Mój przewodnik po KORFU. Tu możesz go kupić!

 

 

W tym sezonie stuknęło mi już siedem lat pracy jako pilot wycieczek po wyspie Korfu. Siedem pięknych lat, podczas których każdy dzień przynosił nowe doświadczenia, pozwalał na uczenie się czegoś nowego. Obecnie Korfu jest moim domem, miejscem które świadomie wybrałam, by zarzucić moją życiową kotwicę.

„Korfu. Przewodnik po raju” jest książką, w której dzielę się moją wiedzą na temat tej wyspy. Znajduje się w niej zbiór najważniejszych informacji, które przydadzą się wszystkim osobom, chcącym odwiedzić Korfu. Ten przewodnik będzie znakomitym kompasem dla podróżników, którzy chcą świadomie zwiedzać wyspę. Pomoże turystom, którzy  chcą w pełni poznać urok rajskiej Korfu. Spodoba się osobom, które poszukują inspiracji do odkrywania nowych, niezwykłych miejsc.

 

Co znajdziesz w tym przewodniku?

„Korfu. Przewodnik po raju” jest obecnie wydany w formie e-booka. Liczy 241 stron i jest zilustrowany 154 barwnymi fotografiami. Całość podzielona jest na tematyczne rozdziały, dzięki czemu łatwo się jest po nim poruszać.

Znajdziesz w nim informacje na temat geografii, pogody, historii wyspy. W przewodniku znajdują się opisy wszystkich najważniejszych zabytków oraz najpiękniejszych miejsc na Korfu. Są też informacje o ważnych dla wyspy osobach, filmach, które nakręcone zostały na wyspie oraz książkach, które inspirowane były Korfu. Znajdują się również informacje o tutejszej kuchni oraz zestaw najważniejszych ciekawostek i praktycznych wskazówek.

Dokładny spis treści całego przewodnika znajduje się poniżej.

 

 

Jak go kupić? Jaka jest cena?

Cena tego przewodnika w formie e-booka to 45 złotych.

Aby go zakupić dokonaj przelewu bankowego na moje konto. Tutaj są dane:

 

DOROTA KAMIŃSKA

Citi Handlowy

97 1030 0019 0109 8550 0005 6218

W tytule wpisz: PRZEWODNIK PO KORFU

 

Następnie na adres mailowy: kontakt@salatkapogrecku.pl wyślij maila, gdzie napiszesz:

a) na jakie imię i nazwisko dokonałeś przelewu?

b) na jakiego maila wysłać Ci przewodnik?

 

Kiedy tylko Twoja wpłata zostanie zaksięgowana, na podany adres mailowy dostaniesz przewodnik w formie e-booka w formacie PDF, wraz z instrukcją obsługi jak go otworzyć.

 

Miłej lektury! Mam nadzieję, że całość Ci się naprawdę spodoba!

 

Sprawdź ofertę naszych firmowych wycieczek po wyspie Korfu, klikając TU!

 

Przykładowe strony e-booka

 

 

Co działo się u mnie w listopadzie?… piątek, 4 grudnia 2020

 

Za nami już miesiąc drugiego lockdownu. Kawa… Teraz tylko w takiej wersji! Ale to najmniejszy problem.

 

Po tak szalonym sezonie, który wszystkich nas kosztował ogromną ilość nerwów, ostatnie na co chciałam poświęcać moją uwagę w listopadzie, to śledzenie koronawirusowych doniesień. O tym, że czeka nas kolejny, bardzo restrykcyjny lockdown dowiedziałam się od koleżanek, z którymi właśnie umawiałyśmy się na kawę. Ustalałyśmy dzień spotkania i wtedy jedna z nich powiedziała, że raczej już spotkać się na kawę nie zdążymy.

 

Na dzień przed lockdownem. Wszędzie były ogromne ilości ludzi. Trochę jak przed świętami.

Moja ostatnia normalna kawa. I nie ma co ukrywać – smuteczek.

 

Dosłownie dwa, trzy dni później, Grecję czekał drugi lockdown i powtórka z „rozrywki”. Już prawie jeden miesiąc poza sklepami spożywczymi pozamykane jest w Grecji wszystko! Na zewnątrz możemy wychodzić, tak jak poprzednio – tylko załatwiając niezbędne rzeczy i  wysyłając na policję smsa. Można więc wychodzić po niezbędne zakupy, do lekarza, apteki, czy też uprawiać sport. Po godzinie 21.00 na terenie całej Grecji obowiązuje godzina policyjna i w ogóle nie można już wychodzić. Ulice miasta Korfu, ponownie całkowicie zamarły. Nikt nie potrafi określić konkretnie, kiedy rzeczywistość w Grecji będzie wracała do swojego naturalnego rytmu. Wszyscy z wypiekami na twarzy czekamy na doniesienia o szczepionce.

 

Przyznaję, że kolejne tak restrykcyjne zamknięcie Grecji jest dla mnie bardzo dużym zaskoczeniem. Wiem, że tego wymaga sytuacja, ale wiem również że finansowa pomoc greckiego rządu jest praktycznie żadna. W dość abstrakcyjnej logice obecnego prawa trudno jest się połapać. Do którego momentu jest w stanie wytrzymywać tę sytuację ekonomia? Jak długo ludzie będą mogli żyć jedynie ze swoich oszczędności, bez pomocy ze strony greckiego państwa?

 

Kawiarenki na Liston pozamykane.

Miasto Korfu jak zawsze piękne. Ale… martwe.

Nawet Kapodistrias nie ma pomysłu jak teraz to wszystko poukładać…

 

Jak powietrza brakuje mi podróżowania. Na Korfu bez wyjeżdżania na ląd jestem już prawie rok. Teraz nawet zwykła podróż pociągiem, byłaby dla mnie nie lada atrakcją… Psychicznie momentami jest ciężko. Ale mimo wszystko każdego dnia doceniam fakt, że byliśmy w stanie przetrwać tak niesamowicie trudny sezon. Jeszcze wiosną i w pierwszej połowie lata, wszystko wisiało u nas na włosku. Ta niepewność jutra, była dla mnie często najtrudniejsza. Czy będziemy mogli pracować? Nie byłam pewna, czy zimą finansowo będziemy w stanie zostać na Korfu. Czy będziemy  w stanie się utrzymać?  I czy rok później nie będziemy musieli wielu rzeczy zaczynać zupełnie od zera.

Każdego ranka, kiedy wstaję rano jestem podwójnie wdzięczna, że się udało, i że mamy nasz dom. Że jest w nim ciepło. Że mamy w co się ubrać i co zjeść. Co prawda dużo skromniej niż zazwyczaj, ale jesteśmy w stanie przetrwać zimę. Jesteśmy zdrowi. A resztę – nadrobimy.

 

TUTAJ! przeczytasz o tym co działo się u nas podczas pierwszego lockdownu.

 

Teraz szczególnie bardzo dużo u nas, bardzo zdrowego jedzenia.

 

Normalność, możliwość kontaktu z ludźmi, aktywne życie i podróżowanie wróci do nas w stosownym czasie. Choć już tak bardzo nie mogę się tego doczekać. Na teraz znów przyszedł czas, żeby zająć się sobą. Tym razem, podczas tego zamknięcia, nie mam już stresu o prace. Teraz głowę mam spokojną i mogę skoncentrować się na sobie. W listopadzie stały się u mnie dwie szalenie ważne dla mnie rzeczy.

 

TU! przeczytasz o kilku sposobach na trudne okresy w życiu.

 

Od zawsze byłam strasznym zmarzluchem. Zimno do teraz jest jedną z najbardziej nieprzyjemnych dla mnie rzeczy. W listopadzie również z okazji kolejnego zamknięcia postanowiłam spróbować czegoś zupełnie nowego, czego zawsze bardzo się obawiałam. Dla wielu osób, nie będzie to żaden wyczyn, bo listopad w Grecji potrafi być bardzo ciepły i słoneczny. Jednak dla mnie kąpiele w morzu w listopadzie były ogromnym wyzwaniem! Przełamałam się i kilka razy wskoczyłam w tym miesiącu do morza. To było niezwykłe uczucie, takie doznanie przebudzenia całego ciała. Tak jakby dostać od morza zastrzyk pełen życiowej energii. Co będzie z moimi posezonowymi kąpielami dalej? Na teraz czekam na zamówiony specjalny strój do pływania zimą i myślę, że kolejne zimowe kąpiele są teraz przede mną!

 

Pierwsza kąpiel w morzu już w jesienno – zimowym sezonie.

 

TU! propozycja greckiego śniadania na jesień i zimę.

 

Choć moje założenie było takie, że całość zakończę w góra dwa miesiące, tak się nie stało. Prace nad pisaniem i wydawaniem mojego przewodnika po Korfu, przerosły moje najśmielsze wyobrażenia. Nigdy nie sądziłam, że z napisaniem całości będzie tyle pracy. Całość przedłużyła się strasznie, ale kiedy widzę końcowy efekt wiem, że warto było się mimo wszystko nie śpieszyć. Mój przewodnik po Korfu już prawie jest. Obecnie jesteśmy w trakcie końcowego dopinania całości w przepiękną graficzną całość. Za mną sporo zarwanych nocy, ogromna ilość godzin ślęczenia nad tekstem, prawie dziesięć poprawek całego tekstu i praca nad nim z korektorką. Ale już jest! Ponad 235 stron i ponad 160 fotografii. Dokładnie taki jak chciałam – mój autorski przewodnik po Korfu. Koniec listopada to dla mnie przede wszystkim koniec prac nad moją pierwszą książką. Kiedy będzie dostępny? Dosłownie już na dniach. Wszystkie szczegóły na temat kupna mojego przewodnika w formie e-booka – już w następnym poście! Trzymajcie kicuuuki!!!

 

Mała próbka mojego przewodnika po Korfu. O szczegółach – już w następnym poście!

 

 

 

Żebracy na Korfu… niedziela, 15 listopada 2020

 

 

W przeciwieństwie do Janiego, trzymam się zasady, by nie dawać pieniędzy osobom, które żebrzą na ulicach. Uważam, że nie jest to żadne rozwiązanie i jeśli już chcę komuś pomóc – wpłacam na konkretny cel, albo organizację.

Jani ma odwrotnie. Tacy już jesteśmy – zupełnie różni w wielu sprawach. W kieszeniach ubrań Janiego, zawsze znajdzie się kilka drobniaków, które da każdemu, kto o to poprosi. Nie odmawia nikomu! Zawsze jest więc idealnym łupem dla żebrzących również na Korfu, Cyganów. Ostatnio jednak diametralnie się to zmieniło…

 

Kilka dni temu Jani wrócił z zakupów w popularnym w Grecji markecie sieci AB. Wszedł do domu i wniósł torby z zakupami do kuchni. Zajrzałam w pośpiechu, żeby sprawdzić czy jest w nich wszystko czego właśnie potrzebowałam. Patrzę i trochę niedowierzam, bo wśród różnych artykułów, był również rogalik 7 Days, na dodatek… z ekstra czekoladą!

-Uuuu… Na bogato! – trochę się podśmiałam, bo już od bardzo dawna, dbając o zdrowie jedzenie, nie jemy takich rzeczy. Co prawda nauczyłam się tolerować zamiłowanie Janiego do czekolady, ale nie mogłam się powstrzymać od wbicia szpili. Dla jego zdrowia, więc nie zaszkodzi!

-Kupiłeś sobie 7 Daysa? A co cię tak naszło?

-Nie, on nie był dla mnie…

-To niby że dla mnie??? Przecież wiesz, że ja nie jem takich rzeczy! I nie zamierzam!

-Nie, nie dla ciebie…  To miało być dla tego małego Cygana, co żebrze pod sklepem… Ten młody, pamiętasz, ma jakieś 12, 13 lat. Już więcej szczeniakowi nic nie dam i niczego mu nie kupię!

-A co się stało? – pytam.

-Wchodzę do sklepu, a mały jak zawsze prosi mnie, żebym dał mu pieniądze. Ale tym razem pomyślałem, że nie dam mu pieniędzy, tylko coś mu do jedzenia kupię, bo nie wiadomo co stanie się z gotówką. Wiesz jak to z nimi bywa… A jak mu kupie jedzenie, to nie będzie głodny. I tak wpadł mi do głowy 7 Days! I myślę sobie… A co mi szkodzi! Niech będzie dodatkowo z czekoladą! Miło mu się zrobi. Zrobiłem zakupy, zapłaciłem i wychodzę. Podchodzi mały. Wyciągam 7 Daysa i mu go daję. A on na to: „To dla mnie?”. No to odpowiadam, że tak, że kupiłem to właśnie dla niego. Mały się pyta: „Ale on chyba ma w środku czekoladę?”. Mówię, że tak, a ten na to, że w takim razie to on nie może tego przyjąć. Że jest mu bardzo, bardzo przykro, ale musi odmówić. To się pytam: „Dlaczego?”. I wiesz co ten mały Cygan mi odpowiedział?

-Co???

-Że czekolada jest bardzo niezdrowa! I że on jej nie je, bo dba o zdrowe zęby, a od słodyczy to mu się psują! I że jak nie mam drobniaków, to naprawdę nie szkodzi, ale on tego 7 Daysa to na pewno nie zje, bo ta czekolada mu zaszkodzi! Czy ty to rozumiesz???

No cóż… Ja to akurat rozumiem. I to bardzo dobrze! Ale ze śmiechu nie byłam w stanie wyksztusić z siebie ani słowa.

 

Kilka dni później, rzecz jasna, jeszcze przed lockdownem, poszliśmy na kawę. Kiedy tak siedzieliśmy podszedł do nas żebrzący dziadek, którego dobrze znam z widzenia. Wyciągnął rękę w moim kierunku. Z mojej strony jak zawsze – ściana. W międzyczasie Jani już coś tam grzebie w kieszeni. Wyciągnął monetę 50€ centów i daje ją do ręki żebrakowi.

Dziadek spojrzał na monetę. Zobaczył, że jest to pół euro. Jego wzrok wbił się w cyfry „50” i tkwił tak przez następne kilka sekund. Chwilę później spojrzał na Janiego. W jego wzroku dało się wyczuć pytanie: „Co to jest? Nie wstyd ci? Tylko tyle!”. Następnie raz jeszcze spojrzał na monetę. Dziadek od niechcenia wrzucił 50€ centów do kieszeni spodni. Nic nie mówiąc, z pogardą odwrócił twarz i szorując rozklekotanymi butami, poszedł w swoją stronę.

Spojrzałam na Janiego, na jego zmieszaną minę i wybuchłam niepochamowanym śmiechem.

-Koniec! To był już ostatni raz! Już nigdy, nigdy więcej nie dam niczego żadnemu żebrakowi tu na Korfu! Skończyło się! Kropka!

 

TU! przeczytasz post o nowych spodniach Janiego.

TUTAJ! przeczytasz o 10ciu najlepszych plażach Korfu.

 

 

 

Podsumowanie sezonu 2020. Co działo się za kulisami?… niedziela, 18 października 2020

 

Czy jeszcze widać, że to ja?

 

Przetrwaliśmy sezon 2020 w turystyce. Ten fakt, jest dla mnie wielkim powodem do dumy. Standardowo, każdy sezon pracy na Korfu zaczynamy pod koniec kwietnia i pracujemy prawie do ostatnich dni października. W tym roku mogliśmy pracować dopiero po kilku pierwszych dniach lipca, a nasza praca niespodziewanie zakończyła się z początkiem października. W plecy mieliśmy więc połowę sezonu. Z powodu panującej pandemii w tym roku na Korfu przyleciało o 80% turystów mniej, w porównaniu do lata ubiegłego. Na wyspie mówi się, że sytuację uratowali Brytyjczycy i właśnie… Polacy, których w porównaniu do innych narodowości od początku sezonu, do końca września,  było naprawdę wielu. Mimo wszystko, spora liczba dużych hoteli, przez całe lato pozostała zamknięta. I nawet jeśli liczba turystów z Polski w porównaniu do innych narodowości była duża, to i tak w porównaniu do lat ubiegłych, była to ilość szczątkowa.

Restrykcją, która podczas tego sezonu była dla nas najcięższa to prawo,  według  którego w busach, autobusach oraz na statkach rejsowych, a nawet w niewielkich motorówkach i w taksówkach, mogliśmy zabierać jedynie 65% turystów. W znacznej mierze zarówno busy do samych transferów, jak i autobusy wycieczkowe musiały być w puste. Straty pracy w takich warunkach, łatwo przekalkulować. A straty dla całej greckiej turystyki, są  tego lata przerażające. Kolejnym utrudnieniem tego sezonu naszej pracy na Korfu, było zamknięcie granicy między Grecją, a Albanią. Nie mogliśmy więc działać z wycieczką do Albanii, która wśród polskich turystów cieszy się zawsze ogromną popularnością. Nikt nie przewidywał, że podczas tego sezonu będziemy musieli zmagać się z aż takimi trudnościami. Choć zdaje sobie sprawę, że i tak wielkim pozytywem jest to, że w ogóle mogliśmy pracować. Najgorszy scenariusz zakładał coś zupełnie innego.

Są takie sytuacje, których nie można zmienić. Nie da się zrobić niczego innego, jak się do nich dostosować. I to im szybciej, tym lepiej.

 

TU! przeczytasz na temat kuchni Korfu.

 

Greków kojarzy się zazwyczaj z lekkoduchami, którzy prawo bardziej intepretują niż przestrzegają. Podczas pandemii, ten stereotyp zupełnie się nie sprawdził. Zwłaszcza w samym środku tego szalonego sezonu, co chwilę mieliśmy kontrole. Kontrolowane były szczególnie wycieczki na statkach rejsowych. Jeśli na statku rejsowym policja portowa znalazła kogoś bez maseczki, kara dla tej osoby wynosiła 150 € i tym samym dla właściciela statku 2 tysiące €. Nie sposób kontrolować nieustannie wszystkich pasażerów. Kar nazbierało się więc sporo. W sierpniu sytuacja dotycząca wycieczek rejsowych wisiała już na włosku. Kilka razy właściciele statków wycieczkowych, grozili strajkiem lub definitywnym zakończeniem pracy w tym sezonie. Zwyczajnie nie byli w stanie sprostać tak surowym restrykcjom i nakładanym ciągle karom finansowym.

 

TU! przeczytasz o tym, co to jest „mati”.

 

Na to wszystko nałożył się totalny chaos informacyjny, ciągle zmieniające się prawo i coraz to inne restrykcje. Dodatkowo stres i napięcie. Myślę, że dla wielu osób sam fakt, że pracuje się w dobie pandemii z ludźmi z różnych części świata, był dodatkowym stresem.

Mimo wszystko, udało nam się! Po prostu zagryźliśmy zęby i postanowiliśmy, że będziemy pracować tyle, ile jest nam dane, najlepiej jak możemy w zaistniałych warunkach. Ostatecznie dostosowując się do wszystkiego co nowe, już po pierwszym przylocie naszych turystów z Polski, pracowaliśmy prawie codziennie, do momentu kiedy zmieniło się prawo. Od trzeciego października każdy turysta lecący do Grecji z Polski musi wykonywać test na koronawirusa. Co zrozumiałe, znaczyło to zakończenie dla nas i tak bardzo krótkiego sezonu letniego. Działaliśmy więc jedynie przez połowę sezonu, z wiele mniejszą liczbą turystów, bez jednej z najpopularniejszych wycieczek, dodatkowo dostosowując się do surowych obostrzeń. Pracowaliśmy przez dany nam czas na maksymalnych obrotach, ale myślę, że to również przez pomoc siły wyższej, udało się nam otrzymać jedną trzecią dochodu w stosunku do ubiegłego lata i tym samym uratowaliśmy nasz sezon. Przetrwaliśmy, myślę najgorsze. A to co nas nie zniszczyło, teraz nas tylko wzmacnia.

 

TUTAJ! przeczytasz o najpiękniejszej plaży na Zakinthos – Zatoce Wraku.

 

Jakie są prorokowania na nadchodzące lato 2021? Raczej nie ma co liczyć na to, że już w przyszłym roku, sytuacja w greckiej turystyce wróci zupełnie do stanu sprzed roku 2020. Z pewnością jednak nie będzie tak ciężko, jak tego lata. To co najgorsze, mamy już za sobą. Na Korfu mówi się o tym, że latem 2021 będzie od 60% do maksymalnie 80% turystów w porównaniu do lata 2019. Czy znikną wszystkie restrykcje? Trudno to przewidzieć. Ale raczej nastawiamy się, że również w przyszłym roku, podczas podróżowania będziemy musieli bardzo dbać o nasze zdrowie. I tak krok po kroku… Stopniowo świat będzie wracał do normalności.

 

 

 

 

Palcem po wodzie pisane… sobota, 8 sierpnia 2020

 

Pierwszy dzień po zbyt długiej przerwie w pracy…

 

Nie zdążyłam… Nie wyrobiłam się z planem… Nawaliłam…

Życie… Które palcem po wodzie jest nam pisane…

 

Mój ostatni post na blogu, to zapowiedź ciszy, która będzie zakończona przewodnikiem. “Prawie skończony”, a “skończony” to jednak dwa zupełnie różne stany. Ten przewodnik jest taki właśnie  “prawie” już skończony. Miała być już dawno całość. Ale uśmiecham się sama do siebie… Że tak jak każdego roku śnieg zaskakuje kierowców w lutym, tak samo i mnie, zaskoczyli turyści na samym początku lipca…

 

Zaczęło się tak jak zakładaliśmy. Pierwsze samoloty odwołane, pozostałe prawie puste. Ale świat się odradza i już w pierwszym tygodniu lipca, mieliśmy ręce pełne roboty. Z dania na dzień i turystów i wycieczek było jeszcze i jeszcze więcej.

 

Turyści, którzy przylecieli na Korfu pierwszym samolotem 1 lipca. Przecieraliśmy oczy, kiedy ich widzieliśmy. Ludzie na lotnisku tego dnia płakali…

W lipcu po tym molo nie da się przejść…  By wziąć udział w rejsach przechodzą nim tłumy ludzi z każdej części Europy! W tym roku… No cóż, w lipcu turystów było “nieco” mniej…

Nasza pierwsza wycieczka w tym roku, na samym początku lipca – tu jesteśmy na Paxos!

 

Ten sezon jest zupełnie inny niż wszystkie wcześniejsze. Turystów na wyspie jest o jakieś 80% mniej. Wszędzie jest bardzo spokojnie i kameralnie. Fakt, że w Grecji i na Korfu są turyści, dla mnie jest niezwykłym szczęściem. A to, że nadal możemy pracować – jest dla mnie wielkim osiągnięciem. W mniejszych grupach, na innych zasadach, ale mimo wszystko – DO PRZODU!

 

W tym roku pływamy również do kontynentalnej Pargi! Tam jest przepięknie…

Kolejny dzień pracy za nami… Kolejny port zdobyty!

Ja za sterem! Kto płynie?!

 

Jest już pierwszy tydzień sierpnia. Od momentu, kiedy na Korfu pojawili się pierwsi turyści, pracujemy pełną parą, wyciskając z każdego danego nam dnia pracy, tyle ile się da! Bo tegoroczny seon jest już bardzo krótki.

Mój przewodnik po Korfu już jest, ale nie zdążyłam z zakończeniem korekty. A zostało jej jeszcze kilkanaście stron. Przez kilka pierwszych dni lipca, przysięgałam sobie, że ją skończę, ale kończyło się tak, że zasypiałam nad klawiaturą komputera. W tej chwili nie mam ani trochę czasu wolnego. Na szczęście mimo wszystko możemy pracować, postanowiłam więc skupić całą moją uwagę wyłącznie na pracy, a zakończenie przewodnika przenieść na koniec października. Mam nadzieję, że jesteście całości ciekawi…

 

Zawsze najlepiej z piratami! Giorgos, czyli jeden ze sterników z Paleokastritsa.

A tu nasz dj, ze statku którym pływamy w rejsy na Paxos i do Pargi. Jest przezabawny! Bomba pozytywnej energii!

Te widoki… Bardzo mi ich brakowało!

 

Tegoroczny sezon na Korfu, jest dla mnie szkołą życia. Sprawdzianem dla mnie. Sprawdzianem mojej siły i wytrzymałości psychicznej. Codziennie coś się tu zmienia. Nic nie jest pewne. Wiele dni obfituje w stres i liczne problemy. Jest to okres, w którym czuje jak grunt pod moimi nogami faluje, namacalnie wiem, że większość rzeczy jest pisana palcem po wodzie. To sprawdzian również dla relacji z innymi ludźmi. Żeby poznać drugiego człowieka, trzeba zjeść z nim beczkę soli. Ciekawe życiowe doświadczenie…

 

Są dni, kiedy przecieram oczy… Że mimo tych wszystkich problemów na świecie, na naszych trasach potrafi być was aż tak wiele!

 

No, ale… Po burzy ZAWSZE przecież wychodzi słońce…

Wczoraj miałam zaszczyt pokazywać najpiękniejsze widoki Korfu Kindze Preis.

Dla mnie, niesamowite doświadczenie.

Są takie dary od losu, takie dni, takie doświadczenia, które wynagradzają tak wiele…

Trzymajcie za nas bardzo mocno kciuki!

Bardzo się teraz przydają…

 

Kinga Preis i jej przewodnik po Korfu, czyli ja!

 

 

 

Dlaczego do końca czerwca będzie tu cisza?… piątek, 5 czerwca 2020

 

 

Kochani! Już od pewnego czasu, na blogu jest głucha cisza.  I będzie tak do samego końca czerwca. Obecnie nie piszę nowych postów, nie szykuję nowych filmików. Cały mój czas, myśli i energię poświęcam na pisanie mojego przewodnika po Korfu. Jest już 1/4… Czas leci jak szalony, a pracy przede mnią jeszcze ogromna ilość! Dlatego postanowiłam przez najbliższy czas skoncenrować się na 100 na jednym! Planowo mój przewodnik będzie gotowy w pierwszych dniach lipca. I wtedy wracam do blogowania. Trzymajcie za mnie kciuki…! Roboty jest po pachy!!! Jeśli macie ochotę podglądać jak powstają kolejne części – wpadajcie na moje Stories na Instagramie.

https://www.instagram.com/salatkapogrecku.pl/

Tymczasem, pozdrawiam was mocno z mojej obecnej bazy!

 

 

 

Gdzie znajduje się Campiello? I co to jest “kandounia”? Przewodnik po KORFU, cz. 32… niedziela, 18 maja 2020

 

Miasto Korfu, Campiello

 

Piękno tego mikro – świata, potrafi być nieco abstrakcyjne. Często kryje się w odpadającym tynku i przypadkowym zestawieniu barw warstw, które się pod nim odsłaniają. Zbyt jaskrawym kolorze okiennic, które na wpół już wiszą, jakby przy następnym powiewie wiatru miały odpaść. Roślinach, które wyrastają wszędzie, którym do szczęścia potrzeba tylko kilka ziaren ziemi i kropla wody. Słońce robi tu przecież swoje. W wiszącym między budynkami praniu, które faluje na wietrze. Zgarbionej postaci, która cicho się przemieszcza. Jeszcze tu jest, ale za chwilę już zniknie za zakrętem, w następnej uliczce. I już nigdy jej nie będzie.

 

*

 

Campiello, to najstarsza część miasta Korfu, która właściwie w całości została zbudowana jeszcze przez Wenecjan. Dlatego jej zabudowania, to idealny przykład architektury typowo włoskiej. Domy są wysokie, zazwyczaj kilkupiętrowe, bo tak można było wykorzystać dla większej ilości mieszkań, cenną tu przestrzeń. Są zbudowane bardzo blisko siebie. Każdy budynek ma inny kolor, dlatego w Campiello wszędzie jest kolorowo. Najstarsze budynki powstały jeszcze w XVI wieku.

Kiedy spaceruje się po Campiello, jest się jakby w innym świecie. Nigdy nie ma tam zbyt wielu osób, bo przecież wszyscy zwiedzają centrum. Ale to właśnie w tej części cicho toczy się to prawdziwe życie. W labiryncie wąskich uliczek, czyli z języka włoskiego – kandounii. Tu nie działają już żadne nawigacje. Nie sprawdzają się żadne mapy. A jedynym wyjściem, jest się tu zgubić…

 

 

TUTAJ! przeczytasz więcej o najważniejszych zabytkach miasta Korfu.

TU! zobaczysz filmik o mieście Korfu.

TUTAJ! przeczytasz o historii wyspy Korfu.

 

 

 

 

Koronawirus w Grecji. Sytuacja na teraz. Prognozy na nadchodzący sezon na Korfu… środa, 15 kwietnia 2020

 

 

 

W ostatnim czasie żadne inne pytanie nie powracało tak często, jak pytanie o koronawirusa w Grecji i wakacje na Korfu. Stąd dzisiejszy post. Ważna uwaga. Wszystkie zawarte tu informacje, aktualne są na teraz, bo cała sytuacja zmienia się dynamicznie. Jednak kwarantanna w Grecji trwa już miesiąc. I po tym czasie można stwierdzić na czym stoimy. Myślę również, że przyszedł czas na pierwsze prognozy jak może kształtować się nadchodzący sezon na Korfu i w Grecji.

 

Dziś, czyli 15 kwietnia 2020 roku liczba osób, które zostały zarażone w Grecji koronawirusem wynosi około 2 200 osób, 102 osoby z tego powodu zmarły. Na Korfu wirusa stwierdzono u 4 osób. Porównując te liczby z innymi krajami Europy, sytuacja w Grecji jest bardzo dobra. Z tego wynika, że Grekom udaje się uniknąć włoskiego scenariusza.

W Grecji bardzo szybko została wprowadzona ostra kwarantanna. Z dnia na dzień Grecy pozamykali kawiarnie, restauracje, tawerny. Później zostały zamknięte sklepy odzieżowe, czy też kosmetyczne, czyli takie bez których można się na co dzień obejść. Wkrótce po tym został wprowadzony restrykcyjny zakaz wychodzenia bez powodu. Od dłuższego czasu wszystkie nasze wyjścia musimy zgłaszać za pomocą wysyłania smsa. Powodów jest tylko kilka, na przykład: wizyta u lekarza, apteka, niezbędne zakupy, sport. Przy sobie zawsze trzeba mieć potwierdzenie na przykład w postaci smsa zwrotnego oraz dowód osobisty. I to wcale nie jest zabawa. Wszędzie jest bardzo dużo policji, która wszystko kontroluje. Można dostać mandat, za to, że zakupy robi się nie w tym sklepie, który jest najbliżej naszego domu. Mi już nie udało się uniknąć mandatu za to, że nie miałam przy sobie dowodu osobistego. Najdroższy spacer mojego życia. Kosztował całe 150€ i nie ma przeproś. Wniosek o umorzenie – odrzucony.

Myślę, że to również dzięki temu sytuacja w Grecji jest naprawdę bardzo dobra. Grecy pokazują teraz swoją zupełnie inną twarz. Znacie ich pewnie jako wiecznie uśmiechniętych lekkoduchów, którzy prawo bardziej interpretują niż przestrzegają. W tym wypadku jest inaczej. Większość ludzi zwyczajnie się boi i zasady kwarantanny bierze naprawdę serio. I bardzo dobrze! Im bardziej będziemy się teraz pilnować, tym szybciej będzie lepiej.

 

My powoli przyzwyczailiśmy się do myśli, że nie możemy na sto procent przewidzieć co stanie się w sezonie letnim. Nic teraz nie jest pewne, z resztą jak na całym świecie. Jakieś dwa miesiące temu zakładałam, że już teraz będą odbywać się nasze pierwsze wycieczki. I zupełnym nonsensem wydawała mi się sytuacja, którą mamy teraz. Jednak w całym tym bałaganie, mamy już jakieś liczby, po miesiącu widzimy jak kształtuje się sytuacja i co się dzieje. Na chwilę obecną mówi się, że najpewniej ostra kwarantanna w Grecji trwać będzie do końca kwietnia. Szczególnie ma być pilnowana w okresie Wielkanocy, która  w Grecji zaczyna się w sobotę. Grecy obawiają się, że jeśli kwarantanna ściągnięta byłaby wcześniej, wtedy rodzinne spotkania i podróże, znacznie pogorszą sytuację. Dlatego dopiero po 27 kwietnia stopniowo kwarantanna będzie znikać, aż pewnie zupełnie po czasie zostanie ściągnięta.

Choć nie ma jeszcze oficjalnej informacji, na chwilę obecną wakacje w Grecji w maju będą raczej niemożliwe. Pod wielkim znakiem zapytania jest miesiąc czerwiec. Czas jeszcze pokaże, bo do czerwca mamy jeszcze półtora miesiąca, jednak czerwiec z pewnością nie będzie pracowitym miesiącem w Grecji. Coraz częściej powtarzaną informacją jest to, że turyści będą przylatywać do Grecji od lipca, aż do samego końca sezonu. To informacja, która pojawia się najczęściej i wydaje mi się, że na chwilę obecną jest ona najbardziej racjonalna.

W internecie, co jakiś czas pojawiają się informacje, że przyjazd do Grecji w tym roku będzie zupełnie niemożliwy. Z informacji które mamy, patrząc na statystyki i czytając greckie strony internetowe – te informacje są wyssane z palca. Zdajemy sobie sprawę, że to może nie być najlepszy sezon,  ale w żadnym wiarygodnym źródle nie ma informacji, że wyjazd w tym roku do Grecji będzie zupełnie niemożliwy. Grecja najprawdopodobniej będzie się otwierać dla turystów, ale w późniejszym terminie.

Maj pozostaje już raczej mało osiągalny. Czerwiec jest pod znakiem zapytania. Lipiec i dalsze miesiące to już terminy, kiedy będzie można przyjeżdżać. Być może nie wszyscy i być może dostosowując się do określonych zasad, ale jednak.

To jest moim zdaniem najbardziej racjonalna prognoza, o którą tak często teraz pytacie.

 

 

 

Mój marzec. Ależ pieprznęło! Jak zbroję się na co dzień i co planuję w kwietniu… sobota, 4 kwietnia 2020

 

 

Boże, kto by pomyślał… Jakby ktoś podgrzewał mleko i na chwilę wyszedł z kuchni. Mleko zaczyna delikatnie, lekko wyczuwalnie się przypalać, a ten ktoś jeszcze nie biegnie, bo myśli, że nic jeszcze się nie dzieje. Spokojnie, wszystko jest pod kontrolą. Za chwilę podejdę i sprawdzę, co z zawartością garnka. I nagle wykipi. Rozleje się po rozgrzanej kuchence, oblepi ją i zacznie śmierdzieć przeokropnie. Dopiero wtedy ten ktoś biegnie. Rozlało się. Przypaliło się na gorącym palniku. Śmierdzi w kuchni i w całym mieszkaniu. Słodko śmierdzący zapach czuć już wszędzie. I trochę potrwa czyszczenie, a później bardzo dokładne wietrzenie całego domu, całej kuchni.

Przeglądam zdjęcia w moim telefonie. Jedno z nich zrobione w pierwszych dniach marca. Dzień, kiedy tak po prostu, wyszliśmy z domu, podjechaliśmy do miasta i poszliśmy na kawę na Liston. Ciepły, słoneczny dzień greckiego przedwiośnia. Promienie słońca, tak samo jak ludzie tego dnia, rozlewały się wszędzie. Siedzieliśmy i piliśmy kawę. Ciesząc się chwilą. To była moja ostatnia przed czasem kwarantanny taka spokojnie wypita kawa w mieście. Na następną będę musiała jeszcze trochę poczekać.

 

Ostatnie wyjście na kawę przed kwarantanną

 

Wciąż jednak uważam, że zdarzają się sto razy gorsze rzeczy na świecie niż ta epidemia i cała kwarantanna. Tuż za naszymi granicami toczą się wojny. Gdzieś indziej przechodzą tsunami, ziemia trzęsie się tak, że walą się całe domy i ludzie tracąc wszystko muszą zaczynać życie zupełnie od zera. My wciąż mamy dużo. I właśnie teraz trzeba przestawić swój tok myślenia z narzekania i czarnowidztwa, na docenianie tego, co teraz mamy.

 

Na początku marca miasto Korfu pełne było ludzi…

I dosłownie kilka dni później… Pusto.

Kawiarnia “Bristol”, nigdy nie widziałam jej zamkniętej za dnia.

Ale nawet przed ogłoszeniem kwarantanny, nie było paniki. W sklepach spokój.

 

TU! zobaczysz nasz filmik o mieście Korfu.

 

Kiedy patrzę na wszystkie moje zdjęcia z marca, nie widzę w moim życiu żadnej katastrofy, żadnej tragedii. Widzę, że z tygodnia na tydzień, z dnia na dzień moje życie bardzo się zmieniło. Na samym początku pozamykano kawiarnie, restauracje i kina. Ostatni spacer ulicą Liston i od tego czasu wychodziliśmy już tylko do parku, później na plaże gdzie nie ma ludzi, aż w końcu do teraz poruszamy się tylko blisko naszego domu. Ja już chyba się tak trochę nauczyłam, po którymś życiowym kryzysie, że kryzys to wyzwanie, żeby wyjść ze swojej codzienności, zacząć robić coś zupełnie innego, sprawdzić swoją wytrzymałość i przekonać się o swojej sile i o swoich słabościach. Jeszcze nigdy w moim życiu nie było aż tyle cichego kontaktu sam na sam z przyrodą. Po raz pierwszy, pomimo całego huku, który dzieje się na zewnątrz, w moim prywatnym świecie jest bardzo dużo spokoju, ciszy, życiowego wyhamowania. Po raz pierwszy czuje, że nic nie muszę. Mogę wyspać się do woli, do niczego nie muszę się śpieszyć, mam czas i wiem, że wiele rzeczy może jeszcze poczekać.
Kiedy stało się oczywiste, że sytuacja na świecie jest bardzo poważna, przeprowadziłam ze sobą rozmowę i wyobraziłam sobie co może mi się stać teraz najgorszego. Pogodziłam się, że tak może być. Jestem na to przygotowana, jednocześnie mając wiarę że tak nie będzie i robiąc wszystko żeby tak się nie stało. I każda trochę lepsza sytuacja od tego, co dla mnie najgorsze, jest już dobrą niespodzianką. Dzięki temu z mojej rzeczywistości usunęłam lęk i dzięki temu mogę już bez jego ciężaru wziąć moją rzeczywistość w moje ręce. I ulepić z niej to, co mi odpowiada.

Codziennie, choćby nie wiem jaka była pogoda, idziemy z Janim na dłuższy spacer. Codziennie przebywamy blisko przyrody. Codziennie wystawiamy twarze do słońca. Codziennie dbam o to, by zjeść coś super zdrowego. Coś, co będzie dla mnie bombą witamin i zdrowych składników. Na potęgę wyciskamy soki, robimy warzywno-owocowe smoothie, albo zdrowe mikstury. Codziennie również słucham podcastów, filmików na YouTube, czy też czytam w temacie rozwoju, radzenia sobie z problemami i zdrowego myślenia. Te trzy elementy stały się obecnie trzema żelaznymi nawykami mojej kwarantannowej rzeczywistości.

 

Jeden z pierwszych spacerów w parku Mon Repos

Tu widok w Paleokastritsa

Główna plaża w Paleokastritsa

Spacer w marinie Gouvia

Plaża św. Barbary na samym południu Korfu

Gdyby nie kwarantanna, nie wiedziałabym w jak pięknej okolicy mieszkam…

 

TU! przeczytasz więcej o Paleokastritsa.

TUTAJ! przeczytasz o najlepszych plażach Korfu.

 

Przed nami najpewniej cały kwiecień siedzenia w domu na podobnych zasadach, o ile nie stanie się cud. Cały miesiąc życia, którego dopiero wstęp mieliśmy w marcu. Później będzie, co ma być. Bóg jeden wie, ale to On przecież ma nas w opiece. Chcę jak najlepiej wykorzystać ten czas dla siebie. Nie chcę obudzić się w maju z poczuciem zmarnowanych, szarych dni, mimo wiosny na zewnątrz. Nie chcę by moim codziennym ubraniem stała się wymięta w śnie pidżama, albo wyciągnięte dresy. Nie chcę by jedyną wartością mojego dnia była obejrzana kolejna komedia, albo serial. A codziennością stała się paczka czipsów. W moim życiu przez ostatnie kilka lat, było pół roku intensywnej pracy w sezonie i drugie pół roku odpoczynku i przygotowanie do następnego lata. Rok za rokiem biegł mi jak szalony. I w końcu teraz czuje, że ktoś dał mi czas, którego wcześniej nie miałam. Nie mam już żadnego wytłumaczenia, dlaczego teraz nie mogę, bo jest coś ważniejszego. Dla mnie cały kwiecień będzie czasem pisania od „a” do „zet” mojego przewodnika po Korfu… To jest mój główny cel na kwiecień.

 

 

 

 

Zbytnia bezpośredniość. Rzecz, która najbardziej mi w Grecji przeszkadza… środa, 11 marca 2020

 

Padnięta ja, już pod sam koniec tego sezonu…

 

Krok za krokiem, coraz mniej, ale jednak – każdego lata mam ten sam problem. W sezonie praca właściwie nigdy się nie kończy. Cały czas bieganina, a na dodatek stres. Częste jedzenie na mieście, też nie jest najzdrowsze. Cierpi na tym przede wszystkim mój żołądek. Czasami czuje, że jest ściśnięty, a czasami zwyczajnie w biegu nie ma czasu, żeby ze spokojem siąść i zjeść. Co roku moim problemem jest walka o to, żeby pozostać przy zdrowej wadze i nie tracić kilogramów. Wiem, że u większości osób, problem jest odwrotny, ale my chudzielce już tak mamy!

Zgodnie z poradą mojej dietetyk, kiedy mamy szczyt sezonu i pracy naprawdę dużo, idę do apteki i kupuję specjalny napój, który zastępuje kalorycznie jeden pełny posiłek. Piją go między innymi osoby, które przechodzą chorobę, albo właśnie z niej wyszły i muszą nadrobić zgubione kilogramy. To rozwiązanie pomogło mi już wielokrotnie i choć z roku na rok staram się poprawiać higienę mojej pracy, zawsze kiedy jest problem – idę na Korfu do mojej apteki i kupuje ten właśnie napój.

To był błąd! Że jakiś czas temu opowiedziałam aptekarce o moim problemie. Dlaczego to kupuję i jak mi to pomaga. Była zwyczajnie bardzo ciekawa.

Kilka dni temu, weszłam do tej samej apteki, po zupełnie inną rzecz. Aptekarka przywitała mnie uśmiechem i szczerą radością, bo dawno mnie nie widziała. Typowe sobotnie południe na Korfu. W aptece kilka osób stojących za mną w kolejce. Przy ladzie ja. Po drugiej stronie aptekarka:

-Ach! Już tak dawno cię tu nie widziałam! Wszystko u ciebie ok?

-Tak! – odpowiadam i czekam, aż zada mi pytanie „co podać”, ale nie…

-A jak tam twoja niedowaga? Ach, ale się nalatacie w tej pracy przy wycieczkach… Ciągle w biegu i ten stres! Czy dalej masz problem z żołądkiem? – zanim otworzyłam usta, żeby coś powiedzieć i przerwać jej monolog o mnie, moim zdrowiu i moim problemie, aptekarka już zdążyła opowiedzieć o mojej niedowadze, o tym, że latem wyglądam znacznie szczuplej i że teraz przytyłam, itp. Aptekarka ma przy tym bardzo donośny głos, a w aptece jest raczej cicho. Więc wysłuchali tego monologu o mnie, mojej pracy, moich problemach z żołądkiem wszyscy klienci, którzy stali w kolejce.

Miałam już ochotę odwrócić się i poprosić, żebyśmy wszyscy razem utworzyli wspólny krąg. Wtedy mogłabym opowiedzieć o moich problemach jeszcze więcej. Później wysłuchać komentarzy, rad, opinii i słów wsparcia. Ale powiedziałam tylko:

-Tak, mam się dobrze. Wszystko ok. A teraz poproszę opakowanie gazy. Nic mi się nie stało. Nic mi nie dolega. Czuję się świetnie. Mam w planach zasadzić na parapecie rzeżuchę.

Płacę i wychodzę. Czuje, że spaliłam cegłę. I serio. Wszyscy się na mnie gapią.

 

Wciąż nie znoszę greckiej bezpośredniości, braku taktu i wyczucia sytuacji. Nie dotyczy ona na całe szczęście wszystkich, ale ma ją ogromna ilość osób. Szczególnie na samym początku  nie mogłam się przyzwyczaić, że kiedy jestem u fryzjerki, kosmetyczki, manicurzystki, kobiety potrafią się pytać o wszystko! Gdzie pracuje, gdzie pracuje mój mąż, ile zarabiamy, gdzie mieszkam, czy mam dzieci i dlaczego nie, gdzie byłam na wakacjach, a gdzie pojadę, kim są moi rodzice, czym zajmuje się moje rodzeństwo. I tak bez końca.

Do teraz, jednym z głównych kryteriów, jakie mam w głowie, kiedy wybieram osobę, która oferuje mi jakiś rodzaj usługi, jest: nie zadaje osobistych pytań i nie mówi bardzo dużo.

Do tej apteki pewnie znów pójdę, bo jest tam wszystko i otwarta jest prawie zawsze. Ale już nigdy, przenigdy więcej nie opowiem tam o swoim problemie.

 

TU! przeczytasz o tym jak rozpoczynam dzień.

TUTAJ! przeczytasz o moich trikach w czasie nawału pracy.

TU! zobaczysz nasz filmik z Angelocastro.