Co o Polakach myślą Grecy?… piątek, 1 grudnia 2023

Dla mnie “Polska” to między innymi… najpyszniejsze maliny!

Kiedy w naszej głowie pojawi się hasło „Grek”, najczęściej szybko wskakują takie skojarzenia jak: lekkoduchy, weseli, Zorba, często się spóźniają, lubią się bawić i dobrze zjeść. Oczywiście, nie każdy Grek będzie lekkoduchem. Są też tacy, którzy są poważni, są też tacy którzy na spotkania zawsze meldują się przed czasem. Nie wszyscy też lubią tańczyć. Ale co do jedzenia… Przyznam, że chyba każdy lubi dobrze zjeść!

Stereotypy, stereotypami. Nie można nimi określać charakteru każdego. Mimo wszystko jest tak, że mamy jakieś wyobrażenie o mieszkańcach danego kraju, które dominuje.

Zastanawialiście się kiedyś: a co o nas myślą Grecy? O tych pierwszych skojarzeniach słyszę prawie za każdym razem, kiedy na pytanie skąd jestem, odpowiadam, że z Polski. Nie zawsze jestem z nich zadowolona, ale cóż… tak właśnie jest! Oto i kilka z nich! Jakie skojarzenia mają Grecy, na hasło „POLSKA”?

WÓDKA

No cóż… Chciałabym zacząć ten ranking od czegoś innego, ale taka jest prawda. Zazwyczaj, kiedy odpowiadam że jestem  z Polski, to pierwszym skojarzeniem Greków jest to, że nasz kraj słynie z bardzo dobrej wódki. Następnie wiele osób łamie sobie język próbując wymówić słowo „Żubrówka”. Z obserwacji Greków wynika, że bardzo dużo pijemy. Grecy, którzy zazwyczaj są na wiecznym luzie nie mogą się nadziwić, dlaczego Polacy piją na wakacjach, jakby nie rozumiejąc w tego, że ktoś nie potrafi się wyluzować. Dla wielu jest to czysta abstrakcja.

KRAKÓW

Kiedy z Grekami rozmawiam o Polsce, szczególnie ostatnio bardzo często słyszę mniej więcej takie słowa: „Moi znajomi byli w Polsce! W takim mieście… Kra… Kra… Kraków! Mówili, że było przepięknie! Byli zachwyceni i ja myślę o tym żeby też polecieć tam na wakacje”. Szczególnie Kraków jest miastem, które ogromnie się Grekom podoba i co chwilę słyszę wśród moich greckich znajomych, że albo ktoś był, albo ktoś wybiera się właśnie do Krakowa. Na takie słowa cieszę się bardzo, bo wtedy zazwyczaj zaczyna się  głębsza rozmowa o Polsce.

LEWANDOWSKI

Wśród starszego pokolenia jest to albo Wałęsa, albo Warzycha. Ale ostatnio najsłynniejszym Polakiem dla Greków jest zdecydowanie Lewandowski. Chopin jest zazwyczaj w Grecji mylony z Francją, a Jana Pawła II zna naprawdę mało kto, bo Grecja to kraj prawosławny. Nawet sobie nie wyobrażacie, jaki pijar z pewnością nie tylko w Grecji, robi nam Lewandowski.

PRACOWITOŚĆ

Pracowitość, rzetelność, spryt i kreatywność. Tak oceniają nas Grecy, którzy pracowali z Polakami. Jeśli Polak będzie pracować w greckim środowisku zazwyczaj będzie się odznaczać tymi właśnie cechami.

POLKI

Nie ma co ukrywać! Ogromna ilość Polek wyemigrowała z kraju dla Greków. Jakoś tak się dzieje, że małżeństwa grecko – polskie, gdzie przeważnie to żona jest Polką, a mąż Grekiem, są szczególnie popularne. Od wielu Greków słyszałam, że Polka jest dla nich „żoną idealną”. Grekom bardzo podoba się słowiański typ urody. Polki są uznawane przede wszystkim za niesamowicie przedsiębiorcze i zaradne, czym odznaczają się mocno w środowisku greckim.

PIEROGI

To dla Greków najbardziej charakterystyczne danie z Polski. Nie wszystkim Grekom będą tak do końca smakować, ale na pewno po powrocie z naszego kraju pozostają w pamięci. Nie ma w Grecji ich odpowiednika, dlatego to danie i ilość jego wersji, zawsze robią na Grekach wrażenie. Grecy nie mogą się nadziwić, że jedno danie można podawać na aż tyle sposobów!

To są właśnie skojarzenia, które słyszę od Greków na hasło „Polska”! Czy trafne? Co sądzicie na ten temat?

TU! 10 rad dla osób, które zaczynają żyć w Grecji.

TUTAJ! post o tym czym w Grecji zaczyna się dzień.

TU! przeczytasz o tym jak poradzić sobie z emigracyjną depresją.

Rzeczy, za które kocham Polskę… poniedziałek, 10 stycznia 2022

 

 

Ta grudniowa podróż po Polsce była dla mnie szczególnie ważna. W kraju nie było mnie aż dwa lata, przez co tak naprawdę pierwszy raz poczułam co oznacza zatęsknić za swoim krajem. W Polsce byliśmy równy miesiąc odwiedzając kilka różnych miejsc rozsianych na mapie. Był to dla mnie bardzo intensywny czas, bo chciałam wycisnąć z tej podróży jak najwięcej.

Za czym najbardziej tęskniłam i czym jednocześnie cieszyłam się najbardziej?

 

BLISCY

Kontaktu w świecie rzeczywistym nie zastąpi tak do końca żadna video rozmowa, nawet z najlepszym sprzętem. Tak bardzo brakowało mi spotkań w normalnym świecie z bliskimi mi osobami i robienia wspólnych rzeczy. Przyjaciół i znajomych w dorosłym życiu można mieć wielu. Ale kontakt, z ludźmi z którymi się wychowaliśmy i z którymi dojrzewaliśmy, zawsze jest szczególny. Tak jakby tylko ci ludzie, wiedzieli kim tak naprawdę jesteśmy… Możemy nie widzieć się latami, a później rozumiemy się bez słów.

 

BAŁTYK

Podczas każdego sezonu bardzo często słyszę zachwyty nad morzem, które oblewa całą Korfu. Zachwyty i jednocześnie porównanie, że „…nie to co… nasz Bałtyk!”. Za każdym razem, kiedy podczas letnich sezonów, ktoś wspominał o polskim morzu, czułam taką silną tęsknotę za polskim Bałtykiem. I tak narodziła się we mnie potrzeba, że żeby znów zobaczyć polskie morze. To właśnie dlatego tydzień spędziliśmy w Trójmieście. Polskie morze ma w sobie takie „coś”. Taką romantyczną nostalgię kryjącą się w długich, piaszczystych plażach i kolorze wypłowiałego błękitu. Słony zapach, szum fal i budzące do życia zimno. Nad polskim morzem, właśnie zimą podobało mi się tak bardzo, że… znów tęsknię!

Morze Bałtyckie w grudniu

 

TRÓJMIASTO

Ostatni raz w Trójmieście byłam… Jakieś dwadzieścia lat temu! Gdańsk, Gdynia i Sopot skradły moje serce. Trójmiasto i połączenie w nim tego co dawne, stare z nowoczesnością, zrobiły na mnie gigantyczne wrażenie. Unikatowa architektura i ciągnące się przestrzenie z pięknymi widokami, spowodowały że wpadła mi do głowy myśl, że „Tak jest! Mogłabym tutaj mieszkać!”. Napomknę tylko, że taka myśl, zdarza mi się niezwykle rzadko…

Stare Miasto Gdańska

 

JABŁKA

A jeszcze jeśli mam to szczęście, że uda mi się trafić na takie zwykłe, małe, niekształtne jabłka z jakiegoś małego targowiska, to wtedy jestem w siódmym niebie. Daję wam słowo! Nigdzie na świecie jabłka nie smakują mi tak dobrze, jak te Polskie! Ten niepowtarzalny zapach i te cieszące oko kolory! Czy też tak macie? Że im bardziej niepozornie wygląda jabłko, tym smakuje lepiej?

 

ŚNIEG

Podczas tego wyjazdu mieliśmy ogromne szczęście z pogodą w Polsce. Śniegu na Boże Narodzenie nie widziałam w kraju już jakieś dziesięć lat! Ten, który spadł w grudniu, spowodował że Polska wyglądała jak baśń ze snu. Miękki, biały puch, który iskrzył w promieniach słońca w ciągu dnia. Ten prawie niesłyszalny odgłos spadającego śniegu w cichą noc… Spacery po lesie, które urządzaliśmy sobie z rodziną w tym śnieżnym okresie, były baśniowym wydarzeniem. Nawet nie myślałam, że znów aż tak spodoba mi się śnieg!

Podczas jednego z zimowych spacerów…

 

WIDOKI

Podczas całego miesiąca w Polsce dużo podróżowaliśmy pociągami, przemierzając nimi setki kilometrów. Przez dłuższą część tego pobytu zrobiłam sobie detoks od social mediów (bardzo gorąco polecam robić taki detoks systematycznie) i tym razem, podczas podróży pociągami, zamiast patrzeć w ekran telefonu, dużo…. Gapiłam się na to, co dzieje się za oknem. Na nowo odkryłam urok widoków na ośnieżone lasy, pola, typowe polskie brzozy i topole. Kilka razy udało mi się wypatrzeć wybiegające sarny, albo przelatującego jastrzębia. Tak podróżować mogłabym godzinami. Pusta głowa, dźwięk kół pędzących po torach i te właśnie zmieniające się za oknem widoki.

 

ŚLEDŹ

Świeży śledź w oleju z cebulą, z ciemnym razowym chlebem… Chodź wielu to dziwi, ale ja bardzo lubię jeść na śniadanie. Tak jest – śledź! Rarytas, który nie jest niestety dostępny w Grecji. Bardzo zatęskniłam za śledziem!

 

KOSMETYKI

Polska to prawdziwy raj kosmetyczny. W Grecji jest dostępne może jakieś 25% z kosmetyków, które sprzedawane są w Polsce. Nie ukrywam, że możliwość tak szerokiego wyboru w kosmetykach, w tak przystępnych cenach, daje mi zawsze dużo radości. Dlatego prawie zawsze, kiedy wyjeżdżam z Polski, na lotnisku cierpię na kosmetyczny nadbagaż!

 

MOŻLIWOŚĆ MORSOWANIA

Na Korfu pływam przez całą zimę. Dlatego ważnym wyzwaniem było dla mnie to, żeby wejść do Bałtyku zimą. Niesamowite, niezapomniane doświadczenie (więcej przeczytasz TU!)… Podczas tego wyjazdu udało mi się również wejść do jeziora. Pływanie zimą w Morzu Jońskim daje dużo niesamowitej energii. Potrafię sobie więc jedynie wyobrazić,  jaką energię potrafi dawać morsowanie w Polsce. Tak jest! Są momenty, kiedy zazdroszczę niskich temperatur w Polsce!

Moje pierwsze wejście do Bałtyku. 4 grudzień, około godziny 7.45.

 

ROZWÓJ

Widzę to za każdym razem, kiedy jestem w kraju. Polska się bardzo rozwija! Widzę to jeszcze wyraźniej po dwóch latach nieobecności. Wszystko tak dynamicznie idzie do przodu. Podczas mojej grudniowej podróży miałam nieodparte wrażenie, że Polska to obecnie zupełnie inny kraj, niż ten z którego wyjeżdżałam te dziesięć lat temu. Serce rośnie!

 

TU! przeczytasz o tym, jak spakować całe życie w 20 kg.

TUTAJ! przeczytasz post o wyspie Hydra.

TU! przeczytasz o pogodzie na Korfu.

 

 

 

Czy Grecy są biedni?… poniedziałek, 1 listopada 2021

 

My! Tego lata, przy Kanale Miłości

 

Ufff… To był dopiero rollercoaster! Ponad tydzień temu zakończyliśmy tegoroczny sezon. Był to najbardziej pracowity sezon jaki pamiętam. Zaczynam mieć wrażenie, że piszę to za każdym razem, kiedy kończymy lato. Że jeszcze nigdy nie pracowaliśmy tak intensywnie i ilość turystów znów przekroczyła nasze oczekiwania. To dla mnie oznaka dwóch rzeczy. Po pierwsze firma nam się rozrasta! A po drugie, każdego roku przekraczam moje granice w intensywności pracy. Dokładnie jak biegacz, który bierze udział w maratonie. Każdego lata, kończę mój maraton pracy z coraz lepszym wynikiem.

Ten sezon był dla nas szczególny również pod innym względem. Był to drugi rok pracy z pandemicznymi restrykcjami. Sam początek lata był pod wielkim znakiem zapytania. Poprzedni sezon był w zasadzie szczątkowy, musieliśmy więc nadgonić potężne straty spowodowane pandemią.

Udało się… Na każdym froncie. Piszę to z ulgą w sercu. Ten sezon zaliczamy do szczególnie szczęśliwych.

Dziękujemy za Waszą obecność na naszych wycieczkach i rejsach, udzielanie się na naszych mediach społecznościowych, a przede wszystkim za trzymanie za nas kciuki. Jestem przekonana, że to ostatnie jest szczególnie istotne.

 

Koniec lata i początek sezonu jesienno – zimowego, oznacz dla mnie totalną zmianę rytmu życia. Przede wszystkim z ogromną radością, wracam do systematycznego blogowania. Zapraszam więc na pierwszy post po letnim sezonie.

 

 

*

 

-Bieda z nędzą! Co prawda, pięknej przyrody nie można temu krajowi odmówić, ale widzieliście te domy? Te rozwalone chałupy, te wiecznie wystające pręty z dachów. I te ich rozklekotane samochody! Przecież to wstyd czymś takim jeździć!

-Dokładnie! U nas w Polsce, nikt już w takich warunkach nie mieszka! Nikt takimi samochodami nie jeździ!

-Tak! Bo u nas w Polsce (i tu dalej: bla bla bla)… A tu… Żeby w centrum miasta było tak mało koszy na śmieci! Budynki w mieście to się sypią! A Grecy tak sobie siedzą, wszystko im wisi i godzinami piją jedną kawę… Bo u nas w Polsce, nie do pomyślenia takie rzeczy!

-Racja! Tyle budynków rozpoczęte i zostawione.  Że im się nie chce? Czy o co chodzi? A u nas drogi pobudowane! Autostrady! Budynki nowoczesne, wszystko odremontowane! Phi!

„U nas w Polsce”, „u nas w Polsce”, „u nas w Polsce”. Zastanawia mnie skąd w pewnej, na całe szczęście pozostającej w mniejszości grupie turystów, to powracające porównanie.

 

Koszulka ze znakiem Tommy Hilfiger. Dziecko, które kiedy jest odrywane od telefonu, to od razu wpada w histerię. Kilka piw już od rana, bo ten człowiek jest wewnętrznie tak mocno spięty, że w inny sposób nie zapomni, że nie jest już w pracy, nie wyluzuje w naturalny sposób. Już tego nie potrafi… Ten specyficzny typ turysty, odnajduje przyjemność w porównywaniu i zazwyczaj każde z takich porównań kończy z widoczną satysfakcją malującą się na twarzy. Że Grecy są daleko w tyle. Więc w tym  jest racja i tak właśnie trzeba. Cisnąć mocniej i jeszcze mocniej. Pracować jeszcze szybciej, więcej i bardziej wydajnie. Mieć więcej, lepiej i bardziej nowocześnie.

Czy Grecy są biedni?

Hmmm… Zacznijmy z nieco innej perspektywy…

 

 

*

 

 

Dopłynęliśmy naszą grupą do plaży. Był przepiękny, słoneczny dzień końcówki sierpnia. Tak się złożyło, że na nasz przystanek na plażowanie dopłynęliśmy nieco wcześniej niż zazwyczaj i Vaso, która zajmuje się wynajmowaniem leżaków, jeszcze nie dopłynęła. Nasi turyści i jeszcze kilku obcokrajowców sami porozkładali należące do niej leżaki. Krzyknęłam, więc tu i tam,  że pani od leżaków za chwilę zapewne przypłynie i każdy z leżaków kosztuje „tyle a tyle”. Po czym zajęłam się swoimi sprawami.

Nie minął kwadrans. Podpłynęła Vaso z przejęciem na twarzy, że tyle leżaków już jest rozłożona. I teraz trzeba będzie informować tych turystów, mówić im o cenie. Część z nich i tak pewnie zrezygnuje, więc później będzie trzeba odkładać je na miejsce i taka z tego robota na sam początek dnia.

Przywitałam się z Vaso. Jakiś kwadrans później zdążyła zebrać opłatę od każdego, po czym wygodnie rozsiadła się na swoim leżaku.

-Hahaha! – słyszę jak się śmieje i chowa zebrane pieniądze do małego portfelika.

-To dopiero dzień! Dziś pan Bóg mocno mnie przytulił! Nie minęło piętnaście minut jak tu jestem, a już mam całą dniówkę! Wielkie dzięki, że im powiedziałaś! A już się obawiałam…

-Wiem, wiem… – potrząsnęłam głową i też się roześmiałam. Fajnie, że kilka zdań, może komuś bardzo ułatwić pracę.

-Wiesz… Jak jest zima, to 35€ które teraz właśnie zarobiłam, to cały dzień pracy przy zbieraniu oliwek! Dniówka przy zbieraniu oliwek to 40€, ale ja dla znajomych zawsze robię zniżkę! A to dopiero ciężka praca! Plecy bolą, o rękach nie wspomnę. Wszędzie zimno i wilgotno. Cały dzień zbierana, 35 €, a jak wracam do domu to już nic ze zmęczenia nie jestem w stanie. A tutaj, na tej plaży… Słoneczko, morze, fale… Mówię ci, pan Bóg tutaj się do mnie szeroko uśmiecha!

Uśmiech nigdy nie schodził jej z twarzy,  tak jakby był naturalną jej częścią. Ma przy tym żywe, obudzone, wiecznie obserwujące coś oczy.

-Wczoraj mój mąż złowił miecznika! Skończyliśmy trochę wcześniej, bo na kolacje miała wpaść do nas wnuczka. W życiu nie jadłaś takiej ryby! To było po prostu niebo w gębie! Piekła się ta bestia w piekarniku dobrą godzinę. Do tego trochę oliwy, trochę tymianku i sól, którą zbieram o tutaj, w tych zakamarkach między skałami. Do tego… Świeży chleb, trochę horty i trochę wina. Najlepsze jedzenie na świecie! Siedzieliśmy i gadaliśmy chyba do północy! Wnuczka mi usnęła na krześle, więc nie wróciła do domu, została u nas na noc. Zanim pomyłam, pozamiatałam, to była już pierwsza w nocy. Ale tak się nam dobrze siedziało i gadało. I dlatego dziś tak wyszło, że się spóźniłam! Zawsze przypływam przecież pierwsza!

-Słyszałam o tej soli! Któryś sternik mówił mi, że jest naprawdę bardzo smaczna! – dodałam.

-Tak, jak będziesz następnym razem to ci przyniosę. Zjedź nawet takiego zwykłego pomidora z tą solą. Niebo w gębie! Zostawisz mnie samą na tej plaży, to z głodu ci nie umrę! Większość tego co codziennie jemy, mamy stąd! A ja tak lubię proste jedzenie… Rybę codziennie mi mąż złowi. Oliwę mamy, oliwki stąd są tak pyszne. Rozmaryn rośnie na każdym kroku  i jeszcze na dodatek najlepszą sól też mam pod ręką!

-Ty to nigdy nie narzekasz Vaso! Nigdy nie słyszałam, że na coś marudzisz – dopytuję z przyjemnością patrząc na jej wypełnioną radością twarz, kiedy o tym wszystkim mówi.

-Ja! Przenigdy! Zgrzeszyłabym jakbym marudziła! Aż tyle mam! No i jeszcze dziś. Ta moja dniówka  w niecały kwadrans! Haha! No kto by się tego spodziewał! Ale najbardziej lubię wieczory takie jak ten wczoraj. Gorące sierpniowe wieczory. Kiedy tak do nocy siedzimy i gadamy. Jemy coś dobrego i pijemy trochę wina. Nic mi wtedy do szczęścia więcej nie potrzeba.

Trochę korciło mnie, by pociągnąć Vaso za język. Spytać się, dokładnie tak jakby spytał się „ten typ turysty”. Czy nie jest jej wstyd, że jeżdżą starym, rozklekotanym Nissanem? Czy nie przeszkadzają jej pręty, które wystają z dachu jej domu? Albo czy nie chciałaby kupić sobie jakiegoś firmowego ciucha. Coś dla przykładu od Tommy Hilfigera? Nie przeszłoby mi to jednak przez gardło. I wiem, co by odpowiedziała…

 

Czy Grecy są biedni? Jakie to ma znaczenie, jeśli żyją szczęśliwie.

To żyjąc w Grecji nauczyłam się odróżniać dwie rzeczy. Istnieć, a ŻYĆ to dwie diametralnie różne sprawy.

 

TUTAJ! przeczytasz post o greckich cmentarzach.

TU! znajdziesz przepis na szybki, grecki obiad, czyli kleftiko.

TU! przeczytasz o tym, co mieszkańcy Korfu robią zimą.

 

 

 

Pewien typ turysty, z którym jest mi trudno… sobota, 14 października 2017

 

 

SYTUACJA 1

-Byliśmy już na Krecie, dwa razy na Rodos, Kos i na Zakinthos.

-O! To chyba muszą państwo bardzo lubić Grecję? – pytam pewna jednoznacznej odpowiedzi.

-Lubić?!?! Proszę pani… Ja Grecji… Nie znoszę! – odpowiada turystka.

-No, ale jak to???  To dlaczego państwo tak często tu przylatujecie???

-Bo do Grecji się jeździ! Ale Greków – nienawidzę! Jezus Maria! Jak ten kraj funkcjonuje… Przecież oni nigdy się nie śpieszą. Na wszystko mają czas. Siedzą przy tych kawach i piją je godzinami. Nie to co u nas w Warszawie! My cały czas coś robimy, pracujemy, pędzimy. Wie Pani! Do przodu! Do przodu! A ta cała Grecja, to żenada…

 

SYTUACJA 2

-Niech pani powie: jak pani może tu mieszkać? Ja bym naprawdę nie mogła.

Gryzę się w język, ale w głowie sama pojawia się odpowiedź: „przecież nikt tu pani nie zaprasza…”

-Tu wszędzie jest jeden, wielki bałagan. Wszystko rozwalone. Wszędzie brudno. Śmierdzi ściekami. Syf, malaria! Żeby pani widziała te nierówne ściany w naszym hotelu. A te fugi! Kto tak to zrobił? Ręce opadają! Jak tak można… U nas w Polsce to by coś takiego nie przeszło! Wszystko ładnie, równo.  Tu w ogóle nikt nie dba o porządek. Czy tym Grekom to nie przeszkadza?

 

SYTUACJA 3

-Dzień dobry! Wie pani co… Tych Greków, to by trzeba rozstrzelać!

-Dzień dobry…  A co się stało?

-Nie, no wie pani… Jakaś masakra… Prosiłem o wymianę pokoju, bo w łazience jest grzyb!  Rano nie chcieli mi wydać lunch boxa. Już trzeci dzień proszę o wymianę ręczników. A recepcjonistka ogólnie ma wszystko w pompie…  Ja  pięć lat pracowałem w Niemczech. Tym Grekom, to się w głowie poprzewracało! Jakby zobaczyli jak pracuje się w Niemczech! Nie, no… Z nimi to nie da rady! Oni tylko sobie siedzą i nic nie robią! Jestem w tej Grecji pierwszy i ostatni raz! Już nigdy więcej moja noga tu nie postanie!

 

[Autentyczne wypowiedzi turystów podczas wycieczek.]

***

Jeszcze do pewnego momentu pracy w turystyce, przejmowałam się tym właśnie typem turysty. Można zabrać go do najpiękniejszego miejsca  w całej Grecji, a i tak znajdzie coś co mu się nie spodoba. Z sezonu na sezon naszych turystów przybywa. Co więc logiczne – przybywa również turystów trudnych. Co jednak łączy te trzy powyższe przypadki? Nawet nie to, że tym ludziom w Grecji się nie podoba. Chodzi o coś innego… A mianowicie:

Porównują Grecję i to jak tu się żyje, do środowiska w którym oni mieszkają.

Wstyd się przyznać. Ale jeszcze na samym początku mieszkania w Grecji, często robiłam mniej więcej to samo. W głowie cały czas pojawiały mi się tego typu pytania: dlaczego się tak spóźniła? dlaczego to nie jest odpowiednio zorganizowane? a ten, to się niczym nie przejmuje? ile godzin można siedzieć przy jednej kawie? ile pieniędzy można wydawać w tawernie? kiedy on dorośnie? jak można tak późno wstawać?

Dopiero po pewnym czasie, doszło do mojej głowy. EUREKA! Coś co zupełnie zmieniło moje nastawienie do Grecji i Greków. Z ręką na sercu mogę powiedzieć, że dopiero po tym odkryciu zaczęłam tu naprawdę mieszkać, zakorzeniać się na stałe.

To jak funkcjonuje dany kraj, to jaki styl życia w nim dominuje, jest kształtowane przez klimat, geografię, sąsiadów, przeszłość historyczną. I wiele innych większych/mniejszych czynników. Porównywanie jednego kraju, do tego w którym się wychowaliśmy i w którym żyjemy jest czystą głupotą. To  trochę tak, jakby wchodzić do domu sąsiada i wytykać co się nam nie podoba, tylko dlatego, że  w naszym domu działa to inaczej. A w każdym domu jest inaczej! Każdy kraj, każdy naród jest inny i w tym tkwi niezwykłość tego świata. Że wszystko jest tak wspaniale różnorodne. A czy przypadkiem porównywanie innych do siebie, nie jest wynikiem kompleksów? Bo przecież w takim wewnętrznym dialogu ze sobą, podczas takiego porównywania, zawsze przekonujemy samych siebie, że u nas jest tak znacznie lepiej…

Dzisiejsze nieograniczone możliwości podróżowania, to jeden z największych skarbów naszych czasów. A o  co tak naprawdę chodzi w podróżowaniu? Każda podróż może mieć inny cel. Dla mnie, podróże do idealna okoliczność na obserwowanie tego jak mieszkają inni ludzie.  Jak organizują swoje życie. Jak wygląda ich codzienność. Co jedzą. W co się ubierają. Jak i o czym rozmawiają. Jaka jest ich przeszłość. Jakie są ich plany. O czym marzą…

 

 

Polskie Szkoły Internetowe LIBRATUS. Darmowe lekcje polskiego, dla polskich dzieci za granicą… środa, 17 maja 2017

www.libratus.edu.pl

www.libratus.edu.pl

Wiele osób zadaje mi pytanie, w jakim języku rozmawiamy z Janim. Wiem, że może być to sporym zaskoczeniem. Po grecku mówie już dobrze i mimo że mieszkamy w Grecji,  z Janim rozmawiamy po angielsku. Poznaliśmy się, kiedy nie znałam jeszcze greckiego. I język angielski jest dla nas najbardziej naturalnym językiem.

I tu pojawia się problem… Za jakiś czas pewnie będziemy myśleć o dzieciach. Te będą wychowywać się w Grecji. Ja będę mówić do nich po polsku. Jani i wszyscy wokół  po grecku. A w domu będzie dominować angielski!  I to wcale nie będzie rzadki przypadek. Takich rodzin, gdzie dzieciaki wychowują się w wielojęzykowym środowisku, jest wiele. Mnie zależy bardzo, żeby nasze dzieci mówiły idealnie w języku polskim. I wiem, że nie będzie to proste zadanie. Być może Ty też zmagasz się z takim problemem?

 

Kilka dni temu do mojej skrzynki mailowej trafiła wiadomość od Polskich Szkół Internetowych Libratus. Kiedy przeczytałam to co jest na ich stronie – przetarłam oczy. Rewelacja!!! Idealne rozwiązanie! Jeśli jesteś Polakiem mieszkającym za granicą i masz dzieci  – koniecznie wejdź na tę stronę i zapisz swoje dziecko do tego projektu. Link umieszczam poniżej:

www.libratus.edu.pl

Polskie Szkoły Internetowe Libratus, to projekt edukacyjny dzięki któremu ZA DARMO, możesz podszkolić swoje dziecko w języku polskim. Wszysto dzięki Internetowej Platformie Edukacyjnej, na której nauczyciele umieszczają treści i scenariusze lekcji. Przydatne są również zajęcia online (webinaria) i pomoce naukowe, które powodują, że dzieci uczą się przez zabawę. Dzięki temu  Twoje dziecko może podszkolić się w poprawnej polszczyźnie i zdobyć polskie świadectwo.

Sprawdź tę stronę, by dowiedzieć się więcej! Zostały ostatnie wolne miejsca na zapis na kolejny rok szkolny 2017/2018.

 

 

Moje wywiady radiowe… środa, 25 stycznia 2017

 

Ze studia w radiowej "Czwórce"

Ze studia w radiowej “Czwórce”

Mój zimowy pobyt w Polsce okazał się być dość intensywny. Właśnie wróciłam z Warszawy, gdzie miałam wielką przyjemność udzielić dwóch wywiadów radiowych o Grecji i o Korfu. Nie sądziłam, że bycie w radiu i mówienie o Grecji, będzie dla mnie taką frajdą! Było naprawdę świetnie, a zobaczenie jak takie audycje powstają było szalenie interesującym doświadczeniem. Mam nadzieję, że nie jest to moja ostatnia wizyta w radiowym studio, bo ta przygoda niesamowicie mi się spodobała!

Klikając na link niżej, możecie przesłuchać mojego wywiadu dla “Radia dla Ciebie”, gdzie w audycji KOBIECY WIECZÓR opowiadam, jak mieszka mi się w Grecji i jak pracuje się na Korfu:

http://www.rdc.pl/podcast/zawsze-bardzo-mocno-podkreslam-ze-dla-grekow-pieniadze-nie-sa-najwazniejsze-posluchaj/

A tutaj możecie przesłuchać wywiadu dla radiowej “Czwórki”, gdzie w audycji DAJESZ RADĘ, rozmawiałyśmy przede wszystkim o tym jak rozkręca się własną firmę na Korfu:

http://www.polskieradio.pl/10/4339/Artykul/1719103,Dajesz-rade-23012017-1403

 

Miłego słuchania! ;D

 

Z CYKLU: zacznij lekko poniedziałek – Zima w Grecji… poniedziałek, 16 stycznia 2017

 

Autorka zdjęcia: http://memody.weebly.com/

Blog autorki zdjęcia: http://memody.weebly.com/

Przy każdej mojej wizycie w kraju, najczęstsze zdanie które słysze po tym, jak powiem że na stałe mieszkam w Grecji, brzmi mniej więcej tak:

Boooże…  Jak ja ci zazdroszczę! Nie znoszę polskiej zimy… Tu jest zimno, szaro – buro i w ogóle nie ma słońca. Na dodatek ciemno robi się już chwilę po 16. Zrobiłbym wszystko by właśnie teraz być w słonecznej Grecji!

Istnieją trzy największe stereotypy na temat Grecji i Greków. Stereotyp  nr 1: Grecy to lenie. Stereotyp nr 2: wszyscy Grecy zdradzają. I stereotyp nr 3: grecka zima jest super!

Do pierwszych dwóch jeszcze wrócimy. Natomiast skąd wziął się stereotyp nr 3? Już wyjaśniam! Wystarczy włączyć radio:  (…) Dziś najcieplejszą stolicą Europy są Ateny! Pomimo że mamy styczeń, dziś  jest tam aż 5 stopni na plusie. Czy też obejrzeć prognozę pogody, gdzie widać że w Grecji zimą temperatury rzadko  spadają poniżej zera. Czy też zerknąć na średnie temperatur w Grecji opisane  w przewodnikach czy też necie. Wszędzie powtarzają się te same informacje.

Liczby i statystyki to jedno. A praktyka, to często zupełnie inna para kaloszy. W rzeczywistości grecka zima potrafi być naprawdę paskudna, a ja zawsze bardzo się cieszę, że pewną jej część mogę spędzić w Polsce.

Zimą w Grecji, tak samo jak w Polsce ciemno robi się tuż po 16.00. Słońce chowa się przy tym ekspresowo szybko, tak że często w 20 minut robi się zupełnie ciemno. Zimą w Polsce pada śnieg i z perspektywy Greków, potwierdzę: padający śnieg i to jak po tym wygląda świat,  to jedno  najbardziej magicznych zjawisk jakie dzieją się w przyrodzie.  W Grecji śnieg jest czymś zupełnie wyjątkowym. Przez całą zimę, w wielu regionach Ellady, panuje więc jedna wielka szarość. Słońce, rzecz jasna pojawia się częściej niż w północnej części Europy, ale zdecydowanie przez większą część zimy, dni są również pochmurne.  Szczęście jeśli nie pada i nie wieje. Bo w szczególności na wyspach potrafi wiać tak, że spacerując po ulicach można z łatwością przelecieć się  do krainy Oz!

To prawda. Temperatury w Grecji zimą są znacznie wyższe. Ale! Ponieważ Grecja jest krajem nadmorskim, ogromna ilość miast, miasteczek i wiosek jest przy morzu. Co z tego wynika? Niesamowita wilgotność powietrza. Wilgoć + niska temperatura = takie zimno, że mrozi aż po sam szpik kości. Choć temperatura potrafi wahać się w okolicy 5 stopni na plusie, można mieć wrażenie, że jest nawet i minus dziesięć. Daje słowo! Kiedy jeszcze mieszkaliśmy z Janim w Polsce na stałe, gdy  zjawialiśmy się zimą w Grecji, miliśmy wrażenie, że w Grecji jest znacznie zimniej niż w Polsce.

Jednak najgorszą rzeczą jest to… że wiele domów w Elladzie jest ogrzewana na olej opałowy, a ten jest bardzo drogi. Mało kto może pozwolić sobie na kaloryfer, który działa całą dobę. Standardem jest więc, że mieszkania ogrzewa się trzy godziny rano i trzy godziny wieczorem. Jaki jest rezultat? W mieszkaniach potrafi być przeraźliwie zimno!

Nie dajcie się więc zwieść informacjom w programach z prognozą pogody! Polska zima jest naprawdę super! Wystarczy po prostu cieplej się ubrać i aktywniej korzystać ze słonecznych dni, kiedy takie już się pojawiają, jak najwięcej przebywając wtedy na zewnątrz.

A jeśli macie ochotę poczuć się zimą jak w Grecji – proszę bardzo:D Nic prostszego…  Kiedy temperatura na zewnątrz wynosi mniej więcej zero, wyłączcie na jakieś sześć godzin kaloryfer i nie wychodźcie wtedy z domu! Rezultat jest rewelacyjny… Od razu docenicie polską zimę i to jakim luksusem jest ciepło😀

www.salatkapogreckuwpodrozy.pl

www.salatkapogreckuwpodrozy.pl

 

Polacy, którzy są dla mnie jak zastrzyk energii… piątek, 29 stycznia 2016

Na Sałatce stało się już tradycją, że przy mojej każdej wizycie w kraju, pojawia się post o najfajniejszych rzeczach w Polsce. Taka jest natura człowieka, że najbardziej docenia się to, czego nie można mieć co dzień. O rzeczach, które według mnie są w Polsce najfajniejsze było już kilka razy. Przeczytacie o nich TU! TU!  i  TUTAJ! oraz TU! W tym poście temat o podobnej tematyce, ale z zupełnie innej strony.

Dzisiaj będzie o kilku osobach, które być może również i Wy znacie. Są to takie zwykłe / niezwykłe osoby, które podziwiam, które przez swoją osobowość i to co w życiu robią, są dla mnie jak zastrzyk energii. Sprawiają, że każdego ranka chce mi się zjeść zdrowe śniadanie, wypróbować nowy make-up, dobrze zorganizować dzień, wprowadzać nowe, dobre nawyki, uśmiechać nawet jeśli coś nie idzie po mojej myśli, a wieczorem przed snem przeczytać dobrą książkę – na jaką tylko mam ochotę!

Wszystkie te osoby łączy jedna cecha. Jest nią – kreatywność. Myślę, że to jedna z najlepszych cech naszego narodu.

A którzy Polacy Was inspirują? Piszcie koniecznie w komentarzach! Jestem bardzo ciekawa – być może dzięki Wam uda mi się odkryć inne osoby.

ANIA – pisze bloga aniamaluje.com

Na bloga Ani przypadkiem wpadła moja siostra. I to ona kilka razy namawiała mnie do czytania. Przyznam, że przy pierwszych kilku podejściach, nie widziałam w nim niczego szczególnego. Ale moja siostra mówiła o nim tak często, że postanowiłam przysiąść do niego porządnie. I tak wpadłam! Obecnie jestem jedym z wielu wiernych czytelników. Ania cierpi na poważną chorobę płuc. To znaczy „cierpi”, to chyba najmniej odpowiednie słowo, bo Ania tak naprawdę kipi życiem. Dzięki odpowiedniej diecie oraz zmienieniu podejścia do świata, wyszła zupełnie na prostą. W swoim blogu pisze o takich zwykłych, codziennych rzeczach, które zmieniają jakość życia. To właśnie dzięki blogowi Ani zawdzięczam fakt, że kiedy po przepracowanym sezonie byłam blisko anemii, wyleczyłam się nie używając nawet jednej tabletki. Czym nadrobiłam utratę żelaza? Zgodnie z poradą Ani – pokrzywą!:DDD

BOGUSIA – prowadzi kanał urodowy Anioł na Resorach

Na kanał Bogusi też trafiłam zupełnie przypadkiem. Obejrzałam kilka filmików i po każdym z nich zauważałam, że polepsza się mój humor, jakbym zjadła porcję czekoladowych lodów. Kanał Bogusi uratował mnie kilka razy przed typowym,  emigracyjnym dołem w takim najcięższym okresie po przeprowadzce do Grecji (o tym jeszcze w swoim czasie też będzie…). Bogusia to osoba z niesamowitą energią i zawsze kiedy niczego mi się nie chce, puszczam któryś z jej filmików. Z typowego, babskiego marudzenia, moje myślenie zmienia swój tor na to by zaplanować co by tu założyć jutro i jak by tu się pomalować. Ogromną wartością tego kanału, jest otwieranie oczu na problemy osób z niepełnosprawnością,  świadomość tego, że takie osoby są wśród nas i że musimy robić wszystko, by żyło się im jak najlepiej.

EDYTA ZAJĄC – psycholog, coach, mama, autorka bloga edytazajac.pl

Osób zajmujących się rozwojem osobistym, jest coraz więcej. (I bardzo dobrze!) Ja najbardziej cenie porady Edyty Zając. Dlaczego? Bo jeśli ktoś jest mamą dwójki brzdąców, żoną, pracuje, zajmuje się domem,  prowadzi bloga, pisze i do tego ma jeszcze czas na swoje przyjemności… Znaczy to, że naprawdę  wie o czym mówi! Dzięki blogowi Edyty wiem jak zarządzać swoim czasem, jak wprowadzać dobre nawyki, co robić by z dnia na dzień, tygodnia na tydzień, miesiąca na miesiąc, moje życie było coraz lepsze.

MIKOŁAJ MAŁACZYŃSKI – twórca Legimi, mój kolega;)

Wiadomości o pewnym nowatorskim sposobie czytania e-booków, dochodziły do mnie z dość dużą częstotliwością. Dopiero po czasie dowiedziałam się czym właściwie jest Legimi i że jego twórcą jest mój kolega z okresu studiów. Kiedy się o tym dowiedziałam, myślałam że spadnę z krzesła. Postać Mikołaja i to co już udało mu się osiągnąć jest dla mnie niezbitym dowodem na to, że naprawdę wartościową karierę buduje się ciężką pracą, niesztampowym myśleniem, odwagą, świadomością potrzeb ludzi i niezwykłą kreatywnością. Za każdym razem, kiedy mój wzrok trafia na znaczek Legimi, w mojej głowie pojawia się motywująca jak nic innego świadomość, że jeśli udało się Mikołajowi, to uda się i mnie:D

 

Z CYKLU: zacznij lekko poniedziałek – Co fajnego w Polsce?… poniedziałek, 9 lutego 2015

 

    Co prawda postów na temat rzeczy związanych z Polską, za którymi mi tęskno, było już wcześniej co najmniej kilka. Przy każdej wizycie przypomina mi się jednak coś nowego. Myślę, że to bardzo dobry pomysł, by robić ich podsumowanie, za każdym razem kiedy jestem w kraju. Warto o nich przypominać, szczególnie przez wzgląd na to, że często o takich codziennych dobrodziejstwach się zapomina, mając je na wyciągnięcie ręki…

     Tak więc…

Co fajnego w Polsce?

Moja kolejna dziesiątka!

(kolejność jest przypadkowa)

 

1. UROK OSOBISTY… Za każdym razem kiedy przylatuję do Polski, przypomina mi się, że moją ojczyzną jest kraj o niesamowitym uroku osobistym. Kolorowe kamienice w większych miastach. Rynki, ryneczki.  Osobliwe chatynki na wsiach. Brzozowe lasy sprószone śniegiem. Pola układające się w różnokolorowe pasy. Wszędzie, gdzie nie spojrzeć kryje się czasem trudny do określenia urok osobisty.  Łatwiej go dostrzec, kiedy wraca się do Polski po dłuższej nieobecności.

 

2. „DZIARSKI DZIADEK” ANTONIEGO HUCZYŃSKIEGO… Jestem właśnie po lekturze tej książki, którą przeczytałam od deski do deski. Gdybym była ministrem edukacji, włączyłabym ją do lektur obowiązkowych w szkole! Dlaczego? Pan Antoni w niezwykle przystępny sposób pisze co robić by w fenomenalnej kondycji (fizycznej i psychicznej) dożyć późnej starości. Co jeść? Jakie ćwiczenia wykonywać? Jak zaprzyjaźnić się z zimnem? Wszystkie jego sposoby to proste nawyki, dostosowane do warunków polskich. Ta książka wywarła na mnie ogromne wrażenie z jeszcze jednego względu… Pokazuje jak ważne w życiu jest pozytywne nastawienie, wyznaczanie sobie celów, hart ducha i dlaczego: nie ma nic gorszego niż poczucie nadmiernego komfortu. Jestem pod absolutnym wrażeniem osoby pana Antoniego i wiele z jego zaleceń już wcielam w moją codzienność. Koniecznie tę książkę przeczytajcie!

 

źródło: Dziarski dziadek. Mój sposób na długowieczność, Antoni Huczyński, Biblioteka Gazety Wyborczej, Wa-wa, 2014

źródło: Dziarski dziadek. Mój sposób na długowieczność, Antoni Huczyński, Biblioteka Gazety Wyborczej, Wa-wa, 2014

3. WODY MINERALNE… Co prawda woda z kranu w Grecji jest jak najbardziej pitna, ale nigdy nie przyzwyczaiłam się do jej smaku, poza tym nie gasi mojego pragnienia. Za każdym razem pierwszą rzeczą, którą robię po przylocie do Polski, to kupienie sobie butelki wody mineralnej. Przepadam na Nałęczowianką, Cisowianką i Muszynianką. Mają świetny smak  i rewelacyjny skład! Przy moim ostatnim pobycie odkryłam, że wiele rejonów w Polsce ma swoje wody mineralne! Najchętniej zabrałabym ze sobą po choć małej buteleczce każdej z nich. Co za  szkoda, że jest to niemożliwe!

 

4. ZIAJA MED… Przykład na to, że bardzo dobre kosmetyki, mogą mieć naprawdę niską cenę. A kosmetyk, który jest dobry jakościowo, może być dostępny dla każdego. Na całe szczęście w tym przypadku, jestem w stanie zabrać ze sobą całkiem pokaźną kolekcję i cieszyć się nią przez najbliższe miesiące.

 

5. ŚLEDŹ… Moim ulubionym jest ten w najprostszej postaci. Bardzo zdrowy i szalenie  smaczny. Szczerze zazdroszczę wszystkim, którzy mieszkając w Polsce, śledzia mogą mieć na co dzień!

 

6. WYSOKIE OBCASY EXTRA… Jest to według mnie najlepszy magazyn kobiecy w Polsce. Dobre teksty, ciekawe wywiady. Rewelacyjne zdjęcia w sekcji kulinarnej. Co prawda zawsze mogę kupić wersję elektroniczną, ale przed samym wylotem na pewno skoczę do kiosku, by nacieszyć się  papierowym wydaniem.

 

7. KAPUŚNIAK… Nie ma nic lepszego, niż ciepła zupa w zimowy dzień. A smak polskiego kapuśniaku, to prawdziwy unikat, który jest nie do podrobienia. Ani mięsa wędzonego, ani tym bardziej kapusty kiszonej nie można dostać w Grecji.  Po raz kolejny więc zazdroszczę, wszystkim którzy mieszkają w Polsce!

 

8. FACET (NIE)POTRZEBY OD ZARAZ… Jest to najlepszy polski film, który ostatnio widziałam. Wbrew pozorom wcale nie jest to jedynie zabawna komedia romantyczna… Gorąco polecam szczególnie pokoleniu 30latów, ponieważ ten film znakomicie opowiada o wielu naszych problemach. A przy tym Warszawa, pokazana jest tu tak pięknie! Od razu chce się do niej jechać…

9. URZĘDY… W tym momencie jesteście pewnie zaskoczeni… Ale daję słowo, że w porównaniu do tego jak funkcjonują urzędy w Grecji, te polskie działają rewelacyjnie. Wszystko zazwyczaj jest na czas. Na określony problem / zadnie jest jedna wersja rozwiązania (w Grecji, co urzędnik to zupełnie inne wyjaśnienie). Nie ma strajków. Każdy siedzi w swoim pokoju. Wszystko takie zorganizowane… Ujmując krótko – urzędniczy raj na ziemi!

 

10. KASZKA SMAKIJA… To moje niewinne uzależnienie… Po kilka razy wypróbowałam wszystkie smaki i stwierdzam, że najlepsze jest wydanie malinowe! Mniam… Mniam… Mniam…

 

A jakie są wasze ulubione rzeczy dostępne w Polsce??? Koniecznie piszcie w komentarzach!!!

I już nie mogę doczekać się kolejnej wizyty w Polsce ;DD

 

Z CYKLU: zacznij lekko poniedziałek – Moje ukochane śniadanie, które tak dobrze smakuje tylko w Polsce!… poniedziałek, 26 stycznia 2015

   

     Intensywna praca w sezonie i wolny zawód poza nim, to  dla mnie idealne połączenie. Właśnie dzięki temu, kiedy zimą odwiedzam Polskę, mogę  zostać tak długo jak mi się podoba! Nie liczyć dni i w pełni nacieszyć się faktem, że jestem z bliskimi. Ogromnym plusem jest również to, że na wyciągnięcie  ręki mam wszystkie te rzeczy, które w Grecji są nieosiągalne.

     Jestem prawdziwym maniakiem śniadań. Uwielbiam zbierać najróżniejsze pomysły na poranne pyszności. Grecja bynajmniej nie jest krajem „śniadaniowym”, więc rzadko kto potrafi zrozumieć, że jeśli rano nie zjem czegoś konkretnego, to w czasie dnia wszystko mi się miesza i nie potrafię prawidłowo funkcjonować.

     Dziś moje absolutne śniadaniowe numer jeden! Takie śniadanie uwielbiam szczególnie w dni, kiedy mam więcej  czasu. Albo kiedy chce się dodatkowo zmotywować do porannego wstawania. To śniadanie jest  zdrowe, smaczne i dodaje energii. Poza tym jest ciepłe, co powoduje że od razu przyjemnie robi się na żołądku. Co prawda można wykonać je wszędzie, ale w mojej ulubionej wersji ważną rolę odgrywają maliny! Te w Grecji spotkać można bardzo rzadko. A jeśli już są, smakują raczej jak z plastiku…  Za to te dostępne w Polsce, są mistrzostwem świata!

 

SKŁADNIKI

-około 5 łyżek płatków owsianych

-czubata łyżeczka mąki

-jajko

-trochę oleju do smażenia

-maliny (świeże lub mrożone)

-cukier puder

-płatki migdałowe

 

OTO JAK TO ZROBIĆ…

Płatki owsiane najlepiej zalać ciepłą wodą na noc. Ja najbardziej lubię, jeśli płatki są dość duże.  Rano łączymy je z jajkiem, a następnie mąką. Smażymy na patelni w formie niewielkich placków.

 

Następnie trochę malin podgrzewamy w garnku  w niewielkiej ilości wody. Dodajemy około łyżeczki lub dwóch cukru pudru. Lekko gotujemy, tak by powstał ciepły sos, którym  polewamy  placki. Na koniec całość posypujemy płatkami migdałowymi.

 

      Koniecznie spróbujcie! Będziecie zakochani!

    Ten pomysł jest autorstwa mojej przyjaciółki Estery, za który raz jeszcze serdecznie    dziękuję, ponieważ naprawdę urozmaicił moje poranki ;D

    Przyznacie jednak, że śniadania smakują najlepiej w odpowiednim towarzystwie…    Nasz Rychu rano uwielbia najzwyklejsze mleczko ;DD