Zamiast Red Bulla – sok z… POKRZYWY!… sobota, 10 października 2015

Choć sezon na Korfu jeszcze  dla mnie się nie skończył, bo ostatnia wycieczka jest jeszcze przed nami, od października zrobiło się już znacznie luźniej. Powoli wychodzi ze mnie też zmęczenie…

Jednym z moich celów na ten sezon, było to by pracując równolegle dbać  o siebie. Dla przypomnienia, post na ten temat jest TU! Dzięki tym kilku zasadom wypisanym na kartce, w porównaniu do ubiegłego lata, moje zdrowie fizyczne i psychiczne ma się o nieeebo lepiej. Z czego rzecz jasna bardzo (!!!) się cieszę, zainteresowanie naszymi wycieczkami znacznie przerosło moje oczekiwania. W związku z tym zdarzały mi się niestety ciągi dni, kiedy moje funkcjonowanie  ograniczało się do trzech czynności: 1) praca, 2) jakieś 4 – 5 godzin snu, 3) zjadanie co tam w miarę racjonalnego wpadło mi do rąk. Dla mnie najgroźniejsze jest to ostatnie. Teraz więc koncentruje się na odpoczywaniu, normowaniu mojego snu i zdrowym żywieniu.

Przepis na ten sok znalazła moja mama. Co prawda w jej wersji głównym składnikiem jest pietruszka, ale ja postanowiłam go trochę dostosować do moich potrzeb. Mam skłonność do niskiego poziomu żelaza. W moim sposobie żywienia koncentruje się więc przede wszystkim na tym, by żelaza dostarczać mojemu  organizmowi jak najwięcej. Informacja dla osób, które mają podobny problem z żelazem… Czy wiecie, że jednym z najlepszych źródeł żelaza, jest wcale nie tabletka z apteki, ale… najzwyklejsza POKRZYWA! W Grecji właśnie trwa na nią sezon.

 

Choć brzmi to co najmniej dziwnie, ten sok smakuje naprawdę rewelacyjnie! Jedna szklanka stanowi taką dawkę żelaza i witamin, że chwilę po wypiciu  człowiek ma siłę by dosłownie  przenosić góry. Jest jak zastrzyk energii. A co najważniejsze wszystkie składniki są jak najbardziej ZDROWE, ekonomiczne i bardzo łatwo dostępne.

Koniecznie wypróbujcie, szczególnie jeśli gdzieś blisko Was rośnie najzwyklejsza pokrzywa.

Składniki: pęczek pokrzywy, sok z połówki cytryny, łyżka miodu, woda (może być gazowana), ewentualnie kilka suszonych aronii oraz kilka kropli oliwy z oliwek (uwielbia ją witamina C).

Jak to zrobić: umyj dokładnie pokrzywę i zblendują ją na jak drobniejsze kawałki z około jedną czwartą szklanki wody. Dodaj sok z cytryny i pół łyżki miodu. Dodaj również dosłownie kilka kropli oliwy z oliwek, ponieważ uwielbia ją witamina C. Możesz również zblendować kilka suszonych aronii, które urozmaicają smak. Następnie dodaj trochę mniej niż pełną szklankę wody, najlepiej gazowanej i zblenduj  całość raz jeszcze. Pij od razu! To naprawdę smakuje świetnie!

 

Zjedz kaktusa! Sezon na opuncje trwa w najlepsze… poniedziałek, 7 września 2015

    Co prawda tyle razy słyszałam, żeby broń Boże nie dotykać bez rękawiczek, ale przecież nigdzie nie widać było kolców. I dotknęłam. A dokładnie, chwyciłam jedną, dorodną opuncję, żeby z bliska zobaczyć jak wygląda. Auuu… Kolce prawie niewidoczne gołym okiem wbiły się w skórę i upierdliwie tkwiły tam zdaje się że przez cały tydzień. Są tak małe, że nie da się ich wyjąć, bo nie widać gdzie właściwie są.   Jeśli macie ochotę zjeść owoc opuncji, absolutnie nie bierzcie jej do ręki bez rękawiczek.

    Właśnie teraz trwa w Grecji sezon na opuncje, czyli rodzaj kaktusa, którego owoce są jak najbardziej jadalne. Często przy drogach, zupełnie niepozornych miejscach widać pomarańczowo – czerwone kule, wyrastające z dorodnych kaktusów. Idealny okres by je jeść! Są oczywiście bardzo zdrowe.

     Jak je jeść, żeby nie uszkodzić po pierwsze siebie, a po drugie samej opuncji? Na dłonie koniecznie  trzeba nałożyć  gumowe rękawiczki. Następnie odcina się jeden koniec, a później drugi. Nacina skórkę w poprzek, zdejmuje skórę. Wtedy już można jeść. Smakują naprawdę doskonale. Bezpośrednio. Albo w formie marmolady. Mniam! Kilka właśnie czeka na moje jutrzejsze śniadanie ;D

 

 

Co to jest SAGANAKI?… wtorek, 14 lipca 2015

 

   Grecka kuchnia jest królestwem najróżniejszych przystawek (mezedes). Zapiekana feta. Chipsy z cukini. Tsatsiki. Sałatka po grecku. Chleb polany oliwą. Tak wyliczać można długo. Jedną z moich ulubionych przystawek jest saganaki.  Co to jest?

      Saganaki robi się z twardego, owczego sera, najczęściej kaseri, który jest ostry i słony w smaku. Obtacza się go w panierce z jajka, bułki tartej, mąki i smaży na patelni. Następnie kładzie się go na stole, przed podaniem dań głównych. Trzeba jeszcze koniecznie porządnie skropić go sokiem z cytryny i… prawdziwe niebo w gębie!  Panierka lekko chrupie, a chwilę później czuć zdecydowany, słony smak twardego sera. Koniecznie spróbujcie, jeśli tego lata będziecie w Grecji!

Grecka Wielkanoc jest przepiękna, ale… Dlaczego dla typowego Polaka, smaczna raczej nie będzie?… czwartek, 16 kwietnia 2015

Magiritsa

Magiritsa

     -Jani! Jak myślisz, jaki przepis moglibyśmy przygotować na Wielkanoc w przyszłym roku?

      -W tym roku mieliśmy tsureki. Ale nie wiem dlaczego wciąż tak wzbraniasz się przed baranem na rożnie?

      -O nie! Tylko nie baran… Błagam! Zresztą, co to byłby za przepis? Weź barana, przebij biedaka wielkim, metalowym drągiem   i obracaj godzinami nad ogniem…

      -Wbrew pozorom to wcale nie jest takie proste! Zacznijmy od tego, że  trzeba dobrze wiedzieć, jak go nabić. Jak przebić się przez odbyt, jak ominąć organy, a później odpowiednio przebić czaszkę.  A to jeszcze nie wszystko! Trzeba jeszcze…

     -O Boże! Skończ błagam, bo mi niedobrze… Wymyśl coś innego!

     -Na Wielkanoc w Grecji bardzo popularna jest jeszcze magiritsa.

     -To zdaje się taka zupa mięsna? Coś już słyszałam… Co dokładnie potrzeba?

     -Barana! Albo owcę. Tak, to jest zupa mięsna. Je się ją najczęściej w nocy z soboty na niedzielę, kiedy kończy się Wielki Post. Każdy wtedy nie może się już doczekać mięsa. Najpierw  przygotowujesz: wątrobę, płuca, serce, nerki, trzustkę, nadnercza oraz takie gruczoły z szyi. Jest z tym trochę roboty. No i jelita! Właśnie… Jelita trzeba przewrócić na drugą stronę i bardzo dokładnie je wyczyścić. Później, jak to wszystko masz już wymyte  to…

     -Dobrze! Starczy… Myślę, że ten przepis… Hmmm… Jakby to powiedzieć… Wiesz co? A może by tak w przyszłym roku pojechać na Wielkanoc na Korfu… Zobaczyć jak na Liston wyrzucają z okien wazy w Wielką Sobotę… Przecież tam Wielkanoc jest jedną z najpiękniejszych z całej Grecji!

    -No, ale… Jak niby na Korfu mam ci ugotować magiritsę?!?! 

Sałatka po grecku TV – odc. 13: Wszystkiego najlepszego z okazji Wielkanocy! A co w te święta jedzą Grecy? TSUREKI!… sobota, 4 kwietnia 2015

      W Grecji Wielkanoc będzie dopiero w przyszłym tygodniu. Ale ponieważ w Polsce Święta już się rozpoczęły, już teraz prezentujemy przepis na jedno z najpopularniejszych dań wielkanocnych w Grecji, czyli tsureki  (lub tsoureki,  jak kto woli;)

         Tsureki to coś w rodzaju bułki drożdżowej. Można by stwierdzić, że właściwie niczym nie różni się od tego typu bułek dostępnych w Polsce, gdyby nie jedno małe „ale”, które robi wielką różnicę. Jednym z najważniejszych  składników tsureki jest mastiha, czyli przyprawa którą wytwarza się z żywicy mastihowych drzew, rosnących na wyspie Chios. Więcej na temat mastihy przeczytacie TUTAJ! Mastiha  jest możliwa do zdobycia również w Polsce – wystarczy poszukać jej  na Allegro ;))

      Wszystkie potrzebne składniki, jak i sposób wykonania jest  w tym filmiku!

      Przyjemnego oglądania!

       Życzymy Wam spokojnych, wesołych Świąt Wielkanocnych! Wiosennego odnowienia i wytchnienia od codzienności… Mam nadzieję, że macie się jak najlepiej!

Jeśli masz ochotę przeczytać coś więcej na temat tego jak wyglądają Święta Wielkanocne w Grecji – kliknij na odpowiednie zdjęcie!  Niżej znajdują się wszystkie posty na temat greckiej Wielkanocy, które pojawiły się na blogu.

Wielkanoc – już za tydzień!

Przygotowania do greckiej Wielkanocy czas zacząć! Czym jest LAMPADA?

 

Grecka Wielkanoc ma kolor czerwony

 

 

Grecka Wielkanoc – wkładaj szpilki i bądź przed północą!

 

W Grecji właśnie zakończyła się Wielkanoc!

 

Wokół czego kręci się grecka Wielkanoc?

 

Wielkanocne jagniątka…

 

 

Mastiha. Jedna z najbardziej niezwykłych przypraw świata. Czyli czym są „złote łzy” wyspy Chios?… sobota, 21 marca 2015

     

       Jest jedną z najstarszych przypraw używanych w basenie Morza Śródziemnego. W średniowieczu ceniono ją na równi ze złotem. Lista jej właściwości zdrowotnych nie ma końca, a jej unikatowego smaku nie można do niczego porównać. Żeby ją zdobyć, trzeba  udać się w podróż, bo  najlepsza  mastiha, powstaje tylko w jednym miejscu na świecie – greckiej wyspie Chios.  

 

      Mastiha jest jednym z najbardziej charakterystycznych smaków Grecji.  Jednak poza Helladą prawie nigdzie się jej nie używa i prawie nikt jej nie zna. Dlaczego? Smak i zapach mastihy jest bardzo specyficzny i cudzoziemcy nie zakochują się w nim od razu. Grecy natomiast za nią przepadają. Jest to jeden z tych smaków, którego docenienia trzeba się nauczyć. Żeby to zrobić, najlepiej poznać jego historię.

     Mastiha to nic innego jak żywica, którą wytwarzają drzewa mastihowe (pistacia lentiscus var. Chia). Spotkać można je wyłącznie  w basenie Morza Śródziemnego. Jednak mastiha najlepszego gatunku, o najlepszych walorach smakowych i leczniczych,  uzyskiwana jest z drzew rosnących wyłącznie na Chios. Dlatego od 1992 roku mastiha posiada oficjalny status wyrobu regionalnego (Protected Designation of Origin).

Drzewo mastihowe

Drzewo mastihowe  –  pistacia lentiscus var. Chia

 

     Cenne właściwości mastihy znane były już w starożytności. Ponieważ ma  bardzo pozytywne działanie na dziąsła i zęby, mastiha stała się  pierwszą gumą do żucia stosowaną na terenie Europy. Używano  ją jako  przyprawę, której już kilka żółtawych grudek,  zupełnie zmienia smak każdej potrawy.  W Grecji od wieków jest prawdziwym rarytasem. Mastihowej gumy do żucia, nie jest w stanie przebić żaden inny smak. Dodaje się ją do ciast, ciasteczek i wszelkiego  typu wypieków. Odgrywa główną rolę w wielu drinkach. Można z nią pić ouzo lub tsipouro, czy też zwykłą sodową wodę. Latem w Grecji popularne są kaimaki –  lody o smaku mastihowym. Grecy za swoją mastihą szaleją. Natomiast kiedy pierwszy raz smakuje ją turysta, zazwyczaj zupełnie nie wie co ma o niej  myśleć, bo tak to jest zazwyczaj z zupełnie nowymi smakami.

     Największa sława mastihy przypadała  na średniowiecze, kiedy to ceniona była na równi ze złotem.  I to właśnie wtedy na wyspie Chios powstały tzw. mastihochoria, czyli „wioski  mastihowe”, których mieszkańcy zajmowali się  przede wszystkim uprawianiem swoich mastihowych drzew. Niestety, wartościowa mastiha, sprowadzała na Chios piratów. Żeby chronić swoich mieszkańców i swoje najcenniejsze  dobro,  mastihochoria musiały zostać zabudowane  niemalże jak twierdze. Im trudniej było  się do nich dostać – tym lepiej.

        Mastihowe wioski znajdują się w południowej części Chios. Obecnie jest ich 24 i powstały około 700  lat temu.  Trzy najbardziej popularne, to właśnie Pirgi, Mesta, Olymbi. Fakt, że ani mastiha poza Grecją nie jest znana, a i Chios nigdy nie figurowała na top listach najbardziej popularnych turystycznie greckich wysp, to dla owych wiosek swoiste  szczęście. Dzięki temu  udało się im zachować swoją niezwykle cenną autentyczność i atmosferę, tak jakby kilkanaście lat temu, zatrzymał się tam czas.

     Mieszkańcy tych wiosek, od pokoleń mastihą zajmują się całymi rodzinami. Żywicę zbiera się latem, myje się, a następnie suszy. Wtedy przybiera swoją czystą postać żółtawych twardych grudek i kuleczek o nieregularnych kształtach, pokrytych drobnym bielącym się pyłkiem. W takiej formie, najczęściej jako przyprawa, mastiha trafia do sklepów. Znajduje się w każdym greckim super markecie,   tuż obok cynamonu, gałki muszkatołowej, czy też kurkumy.

      Ponieważ mastiha jest w Grecji tak lubiana, mając na uwadze, że jest to jeszcze nie rozpromowany  kulinarny ewenement, stworzona  została sieć sklepów o nazwie Mastiha Shop. Tam, w opakowaniach ze świetnym, nowoczesnym  designem,  sprzedawane jest absolutnie wszystko co zawiera w sobie mastihę. Od mastihy w czystej postaci, po najróżniejsze słodkości, aż po kosmetyki. Jeden ze sklepów marki, ma swoją siedzibę między innymi w Nowym Jorku. Jak najłatwiej trafić do jednego z  takich sklepów? Jeśli będziecie kiedyś lecieć gdzieś z Aten, zajrzyjcie  koniecznie do Mastiha Shop, który znajduje się w ateńskim lotnisku. Już po przekroczeniu progu sklepiku zaczniecie się zastanawiać, cóż za nienazwany, zupełnie nieokreślony zapach…

Mastiha Shop

Mastiha Shop

 

Z CYKLU: zacznij lekko poniedziałek – Dostaliśmy… ot!… taki „mały” prezent od sąsiadów… poniedziałek, 9 marca 2015

     Jednym z wielu, wielu plusów jakie daje mieszkanie w Grecji, jest oliwa z oliwek. Ogromne ilości oliwy z oliwek, której jakość jest fenomenalna. My na dodatek mamy takie szczęście, że nasi sąsiedzi mają sad oliwny. I każdej jesieni z zebranych oliwek tłoczą swoją własną oliwę. Tak, wiem… W tym momencie  można nam naprawdę pozazdrościć. Właśnie dostaliśmy od nich  taki „mały” prezent. Pięciolitrową butlę z przydomową oliwą z oliwek.

       Tylko mieszkając w Grecji mam taką fantastyczną możliwość, że oliwy z oliwek nie oszczędzam ani trochę. Podobnie jak świetnego, greckiego wina w mojej spiżarce zawsze jest kilka butelek  zapasów. Oliwa leje się więc bez ograniczeń do każdej możliwej potrawy. Jedyne czego z nią nie robię, to na niej nie smażę. I nie robię na niej popcornu, który uwielbiam, bo ma wtedy jakiś dziwaczny popcornowo – oliwkowy  smak. Czy można smażyć na oliwie, czy nie  – kwestia sporna. Być może ktoś z was rozwiąże ten dylemat w komentarzach? Mnie niestety nie udało się jeszcze rozgryźć tej zagadki. Choć ja nigdy tego nie robię, bo smażone tak jedzenie mi nie smakuje, to nadal nie wiem czy można to robić czy nie i jakie jest tego wytłumaczenie.

      Oliwa z oliwek, zwłaszcza taka „podarowana od sąsiada”, to samo zdrowie! To jedna z najzdrowszych rzeczy, którą można pochłaniać w tym kraju. I to właśnie dzięki jej zasłudze dieta, a raczej sposób odżywiania na Krecie, jest uznawany za najzdrowszy w całej Europie. Starsi Grecy bardzo często doradzają, żeby każdego dnia wypić bez niczego łyżkę samej oliwy z oliwek, tak dla zdrowia.

      Dobroczynne właściwości oliwy nie mają końca. Ja od czasu do czasu stosuję ją również jako kosmetyk. Już od dłuższego czasu używam kosmetyków o jak najbardziej naturalnym składzie. A tu – 100% natura! Bardzo często, zaraz po wymyciu twarzy, wcieram kilka kropel w dłonie, rozcieram, na następnie przykładam do umytej twarzy. Od czasu do czasu zdarza mi się stosować oliwę zamiast balsamu do ciała. Nagminnie używam jej również jako krem do rąk. Jest szczególnie dobra na wysuszoną skórę na łokciach. Wydawać by się mogło, że po jej zastosowaniu na skórze zostanie  tłusta powłoka. Nic bardziej mylnego, bo taka oliwa bardzo szybko się wchłania, zostawiając świetnie nawilżoną, pachnącą naturą skórę.

 

     Kiedy ktoś pyta mnie, co najlepiej zabrać ze sobą z  Grecji do Polski, bez zastanowienia  odpowiadam, że największym skarbem jaki można stąd ze sobą wziąć jest przydomowa oliwa. Dlatego lecąc do Ellady, warto mieć jak najlżejszy bagaż, żeby oliwy  zabrać jak najwięcej. Jak rozpoznać tę najlepszą oliwę i jak ją zapakować, by nie rozlała się w bagażu? Mam na to swoje patenty, ale o tym w cyklu „Jadę do Grecji na wakacje”, który jak co roku rozpocznie się pod koniec maja.

 

Jak zjeść Santorini? (cz. 3/4)… piątek, 2 stycznia 2015

       CZĘŚĆ 1/4: Santorini – “gwiazda” Cyklad

       CZĘŚĆ 2/4: FIRA – stolica Santorini. Czy warto jechać na                  wyspę poza sezonem?

       Za każdym razem, kiedy odkrywamy nowe greckie miejsca, punktem obowiązkowym jest kuchnia danego regionu. Wizyta w tradycyjnej tawernie często o danym regionie potrafi powiedzieć więcej niż niejedno muzeum. Dlaczego? Zamawiając  typowe dla danego miejsca dania, jak na talerzu, w przenośni i dosłownie, widać czy dany region  w przeszłości był ubogi, czy też zamożny; jakie inne kultury  wywierały na niego wpływ; jaka jest tu ziemia, okoliczności przyrody; czy obok jest morze czy też góry…

      Idealnym przykładem jest tu Santorini, która jest wyspą pochodzenia wulkanicznego.  Nie rosną tu więc prawie żadne drzewa. Nie znajdzie się na niej cytrusów czy też soczystych oliwek. Na całe szczęście wulkaniczna ziemia jest bardzo żyzna i na Santorini mądrze gospodaruje się każdą najmniejszą jej częścią. Uprawia się tu pszenicę, pomidory, pistacje i winorośl. Co prawda nie dostanie się tu dobrej oliwy, ale za to tutejsze słodkie wina vysando i nikhteri cieszą się najlepszą opinią w całej Grecji. Taka butelka to fantastyczny souvenir z wyspy.

 

     Co  zjeść będąc na wyspie? Przede wszystkim ryby i owoce morza. Tawerny na Santorini specjalizują się w daniach z ośmiornicy. Do tego koniecznie potrawy, które zawierają bakłażany, małe pomidorki, cukinie, kapary. Oraz oczywiście lampka  białego wina.

 

    Żeby zjeść naprawdę dobrze i nie płacić fortuny, warto udać się poza miasto. My za radą mojej znajomej, która  na Santorini była  przewodnikiem, udaliśmy się do wioski Exogonia, w której znajduje się tawerna „Metaxi mas…” (w tłumaczeniu na polski: „Między nami…”). Tawerna była równie niepozorna, co genialna. Świetne miejsce, o którym milczą wszystkie przewodniki. To właśnie tam udało nam się zjeść najbardziej typowe dla Santorini dania. Wszystko co widzicie na tym filmiku, to najlepsze potrawy charakterystyczne dla wyspy, w  najlepszym wydaniu.

Serdecznie zapraszamy na nasz filmik z tawerny  „Mataxi mas…” na Santorini!

         P.S.

     Wartym polecenia miejscem, o którym nie mogę zapomnieć jest piekarnia „Erotokritos”, która znajduje się w Firze, w drodze do portu. Niżej  są jej  zdjęcia. Piekarnia jest wyjątkowa. Już z drogi czuć cudowny zapach chleba i niezwykłych słodkości. Wiele z nich to słodycze  typowe dla Krety. Ta bowiem jest przecież tak blisko. Kolejny dowód na to, że i położenie bardzo mocno wpływa na kuchnię danego regionu.

 

Do napisania tego tekstu posłużył mi przewodnik: Grecja. Przewodnik praktyczny, Pascal, wyd. III, 2002, s. 555

 

Świąteczny spis treści… niedziela, 21 grudnia 2014

       Świątecznych postów na Sałatce nazbierało się już całkiem sporo. I to z najróżniejszych dziedzin. Najwyższa więc pora, żeby w jednym miejscu je pozbierać.  Tutaj znajdziesz wszystkie posty, które dotykają tematu Świąt Bożego Narodzenia, z perspektywy greckiej.

Kliknij na obrazek, żeby przeczytać na świąteczny temat, który Cię interesuje.

Miłej lektury!

Moje pierwsze Boże Narodzenie w Grecji.

Jani i jego polskie Święta.

Jak typowy Grek reaguje na polski śnieg?

Boże Narodzenie na emigracji. Jak sobie z tym poradzić?

Jak Grecy przystrajają dom na Święta?

Statek zamiast świątecznej choinki?

Feta i jej świąteczne dekorowanie sałatkowego domu.

Ogórek i pewien nietypowy kolędownik.

Czy w Grecji na Święta pada śnieg?

Jak zrobić faworki w wydaniu greckim?

Jak zrobić świąteczne paksimadi?

Jak zrobić melomakarona?

Jak zrobić kourabiedes?  

 

Sałatka po grecku TV – odc. 11: KOURABIEDES. Czyli co greckiego schrupać w te Święta?… czwartek, 18 grudnia 2014

    Dziś zapraszamy na kolejny odcinek naszej sałatkowej telewizji. Wracamy po dość długiej przerwie z przepisem na KOURABIEDES [czytaj: kurabiedes], czyli ciastka świąteczne, które obok melomakarona są najpopularniejszym przysmakiem Świąt Bożego Narodzenia w Grecji.

    Te ciasteczka są przepyszne! Składniki dostępne wszędzie. Ale ich zestawienie daje jakiś taki inny… grecki smak;)))

    Serdecznie zapraszamy na nasz nowy filmik! Na początek krótki spacer po świątecznych Atenach, a następnie przepis.  Tu jednak ważna uwaga… W filmiku zapomnieliśmy powiedzieć o dwóch bardzo istotnych sprawach:

1)      same migdały, które są jednym ze składników przed dodaniem powinny być na około 10 – 15 minut włożone do piekarnika

2)      przed obtoczeniem ciastek w mieszance cukru pudru z wanilią, trzeba odczekać około pół godziny, tak by ciastka nie były zbyt wilgotne.

    Teraz już wszystko wiecie! Miłego oglądania! A jeśli zrobicie swoje kourabiedes, koniecznie podzielcie się wrażeniami w komentarzach!

  

https://www.youtube.com/watch?v=GnqvfxQBALE 

      Tutaj znajdziesz wszystkie nasze pozostałe przepisy z greckimi słodkościami, które doskonale nadają się  na  Święta  Bożego Narodzenia:

FAWORKI W WYDANIU GRECKIM

ŚWIĄTECZNE PAKSIMADI

MELOMAKARONA