwiedź. Taką potrzebę wyraźnie ma mój organizm. Ładuje więc baterie na lato, śpiąc tyle ile mi potrzeba.
10. Świece… Niby zwykła, mała rzecz, a potrafi poprawić nastrój. Świece pasują według mnie szczególnie do miesięcy zimowych. Kiedy tylko zapadnie zmrok, zawsze zapalam kilka świec, które w magiczny sposób wyczarowują ciepłą, domową atmosferę.
Uwielbiam lato! Jak dla mnie mogłoby trwać nawet i cały rok. Nie przeszkadzają mi nawet największe upały. Tak po prostu już mam. Ale i jesień ma swój niepowtarzalny urok. Dla mnie wyznacznikiem jesieni, wcale nie jest data w kalendarzu. Jesień przychodzi do mnie, kiedy z Ellady odlecą ostatni turyści. Tak więc zaczęła się właśnie teraz.
Słuchając jesienią prognozy pogody, pewnie z lekką zazdrością często słyszycie takie słowa: „dziś najcieplejszą stolicą Europy są Ateny! Temperatura w stolicy Grecji wynosi 23 stopnie!”. To prawda, jesienią czy też nawet zimą kilka dni z rzędu potrafi być prześlicznych, ale zapewniam że tak nie jest cały czas. U nas już trzy dni non stop leje. I nie chodzi wcale o lekki kapuśniaczek, tylko o deszcze jakby ktoś otworzył prysznic, który połączony jest z wiatrem, urozmaicany dodatkowo burzami. Tak żeby nie brakowało emocji – do trzęsień ziemi od czasu do czasu, też trzeba się przyzwyczaić. Dziś w nocy przez ulewę znów nie mieliśmy prądu. Wiało tak mocno, że myślałam iż lada chwila, a wywieje nam cały dom. Wystarczyło na chwilę uchylić okno, a na podłodze robiła się kałuża. Tak… Tak również wygląda grecka jesień.
Dla mnie początek jesieni, to prawdziwa rewolucja w życiu codziennym. Mój rozkład dnia zmienia się o 180 stopni. Jestem typowym wodnikiem. Zabija mnie więc codzienna rutyna, za to jak ryba (albo wodnik;)) w wodzie, czuje się w wirze nieustannych zmian. W takim cyklu zmian, żyje mi się idealnie. Musi się dziać!
Tak jak latem w domu właściwie jedynie śpię… Moje gotowanie ogranicza się do zupełnego minimum… Na kilka miesięcy nie wiem co oznacza słowo „film”… Najczęściej usypiając nad książką, czytam jedynie chwilę przed snem… Tak jesienią…
Co prawda nie rozpakowałam jeszcze nawet walizek, ale nasz dom jest już tak wysprzątany, że człowiek ma ochotę w nim po prostu być. Tu i ówdzie pojawiło się coś nowego. W końcu, po prawie trzech latach kupiłam sobie biurko, a Jani właśnie sam robi mi półkę na moją małą kolekcję greckich win. Zacieram ręce na to co w najbliższych tygodniach sobie przeczytam. Do obejrzenia przygotowałam już kilka filmów z Brigitte Bardot. Dziś w całym domu przepięknie zapachniało ciastem śliwkowym. Wyjęłam z szafy wełniany koc. Za chwilę zrobię herbatę, ukroję kawałek ciasta i usiądę by zobaczyć „I Bóg stworzył kobietę”.
Kilka dni temu uświadomiłam sobie, że jest to pierwszy moment od czterech lat, kiedy nie jestem w procesie: szukam pracy / organizuje pracę / pracuje. W najbliższych planach mam: przykryć się kocem, zjeść domowe ciasto i oglądając Bardot, pozazdrościć kobietom z lat 50tych ich ślicznych sukienek. Przede mną kilka dni błogiego relaksu. Takiego prawdziwego, pierwszy raz od czterech lat.
Kiedy tylko naładuje baterię, wracam do systematycznego pisania książki i innych rozmaitości. Muszę się trochę powstrzymywać, bo już najlepiej teraz zaczęłabym czytać nowe przewodniki i wprowadzać zmiany na naszą stronę, ale na najbliższy czas wprowadziłam sobie zakaz.
Zanim jeszcze na dobre usiądę do mojego nowego biurka, czeka nas również podróż. Do domów wrócili już nawet ostatni turyści, na wakacje czas więc dla nas! Długo szukałam tej jednej wyspy, którą chciałabym poznać. Celem naszej wyprawy w tym roku, jest dowiedzieć się – jak oni to robią, że w tak fenomenalnym stanie dożywają tak sędziwego wieku? Ludzie, którzy podobno zapomnieli umrzeć. Już na początku listopada jedziemy na… IKARIĘ!!!:DDD Nie mogę się doczekać!:D
Ciasto na zdjęciu wyszło pyszne! Przepis z typu a) prosty b) mało zmywania. Jego autorką jest moja mama. Tutaj podaje jak to ciasto zrobić:
Składniki: 2 szklanki mąki, pół szklanki cukru pudru, 1 i pół łyżeczki proszku do pieczenia, cukier waniliowy, 2 jajka, pół szklanki oleju, ¾ szklanki śmietany, śliwki lub inne owoce.
Jak to zrobić: wymieszaj ze sobą sypkie składniki. Ubij białka. Do ubitych białek dodaj żółtka i inne składniki ciekłe. Wymieszaj wszystko razem. Konsystencja powinna przypominać bardzo gęsty budyń. Na wierz ciasta połóż rozkrojone na połówki śliwki. Posyp ewentualnie cukrem. Piecz przez 40 minut w 180 stopniach. Podaj ze szczyptą cukru pudru.
Nie lubię listopada. I coś mi podpowiada, że podobnie ma wiele osób. Listopad jest miesiącem co najmniej ciężkim. Liście z drzew najczęściej zdążyły już opaść, więc robi się szaro. Dzień jest krótki, a na dodatek ta zmiana godziny. Jest zimno. Wietrznie i często pada. Nawet w Grecji. Bleee…
Po sezonie wakacyjnym mój tryb funkcjonowania zmienił się o 180 stopni. Teraz czeka mnie sporo pracy w domu. Pisanie uwielbiam, ale siedzenia w domu – nie znoszę!!! Poza tym, nie ukrywam, że powrót z Kerkiry do naszej wioski, to nie jest coś z czego się bardzo cieszyłam. Niedawno znalazłam gdzieś informację, że miejsce w którym mieszkamy jest uznawane za jedno… z najbardziej… depresyjnych w całej Elladzie. Niestety, podpisuję się pod tym obiema rękami. Od czasu napisania TEGO posta, moje nastawienie do naszej wioski nie zmieniło się ani trochę. Szczególnie w porównaniu do tego, jak piękna jest Kerkira.
Świat zewnętrzny nie sprzyja. Jak więc w takim razie, szerokim łukiem udaje mi się ominąć temat jesiennej chandry? Mam dziesięć sposobów, które zawsze są niezawodne. Jestem bardzo ciekawa Waszych! Jeśli macie swoje – piszcie proszę w komentarzach! Być może ktoś jeszcze się nimi zainspiruje;)))
1. SŁOŃCE – dzień może być pochmurny, może padać i wiać. Ale słońce bardziej czy też mniej schowane za listopadowymi chmurami, obecne jest przecież zawsze! Dlatego codziennie, niezależnie od pogody, mojego samopoczucia i tego co mam do zrobienia – wychodzę co najmniej na czterdzieści minut na zewnątrz w czasie, kiedy słońce świeci najintensywniej. Jeśli jest chłodno ubieram się cieplej. A kiedy jest słoneczny dzień, to wystawiam twarz do góry i napawam się witaminą D i tą niesamowitą energią jaką dać może tylko słońce.
2. CZAS DLA SIEBIE – w sezonie jesienno – zimowym moja praca to typowy „zawód wolny”. Organizacja pracy w domu to naprawdę ciężkie zadanie. Podstawowy problem osób, które pracują w domu, to nie rozciągać pracy na cały dzień. Zorganizować się tak, by znaleźć czas na wszystko. Łatwo się w tym pogubić, kiedy nie ma się nad sobą szefa. A przyjemności są bardzo ważne dla dobrego samopoczucia psychicznego. Ostatnio złapałam się na tym, że zwyczajnie zapominam o relaksie. By tak się nie stało od pewnego czasu wszelakiego typu przyjemności wpisuję w kalendarzu jako „zajęcia obowiązkowe”. Może brzmi to nieco śmiesznie, ale najważniejsze – działa!
3. SPORT – za sportem nigdy szczególnie nie szalałam i daleko mi do typu sportowca. Jednak ruch to szalenie istotny czynnik, który pozwala nam czuć się dobrze. Dlatego szczególnie jesienią dbam o to, żeby ruszać się znajdując jednocześnie w tym przyjemność. Wychodzę na dłuższy spacer. Kiedy pogoda jest w miarę ładna, często wkładam sportowe buty i biegam. Raz na jakiś czas, przed snem, albo tuż po obudzeniu się ćwiczę jogę z jakimś instruktorem z YouTube. Małe rzeczy, ale robią wielką różnicę!
4. SOKI OWOCOWE – jakiś czas temu dorobiliśmy się sokowirówki. Od tego czasu w naszym domu zaczęło się prawdziwe sokowe szaleństwo. Na sok zamieniamy właściwie wszystko co dostępne jest na naszym bazarku! Testujemy najróżniejsze zestawienia. Prosta rzecz. Kubki smakowe są w siódmym niebie. No i – samo zdrowie!
5. DOMOWE CIASTA – jedna z moich sąsiadek powiedziała mi kiedyś: „jeśli w życiu jest naprawdę źle i nie wiesz co robić… zrób szarlotkę! Nie ma nic bardziej kojącego niż zapach domowego ciasta rozchodzący się po domu”. Tu chyba nie trzeba żadnego komentarza. Dodam tylko, że po naszym domu właśnie rozchodzi się zapach ciasta pomarańczowo – czekoladowego i jest to cuuudowne!
6. KOMEDIE – w tym miesiącu raczej nie planuję obejrzeć żadnych innych filmów niż komedie. Najlepiej romantyczne! I najlepiej z jakąś piękną, modnie ubraną aktorką, która zawsze fajnie wygląda, tak żeby mi też się chciało. Przyznam, fabuła ma w tym momencie zupełnie drugo… trzeciorzędne znaczenie ;)))
7. ZESTAW: KSIĄŻKA/GAZETA + GORĄCA CZEKOLADA + KOC – tyle! Kiedy mam te trzy elementy – nie istnieje dla świata!
8. KOLOROWE UBRANIA – jesień, a zwłaszcza listopad jest taki szaro – bury. Szare kurtki, płaszcze, parasole… Tak okrojona gama barwna, chyba nikomu nie poprawia humoru. Dlatego zawsze staram się mieć na sobie coś kolorowego. To naprawdę potrafi magicznie poprawić samopoczucie.
9. LENIUCHOWANIE – kiedy pogoda jest naprawdę zła, za oknem pada i wieje – jest to najlepszy moment, żeby sobie zwyczajnie poleniuchować. Tak po prostu. A jakby ktoś się pytał o powód… W listopadzie wszystko(!) zwalić można przecież na pogodę!
10. BOŻE NARODZENIE – bez dwóch zdań należę do bożonarodzeniowych maniaków. Przyczynia się do tego pewnie i fakt, że mieszkam za granicą, a grudzień to jeden z niewielu okresów, kiedy spotykamy się całą rodziną. Na ten okres czekam więc cały rok! Jeden grudzień – to stanowczo za mało! Dlatego rozciągam ten czas planując wszystko, już od początku listopada. Nie ma dla mnie niczego przyjemniejszego niż takie oczekiwania. Czas więc już najwyższy – zabrać się za kupowanie świątecznych prezentów!
Po napisaniu tego postu z ręką na sercu mogę stwierdzić, że listopad jest całkiem fajny! :DDD
Pozdrawiam Was gorąco i czekam na Wasze sposoby na listopad!
