Archiwa tagu: sałatka po grecku

Co słychać u nas?… poniedziałek, 2 kwietnia 2018

Opublikowany przez
5

Ja, pisząc ten post 🙂

 

Wpadłam na pomysł, żeby rozpocząć na Sałatce nowy cykl: Co słychać u nas? Jednym z moich ulubionych typów postów u moich ulubionych blogerów, są posty w których blogerzy piszą o tym co działo się u nich, co takiego planują, jakie rzeczy ich zainspirowały, w czymś pomogły, zmieniły coś w ich życiu na lepsze. U nas  zazwyczaj dużo się dzieje, więc mam nadzieję, że posty z  nowego cyklu, które będą się pojawiać raz na miesiąc się Wam spodobają!

 

*

 

Zgodnie z planem, marzec miał być u mnie super intensywnym miesiącem,  w którym będę się koncentrować na przygotowaniach do sezonu na Korfu. Tak żeby na kilka dni przed wyjazdem na wyspę, z miłą świadomością, że wszystko jest dopięte na ostatni guzik, ze spokojem relaksować się pijąc kawę. Ale w marcu NIC! nie poszło zgodnie z planem. Życie!

Na samym początku marca, Jani miał wypadek w pracy i poparzył nogę. Wydawało się, że to nic strasznego, ale kilka dni później… Noga bolała go tak bardzo, że z bólu prawie gryzł ściany i nawet wyjście do toalety stało się najprawdziwszym wyzwaniem. Właściwie przez większą połowę marca siedzieliśmy w domu. Ja kursowałam między kuchnią, chorym Janim i moim biurkiem, przy którym coś próbowałam pracować, a bardziej – nie robić zaległości. Był to trudny okres. Ale takie sytuacje też zawsze są po coś, bo wartościują to co  w życiu jest ważne i pomagają docenić takie najzwyklejsze rzeczy. Na przykład to, że nic nie boli. Żeby urozmaicić nasze dni, codziennie gotowałam coś super fajnego. Prawie uzależniłam się od strony Kwestia Smaku, na którą zaglądałam codziennie, żeby wyszukać zdrowych, prostych przepisów. Bez tej strony już nie wyobrażam sobie funkcjonowania!   Myślę, że to również dzięki zdrowym posiłkom z tej strony, Jani szybko wrócił już do zdrowia.

Kilkudniowy wypad do Polski, był dla mnie jak zastrzyk energii. Kilka dni byliśmy u moich rodziców pod Lublinem. Później wpadliśmy do Warszawy, żeby nagrać wejście do programu Pokaż Nam Świat na TVN24 BIS. Cały program – będzie emitowany już kwietniu. Był to świetny czas, który spędziliśmy z rodzinką i przyjaciółmi. Kilka spotkań, ważnych rozmów, które dodają skrzydeł i powodują, że w głowie aż dudni od dobrych pomysłów. Nagranie poszło nam świetnie! A dla mnie najlepszą motywacją były słowa Jakuba Porady, kiedy już wyłączono kamerę: „Nie sądziłem, że to będzie tak profesjonalne!” Sama nie mogę się doczekać, kiedy zobaczę rezultat.

Nasza ekipa z Jakubem Poradą w “Pokaż Nam Świat”

Za chwilkę nagrywamy!

Ugotowaliśmy między innymi pasticio  (kliknij TU!)

Jeszcze przed odlotem do Aten, mieliśmy kilka chwil dla siebie i na to, żeby odwiedzić Stare Miasto w Warszawie. Jestem zachwycona, jak teraz wygląda Warszawa! To miasto tętni życiem, jest zadbane, nowoczesne i naprawdę pięknie! Dawno nie byłam w starej części stolicy i mam nadzieję, że niedługo znów będzie kolejna okazja.

My w Warszawie

Przecież to miasto jest tak piękne…

Nasi kochani przyjaciele z Warszawy!

A teraz… Teraz w Polsce trwają Święta. Te w Grecji będą dopiero za tydzień. My, po chorobie Janiego nie możemy usiedzieć w domu. Na dodatek jest przecież już wiosna! Przedwczoraj byliśmy na dzień w Atenach. Czy znacie Anię z bloga Nie Udawaj Greka??? Jeśli interesuje was temat Aten, koniecznie odwiedźcie jej blog, bo Ania to specjalistka od Aten! Razem z Anią byliśmy na fantastycznej kawie w jednej z przeuroczych kawiarenek ateńskiej Plaki. Ja nadal nie mogę wyjść spod wrażenia, jak po tak krótkim czasie mieszkania na stałe w Grecji (ponad półtora roku) Ania genialnie mówi po grecku! W Atenach, pierwszy raz po ponad miesięcznej przerwie (co dla mnie jest sporym rekordem) w końcu byliśmy w kinie. Padło na Red Sparrow! Rewelacyjny film! Do teraz siedzi mi w głowie…

Ania z bloga “Nie Udawaj Greka” i ja 🙂

Kawiarenka na Place

Kawa… Kawa… Kawa…

A jakie plany? Mój marzec potwierdził słynne greckie powiedzenie „człowiek planuje, a Bóg się śmieje”. Ale spraw do załatwienia jest cały stos, więc pora najwyższa zakasać wysoko rękawy. Ze zdrową równowagą. Przygotowania do naszego piątego(!) sezonu na Korfu, trwają już na pełnych obrotach. Do tego mamy w planach kilka filmików na YouTube z Korfu w roli głównej. Poprawiam nasz Newsletter, który w  formie, która w końcu będzie mnie zadowalać, wystartuje już na dniach. A poza tym… Czy wpadaliście na mojego Instagrama? Ilość obserwatorów bardzo mi tam rośnie, dlatego od kwietnia zaczynam przeprowadzać relacje na temat Grecji i Korfu w wersji Live! W międzyczasie załatwiania najróżniejszych spraw… Czytam Dolores Claiborne – genialny triller Stephena Kinga. Myślę co by tu fajnego obejrzeć, na co iść do kina. Za tydzień, jeszcze przed sezonem na Korfu, planujemy małe wakacje na wyspie Leonarda Cohena. Płyniemy na Hydrę!

Jak zawsze przed sezonem odnawiam moją letnią szafę. Nie jest to reklama, a najprawdziwszy zachwyt. Od bardzo długiego czasu szukałam najzwyklejszych koszulek na lato, o jak naj-le-pszej jakości. I w końcu znalazłam! Jeśli szukacie prostych ubrań, o genialnej  jakości wpadnijcie na strony tych dwóch polskich firm: Hibouessentials i Tyszert. Czy zgodzicie się ze mną, że koszulka, a koszulka potrafią być zupełnie innymi rzeczami. Podobnie jak: wycieczka, a wycieczka!;) Już nie mogę się doczekać kiedy w tych t-shirtach, będę na naszych trasach!

A tak poza tym… W Grecji jest już wiosna na całego! Wszystko pachnie i kwitnie! I to jest najlepsza wiadomość!

 

 

Z CYKLU: zacznij lekko poniedziałek – Jak o problemach rozmawiają Grecy?… poniedziałek, 19 marca 2018

Opublikowany przez
3

fot. Elżbieta Podrazka – Rybkowska

 

Działo się to podczas jednej z naszych wizyt w Sałatkowym domu. Wyszliśmy poszwendać się po mieście, a na obiad wróciliśmy do domu. Otworzyliśmy drzwi. Cała kuchnia przepełniona była fantastycznym zapachem domowej moussaki (kliknij TU!) autorstwa Fety. Usiedliśmy wszyscy do stołu. Pięć minut później pojawił się kuzyn Janiego, czyli Ogórek, który dosiadł się do obiadu.

Polała się Malamatina (kliknij TU!). Na wielkim talerzu rozsypały się domowej roboty frytki. A na samym środku stołu, pojawiła się idealnie zrobiona sałatka po grecku (kliknij TUTAJ!). O mój Boże… Jakie to było nieziemsko pyszne!

*

-Dobrze, że jesteście tu wszyscy, bo chciałbym się was czegoś doradzić – rozpoczął bardzo na serio Ogórek, zabierając się jednocześnie za swój gigantyczny kawałek moussaki. Znacie tę regułę??? Im lepiej jesz, tym bardziej szczerze  mówisz. Wszyscy zamienili się w słuch…

-Pokłóciłem się ze Stawrosem i już ze sobą nawet nie gadamy.

Jani aż opuścił widelec. Ogórek i Stawros, to przyjaciele od gimnazjum. Zawsze trzymali się razem.

-Co??? – szybko zareagowała Feta.

-Jak to? – dopowiedziała Olivka.

-A to ci dopiero… – jedynie Pomidor nie przerwał jedzenia.

-To było wtedy, jak miałem depresję. Czułem się, jak zwykły nieudacznik. Już rok minął jak nie miałem pracy i wróciłem do matki. Na dodatek, ten mój pomysł z firmą z grami komputerowymi, zupełnie nie wypalił. Stawros dobrze wiedział, że jest ze mną źle  i że paskudnie się czuje. I… Przespał się z Ianną!

-Przespał się z Ianną?! – powiedzieli wszyscy razem, przyznam, że również i ja! Dodam tylko, ze Ianna, to była dziewczyna Ogórka, z którą raz jest, a raz nie jest.

-Wiedziałam! Że ona jest taka! – powiedziała Olivka.

-Nie wierzę… W to nie uwierzę… Przecież przyjaźniliście się od dzieciaka. – dopowiedziała Feta.

-A czego wy się po niej spodziewaliście? To taki typ! – powiedział Pomidor, który zazwyczaj w swoich ocenach jest bardzo powściągliwy.

W kulminacyjnym momencie rozmowy, ktoś zastukał do drzwi. Zjawił się Ocet – brat Ogórka.

-A co wy tak siedzicie? Ktoś umarł? – spytał na wejściu.

-Rozmawiamy właśnie o Stawrosie. – poinformował brata Ogórek.

-A no… Ja jestem zdania, że komuś tu trzeba dać w ryj. Tylko komu…?  – mówił Ocet, ściągając jednocześnie kurtkę i wieszając ją na haczyk.

Rozmowa o tym, co się stało, toczyła się całe dwie godziny! Bite 120 minut analiz. Najpierw skończyliśmy przepyszną moussakę. Później jeszcze polało się wino. A później pojawiła się kawa i coś słodkiego. W te dwie godziny poznaliśmy szczegóły całego zajścia. Co… Jak… Gdzie… Ogórek powiedział też wszystko o swojej depresji. O tym jak się czuł i że było z nim naprawdę źle. Każdy przy tym musiał powiedzieć, co na ten temat sądzi. Opinie były różne, każdy miał swoje zdanie. Ja sączyłam moją ulubioną Malamatinę i naprawdę nie mogłam w to uwierzyć. Nie chodziło wcale ani o zdradę, czy też depresję. Ale o to z jaką szczerością Ogórek mówi o swoich problemach i z jaką szczerością wszyscy mówią swoje opinie. Bo przecież teoretycznie takie tematy jak zdrada, czy depresja, są tematami tabu. Po raz kolejny doszłam do wniosku, że psychologowie muszą mieć w Grecji ciężko. Bo tu, najlepszą terapią jest wygadać się komuś bliskiemu…

Na koniec zawisło w powietrzu katharsis. Aż widać było po oczach, że Ogórkowi zwyczajnie jest lżej…

To wszystko miało miejsce jakiś rok temu. Kilka miesięcy później Ogórek znalazł pracę. Pogodził się ze Stawrosem. A z Ianną nadal na zmianę jest i nie jest… Wszystko inne, poszło już w niepamięć.

 

 

Wizyta Fety. Spotkanie w połowie drogi, kilka lat po armagedonie… sobota, 3 marca 2018

Opublikowany przez
4

fot. Beata Biedroń

 

Trochę jednak ściskało mnie w żołądku przed tą wizytą. Próbowałam podejść do tego racjonalnie, bo przecież obiektywnie się nic nie działo. Ale i tak emocje robiły swoje. Kto nie czytał, to zapraszam TU! TU! i jeszcze TUTAJ! żeby dowiedzieć się o przejściach z moją teściową Fetą.  Bo teściowa grecka, to tak jakby typowa teściowa, tylko do kwadratu…

Z jednej strony miałam obawy, ale próbowałam doszukać się pozytywów. O! Taki dla przykładu pełen akcji post na bloga. Byłam przekonana, że tą wizytę wypełni wartka, trzymająca w napięciu akcja. Stało się jednak zupełnie inaczej. W rezultacie cała wizyta przeszła w bardzo spokojnej i miłej atmosferze. Aż nie mogłam w to uwierzyć…

Fety nie było w naszym domu dobrych kilka lat. To znaczy… Może inaczej. Moja teściowa przyjeżdża zawsze, kiedy ja jestem w pracy na Korfu (kliknij TU! by dowiedzieć się więcej o naszych wycieczkach po Korfu). Scenariusz jest zawsze ten sam. Ma miejsce wielkie sprzątanie całego naszego domu. Feta przeorganizowuje całą kuchnie. Kubki tu. Talerze tam. A przyprawy tutaj.  Przestawia nawet moje książki na regale.  Kiedy wracam z Korfu na ląd, nie mam siły się nawet tym denerwować, więc za jednym razem przestawiam wszystko jak było wcześniej. Nie chce mi się też o tym ani myśleć, ani dyskutować. Całkowicie świadomie – przymykam oko.

Ale co, jeśli to samo będzie się dziać, kiedy ja będę w domu? Jeśli Feta zacznie przestawiać mi książki i znów układać je kształtami i kolorami? Przestawiać rzeczy w kuchni? Na bank, jak zawsze wyjmie wszystkie ubrania z szafy Janiego, będzie je prasować i układać w równiutkie kostki. Bankowo! A na to pozwolić nie mogę! Nie w mojej obecności! I kłótnia gotowa…

Feta weszła do mieszkania. Zawiesiła kurtkę i odłożyła walizkę. Omiotła oczami całą przestrzeń salonu i oniemiała. Ja też stanęłam osłupiała w przerażeniu. Co ona mi teraz powie?

-Dorota…

-Słucham mamy?

-Dorota… Dziecko ty moje! Synowo moja! Ty jesteś prawdziwa gospodyni! Ten dom jest czysty! Pachnie świeżością! Niech ja cię mocno uściskam!

I się zaczęło ściskanie, jakbym co najmniej oświadczyła, że jestem w ciąży. Feta była przeszczęśliwa! Nie ukrywam. Kiedy jestem na Korfu i każdy dzień w pracy ma intensywność przechodzącego tajfuna, to kiedy przychodzi jesień, trwa zima, wczesna wiosna i jestem na lądzie, lubię być  kurą domową. Kilka lat mieszkania w Grecji, zmieniło również moje porządkowe nawyki. O tym jak Greczynki sprzątają domy – przeczytasz TU! i TUTAJ! W domu musi być czysto! Kropka. W czystej, uporządkowanej przestrzeni dobrze się funkcjonuje. Obiad może być szybki, ale musi być zdrowy. Miło jest kiedy, od czasu do czasu, pachnie nawet prostym, ale domowym ciastem (TU! przeczytasz o moim popisowym przepisie na ciasto cytrynowe).

Feta nie przestawiła niczego! Jej twarz promieniała. Trzy dni spędziliśmy na gadaniu z cyklu „o wszystkim i niczym”, byliśmy na małej wycieczce, na rewelacyjnym jedzeniu w tawernie i kilku kawach. To był po prostu przemiły, rodzinny, spokojny czas.

*

Ostatniego dnia, przed wyjazdem Fety siedzieliśmy w salonie i oglądaliśmy greckie wydanie  You Can Dance. Przyszedł Jani, rozłożył się na kanapie i położył nogi na stoliczek. Feta patrzy, I NIC NIE MÓWI! Odwraca wzrok i spogląda co dzieje się w telewizorze.

-Jani, zabieraj te giry ze stolika! Przecież my na nim pijemy kawę i czasem jemy. – powiedziałam. Jani zabrał nogi, przyłączył się do oglądania  show. I tyle. I nic więcej.

Ale tylko ja i Feta, obie dobrze wiemy, że to właśnie był ten moment przełomowy. Że pierwszy raz to nie Feta zwróciła synowi uwagę, a poczekała aż zrobię to ja.

I tak to się stało samo, naturalnie. Po wielu starciach.  Kilku armagedonach. Kłótniach. Wylanych łzach. Po prostu się stało. Nasza relacja ułożyła się sama. Feta bardzo docenia, to co robię. Ja przymykam na pewne rzeczy oczy. W końcu się spotkałyśmy. Jest nam bardzo dobrze.  Tak, w  połowie drogi…

 

Z CYKLU: zacznij lekko poniedziałek – Doświadcz z nami Korfu! Nasz nowy filmik… poniedziałek, 19 lutego 2018

Opublikowany przez
9

 

U nas przygotowania do sezonu 2018 trwają już na całego! To lato będzie dla nas szczególne, bo będziemy obchodzić okrągłą rocznicę – już piąty rok na Korfu! Ale ten czas gna! To już pełnych pięć lat!  Właśnie skończyliśmy z Janim nasz nowy filmik opowiadający o nas, o naszych wycieczkach, o Korfu. Zobaczcie Korfu w najpiękniejszym wydaniu i posłuchajcie naszej historii!

 

 

Sałatka po grecku TV – odc. 22: Ciasto cytrynowe… sobota, 27 stycznia 2018

Opublikowany przez
3

Jest to jeden z najczęściej czytanych i wykorzystywanych przez Was przepisów z Sałatki. Przepis na ciasto cytrynowe! Ponieważ wracacie do niego tak często (przepis jest TU!), postanowiliśmy ten przepis przedstawić w formie krótkiego filmiku. To ciasto wychodzi zawsze. Nie ma takiej możliwości, że coś nie wyjdzie, coś się nie uda. Jeśli wcześniej macie przygotowane wszystkie składniki, całość polega właściwie na dobrym zmieszaniu wszystkiego i nie zajmuje dłużej niż kwadrans. Ja robię je tak często, że przy dobrych wiatrach zajmuje mi 10 minut. A później cały dom wypełnia się cudownym zapachem słodkiej cytryny. Po kilku minutach zazwyczaj nic nie zostaje, a dookoła słychać tylko ochy i achy!  Jeśli macie ochotę na coś szybkiego i bajecznie pysznego – koniecznie spróbujcie ciasta cytrynowego z tego przepisu!

Dajcie znać jak wyszło w komentarzach!

 

TUTAJ! jest przepis na greckie pomarańczowe ciasto paksimadi.

 

 

Kocham to co robię!… niedziela, 17 grudnia 2017

Opublikowany przez
Odpowiedz

 

Na blogu W Matni Kobiecości, właśnie ukazał się wywiad ze mną. Możecie w nim przeczytać tym razem więcej o mnie. O tym jak to się stało, że życiowo jestem w tym właśnie miejscu? Jak odpowiedziałam sobie na pytanie, co chcę robić w życiu? I co takiego zrobiłam, że moja pasja jest obecnie moją pracą?  Dziś, trochę z innej perspektywy, niż zazwyczaj jest na moim blogu. Miłego czytania:)

http://wmatnikobiecosci.blogspot.gr/2017/12/48-kocham-to-co-robie-saatka-po-grecku.html

Z CYKLU: zacznij lekko poniedziałek – Na ile swoją pracę wycenia grecka pani domu?… poniedziałek, 11 grudnia 2017

Opublikowany przez
6

IMG_20171122_153616

Ostatnio dorobiłam się dwóch nowych koleżanek, z którymi kocham chodzić na kawę. Poznałyśmy się na zajęciach z aerobiku. I tak najczęściej już po, wyskakujemy na dwie chwilki do pobliskiej kawiarenki. Wtedy się zaczyna… Typowa babska paplanina, która dotyka wszystkich spraw tego świata.

Vasso jest tuż przed trzydziestką. Jest mężatką i ma dwóch malutkich chłopców. Z wykształcenia jest pielęgniarką, ale na tę chwilę jest w domu. Tęskni  do swojej pracy, ale też lubi bycie panią domu. Uwielbia dbać o swoje rozkoszne maluchy, zajmować się domem, sprzątać, gotować. Maniakalnie robi też na drutach. Tak na marginesie, czapka którą teraz tak często możecie zobaczyć w opcji Your Story na moim Instagramie (link TU!), jest właśnie autorstwa Vasso. Jest jedną z tych kobiet, które kipią energią, mają zawsze sto pomysłów co zrobić na obiad i jak na zdrowy rozum rozwiązać życiowy problem.

*

-No i wiecie… – Vasso zapala papierosa, a po chwili pije łyk kawy – Teoretycznie nie jestem nigdzie zatrudniona. Ale z dwójką szkrabów, nie ma takiej chwili, że siedzę i czytam spokojnie gazetę. Wczoraj przychodzi z pracy Niko, rozsiada się na kanapie i mi tu zrzędzi jak to on jest zmęczony. Ale przepraszam! Chwileczkę… Wiem że jest mu ciężko, ale przecież po ośmiu godzinach pracy, jedyne czym się zajmuje to zmiana kanałów w telewizorze. Ma wszystko pod nos podstawione. Więc mu mówię: „Weź tak nie narzekaj, bez przesady!”. I wiecie co mi odpowiedział?!?! Mówi, że jak coś, to mi nie da mojej pensji! Myślałam, że z miejsca zejdę. Tak powiedział niby żartem, ale to wcale nie było zabawne.  Wpieniłam się i mówię:

-Słuchaj no stary dziadzie! O której dziś był obiad? Jak w szwajcarskim zegarku – punkt trzecia. A smaczne było?

-Tak…

-I na dodatek… Zdro-we! Ale masz dziś ładnie uprasowaną koszulę? Kto to zrobił? Ty sam?

-Nie, no ty…

-To teraz spójrz na swoich dwóch synów. Najedzeni, czyści, grzeczni i zadowoleni! A myślisz, że wychowywanie ich jest proste? Teraz rozejrzyj się po swoim domu. Pokaż mi, gdzie tu widzisz bałagan? No,  gdzie?

-Jak zawsze… Czysto jak w kościele…

-A czym pachnie???  Co jest teraz w piekarniku?

-Pieczesz kourabiedes… [nasz przepis na greckie ciastka – kourabiedes,  jest TU!]

-Zjesz?

-No pewnie!

-I widzisz mój drogi, ta część tej twojej pensyjki, którą mi dajesz, jest zupełnie nie współmierna do mojej pracy. Jakbyśmy mieli być uczciwi, tak na sto procent, to należą mi się trzy całe twoje pensje! Co najmniej na takie pieniądze, wyceniam ci moją pracę! Dzień w dzień! I nigdy nie biorę zwolnienia od lekarza!

-Oj, nie przesadzaj… Przestań już…

-Nie podoba ci się??? To zaproponuje ci teraz fantastyczną wycieczkę. Punkt pierwszy. Idziesz szybko na górę. Wyciągasz walizkę i wkładasz do niej, co ci jest potrzebne. Punkt drugi! Wchodzisz do samochodu. I punkt trzeci  – wracasz do mamusi!

-Vasso, przestań już! Przecież ja sobie tak tylko zażartowałem!

-A no tak… To był tylko taki sympatyczny żarcik! No wiem… Wiem… Tak, tak! Wiesz… Ja też sobie teraz tylko tak żartowałam… No już, rozchmurz się! No chyba nie bierzesz sobie tego teraz tak na serio!

*

-I wiecie co dziewczyny… – kończy Vasso – Od tej pory nigdy nie narzeka jaki to on jest zmeczony. Jak ręką odjął! Zaczął nawet pomagać przy zmywaniu i prasowaniu. Niby nic wielkiego, ale zawsze coś!

 

Żeby być szczęśliwym, człowiek musi pracować… piątek, 8 grudnia 2017

Opublikowany przez
5
Sałatka po grecku

Sałatka po grecku

Ogórek jest po pierwsze najlepszym przyjacielem, a po drugie kuzynem Janiego. Było mi przykro, kiedy podczas ostatniej wizyty w domu Sałatki widać było, że w jego życiu dzieje się źle.

Nadal jeszcze czasem mnie to zaskakuje. Że w greckich rodzinach o problemach mówi się zupełnie zwyczajnie. O rzeczach, które leżą gdzieś na samym dnie duszy, których przecież niby człowiek powinien się wstydzić, ludzie potrafią tu opowiadać z równą łatwością, jakby tłumaczyli przepis na ciasto. W Grecji, wśród Greków naprawdę mało jest tematów tabu. Psychologowie ze zdobyciem pacjentów mogą mieć ciężko.

Podczas jednego z obiadów, na którym zebrała się spora liczba członków rodziny, Ogórek sam powiedział, że czuje się fatalnie. Ma trzydzieści parę lat. Od ponad dwóch jest  bez pracy i bez perspektyw na znalezienie czegoś. Rozstał się z dziewczyną. W portfelu zrobiło się  pusto. Zrezygnował z wynajmowanego mieszkania i wrócił do mamy. Dzień po dniu, tej energii żeby wstać rano, było coraz i coraz mniej. W końcu ta mała iskierka „chcę”, prawie przestała się tlić. Wystarczyło spojrzeć na Ogórka, żeby od razu wiedzieć, że jest naprawdę źle. Wydrążone brakiem snu, cienie pod oczami. Szara cera. Włosy, które dawno nie widziały fryzjerskich nożyczek. Ubranie, które wyglądało jakby na trzy minuty przed wyjściem, wyjął z kosza na pranie, to co pierwsze wpadło w ręce.

Bałam  się, co będzie dziać się dalej.

*

Ślub Olivki i Pieprza [kto jeszcze nie czytał o ich ślubie – post o tym jest TU!], był również idealną okazją do spotkania się ze wszystkimi członkami rodziny. Czego można się było spodziewać, my z Janim siedzieliśmy przy Ogórku. Każdy w rodzinie wie, że Jani i Ogórek, to od dziecka takie papużki nierozłączki. Kiedy spotkaliśmy się jeszcze przed urzędem stanu cywilnego, prawie go nie poznałam. Wszystkie namacalne różnice, skupiały się jak w soczewce, w świecących się oczach.

Beżowe, lejące się spodnie. Świeża, błękitna koszula rozpięta przy szyi. Wypastowane na błysk buty, w których można było się przejrzeć. Modnie przycięte włosy i połyskujący na nich żel.

*

-No powiem cioci, że Ogórka to nie poznałam – zaczepiłam jego mamę – Cytrynę, bo po prostu nie mogłam się powstrzymać. [TU! i TUTAJ! znajdziecie przykładowe posty o mamie Ogórka, natomiast TUTAJ! koniecznie zobaczcie jak na każde Boże Narodzenie Cytryna fajnie dekoruje dom].

-Haha! – głośno się zaśmiała – Wiem, wiem. Ta praca dodała mu skrzydeł, a już było marnie. Właściwie przestał wychodzić ze swojego pokoju. Daj spokój… Całe dnie i noce przed komputerem. Nie wiedziałam, co ja mam robić…

Były już takie momenty, kiedy Ogórek prawie się załamał. Aż w końcu, ktoś powiedział mu, że w Lidlu obok, szukają kogoś do pracy. Lepsze to, niż nic i tak wysłał swoje CV. Co prawda pensja była malutka, warunki pracy bardzo słabe, ale tak jakoś się złożyło, że jak już napisał swoje CV, no to jak już było gotowe, to wysłał  do kilku innych. A jak zaczął wysyłać, tak po drodze, sprawdził jeszcze kilka miejsc z ogłoszeniami o prace. Zupełnym, ale to zupełnym przypadkiem, Ogórek znalazł jedno ogłoszenie, które naprawdę bardzo mu się spodobało. Coś w rodzaju pracy marzeń. Na lotnisku, kilka kilometrów od domu, szukali kogoś, kto będzie się zajmować systemem rezerwacji biletów lotniczych. Do tego wpadało jeszcze kilka (przyznaję, zupełnie niezrozumiałych dla mnie) zadań typowych dla informatyków. Ogórek trochę automatycznie wysłał swoje CV i pewnie już o nim zapomniał.

Dzień, w którym dowiedział się, że nie nadaje się nawet na najniższe stanowisko w sieci marketów Lidl, musiał po prostu go dobić. Zamknął się w swoim pokoju i już w ogóle przestało mu się chcieć gadać. Ale dokładnie tego samego dnia, jakoś pod wieczór, zadzwonił jego telefon.

-Mamo!!! – łupnęły o ścianę drzwi od zadymionego, ciemnego pokoju, który od tygodnia nie zaznał światła dziennego –Musisz iść ze mną jutro na zakupy! Przecież ja nie mam w co się ubrać. Te stare ubrania, nadają się na śmieci.

I to był właśnie ten moment przełomowy. Ogórek dostał pracę na lotnisku i za kilka dni zaczynał szkolenie. Zmienił garderobę. Poszedł do fryzjera. Kupił sobie nawet notatnik i plastikowy kubek na kawę, żeby mieć go w samochodzie. I tak po ponad dwóch latach bezrobocia i pogrążania się w sobie, poszedł do pracy.

Praca, okazała się być rzeczywiście dla niego świetna. Pensja nie jest jeszcze zbyt wysoka, ale wszyscy z Ogórka są bardzo zadowoleni. Okazał się być bardzo pracowity, rzetelny i błyskotliwy. W nowej pracy poznał też kilku nowych kumpli i fajnego było coś jeszcze…

*

-No i w każdą środę mamy trzy samoloty  z Polski i to jednocześnie. Osiem, albo nawet i dziewięć na dziesięć! – mówi do mnie, prawie sylabizując.

-Co? – odpowiadam pytaniem, bo zupełnie nie mam pojęcia o co mu chodzi.

-Mogę stwierdzić, że nawet dziewięć na dziesięć. Niech ci będzie! Dziewięć, na dziesięć dziewczyn z Polski są naprawdę piękne! Co wy takiego jecie?  Najpiękniejsze kobiety w całej Europie! Wszyscy w pracy, najbardziej lubimy właśnie środy…

 

 

Z CYKLU: zacznij lekko poniedziałek – Co właśnie teraz słychać u mnie?… poniedziałek, 2 października 2017

Opublikowany przez
16

Budzę się rano. Nawet nie słysząc dzwonka budzika. Na dworze jest jeszcze ciemno. Przez otwarte okno wdziera się jesienny chłód. A  ja wstaję, odkrywam kołdrę i już szykuję się, żeby wychodzić z łóżka. Zanim cokolwiek dochodzi do mojej głowy, mój wzrok ląduje na niewielkiej kartce przyklejonej do ściany obok łóżka. Jest na niej napisane:

Dziś nie masz wycieczki! Możesz spać ile ci się podoba.

Ufff… Znów śmieję się sama do siebie. Gdzieś od środka sezonu, rano działam już jak automat. Budzę się wcześnie  i od razu zbieram w trasę.  Ale tego dnia miałam wolne.

*

Dziś jest pierwszy poniedziałek października. Nasz sezon nadal trwa, ale jak zawsze pod koniec września, pracy jest mniej. Właśnie miałam kilka dni wolnych. Dokładnie posprzątałam całe mieszkanie, a na koniec wywaliłam trzy wielkie worki śmieci. Zrobiłam gigantyczne pranie i zmieniłam pościel na taką super czystą. W całym domu zapachniało świeżością, jeszcze świeższą, bo kontrastującą z bałaganem, który panował tu wcześniej. Tego dnia położyłam się wcześniej spać, z błogą świadomością, że kolejnego ranka nic nie muszę na czas. Daję słowo. Pierwszy raz od samego początku czerwca  obejrzałam cały odcinek serialu.  Zamknęłam oczy. Wszędzie panowała cisza i spokój. Za oknem chyba zaczął kropić deszcz. Z każdym ruchem stóp czułam, że wysuszona na słońcu pościel jest tak przyjemne twarda i szorstka.  Kiedy za oknem rozpadało się trochę mocniej poczułam, że piękne, gorące greckie lato, właśnie w tej chwili przechodzi w jesień. I cała Korfu z dnia na dzień będzie spokojnieć. Usnęłam, nie wiem kiedy. Padnięta. Szalenie zmęczona, ale jeszcze bardziej dumna i szczęśliwa z tego, co się tego lata działo. Dokładnie jakbym właśnie kończyła biec górski maraton.

Nasz sezon na Korfu jeszcze trwa. I będzie trwać do ostatniego samolotu, który odleci z tej wyspy. Ale wraz z jesienią wszystko spokojnieje. Nawet nie trzeba sprawdzać w kalendarzu. Jesień czuć już wszędzie.

Przyznaje się bez bicia. Co roku obiecuję sobie, że mimo nawału pracy nawet latem będę często pisać na blogu. Chyba muszę pogodzić się, że fizyczne jest to niemożliwe. Urok Sałatki  tkwi również w tym, że piszę na bieżąco, spontanicznie  o tym co właśnie teraz się dzieje.

Moi drodzy… Mądrzejsza i bardziej doświadczona o kolejne lato na Korfu donoszę, że mimo tego, że sezon jeszcze się nie skończył, to już wiem że był on dla nas fantastyczny. Co takiego się działo??? O tym będzie w swoim czasie.

Tymczasem wraz z pierwszymi dniami października, wracam do systematycznego pisania i poniedziałkowych postów, które jak co roku pojawiać się będą na blogu, w co drugi poniedziałek. Oj, tęskniło mi się za moją Sałatka. A tyle się tutaj działo…

O czym będzie kolejny post? Przyznaję, że mam zamiar strzelić sobie w kolano… Już w przyszłym tygodniu  przeczytacie o typie turysty, z którym zupełnie nie daję sobie rady.

Tymczasem! Lekkiego poniedziałku! Mam nadzieję, że macie się jak najlepiej!!!

Z CYKLU: zacznij lekko poniedziałek – Nasz filmik z tegorocznej Wielkanocy… poniedziałek, 24 kwietnia 2017

Opublikowany przez
9

Grecka Wielkanoc

I jest! Zgodnie z obietnicą zrobiliśmy z Janim filmik o tym jak wyglądała nasza Wielkanoc. W tym roku było bardzo tradycyjnie. Naszą Wielkanoc spędziliśmy z całą Sałatką i było fantastycznie. No cóż… Nie będę ukrywać… Do dań serwowanych podczas greckiej Wielkanocy raczej się nie przekonam. Brrr… Ale sama Wielkanoc to przepiękny rodzinny okres wypoczynku i świętowania.  Zobaczcie sami 😉 Miłego oglądania!