Moje wywiady radiowe… środa, 25 stycznia 2017

Opublikowany przez
4

 

Ze studia w radiowej "Czwórce"

Ze studia w radiowej “Czwórce”

Mój zimowy pobyt w Polsce okazał się być dość intensywny. Właśnie wróciłam z Warszawy, gdzie miałam wielką przyjemność udzielić dwóch wywiadów radiowych o Grecji i o Korfu. Nie sądziłam, że bycie w radiu i mówienie o Grecji, będzie dla mnie taką frajdą! Było naprawdę świetnie, a zobaczenie jak takie audycje powstają było szalenie interesującym doświadczeniem. Mam nadzieję, że nie jest to moja ostatnia wizyta w radiowym studio, bo ta przygoda niesamowicie mi się spodobała!

Klikając na link niżej, możecie przesłuchać mojego wywiadu dla “Radia dla Ciebie”, gdzie w audycji KOBIECY WIECZÓR opowiadam, jak mieszka mi się w Grecji i jak pracuje się na Korfu:

http://www.rdc.pl/podcast/zawsze-bardzo-mocno-podkreslam-ze-dla-grekow-pieniadze-nie-sa-najwazniejsze-posluchaj/

A tutaj możecie przesłuchać wywiadu dla radiowej “Czwórki”, gdzie w audycji DAJESZ RADĘ, rozmawiałyśmy przede wszystkim o tym jak rozkręca się własną firmę na Korfu:

http://www.polskieradio.pl/10/4339/Artykul/1719103,Dajesz-rade-23012017-1403

 

Miłego słuchania! ;D

 

Czego nauczyłam się pracując z Grekami?… czwartek, 19 styczeń 2017

Opublikowany przez
9
Podczas naszej wycieczki WIDOKI KORFU

Podczas naszej wycieczki WIDOKI KORFU

 

Przede mną już czwarty sezon pracy na Korfu. Trzy poprzednie były dla mnie sporą lekcją życia. Pamiętam, jak jeszcze chwilę przed ruszeniem naszej firmy z wycieczkami po Korfu w głowie miałam pełno przeświadczeń i stereotypów, które zostały całkowicie zweryfikowane w praktyce.

W moim przypadku nie sprawdziły się ani moje przeświadczenia, ani krążące stereotypy. Jak pracuje mi się z Grekami i jak dzięki tej pracy moje podejście zmieniło się na lepsze –  o tym za chwilę. Na początku jednak coś wyraźnie podkreślę…

Doskonale wiem, że wszyscy są bardzo różni i nie sposób włożyć  wszystkich do jednego worka. Zaznaczam tutaj, że opisuje mój, bardzo osobisty przypadek  i  ludzi, których sama wybrałam do współpracy. Jak pracują ogólnie rzecz biorąc wszyscy Grecy?  Z pewnością różnie. Mnie natomiast przyszło współpracować z ludźmi, którzy są najlepsi w tym co robią.

Czego więc nauczyłam się współpracując  z Grekami?

SKUP SIĘ NA TYM CO ROBISZ TERAZ!

Szczególnie na samym początku, moja praca naprawdę mnie stresowała. Często było tak, że zamartwiałam się tym co będzie jutro, pojutrze, za tydzień. To co było w tym najgorsze, to fakt, że traciłam przez to cenną do pracy energię. Grecy mają zupełnie inne nastawienie. Nie muszą czytać żadnych psychologicznych poradników, żeby wiedzieć i rzeczywiście być skupionym na chwili obecnej! Zawsze, kiedy podczas wycieczki mówiłam mojemu greckiemu kierowcy, że stresuje mnie coś co ma się stać jutro, reakcja zawsze była mniej więcej taka sama: „No ale przecież dziś wszystko jest ok! Ciesz się tym, co jest dzisiaj! Ten dzień się nie powtórzy. A jutro najpewniej zadba o siebie samo!”. Większość rzeczy działa w Grecji w jednym wielkim chaosie, w którym Grecy odnajdują się znakomicie. Wiedzą, że nie ma co zbytnio planować, bo życie nie ma w zwyczaju podążać za wyznaczonym planem. Więc podczas pracy, najmocniej jak jest to tylko możliwe trzeba skupiać się na tym co jest teraz!

ODDZIEL PRACĘ OD RELAKSU

Grecy mają fantastyczną umiejętność rozdzielania pracy i czasu wolnego. Kiedy Grek pracuje, to nie istnieje dla niego wtedy nic poza wykonywaną w danej chwili pracą. Grecy pracują zazwyczaj  intensywnie i przez to krócej. Kiedy się pracuje, robi się to na 100%. Natomiast podczas odpoczynku, jest relaks na całego i nic związanego z pracą wtedy  nie istnieje. Praca to praca, a odpoczynek to odpoczynek i tych dwóch rzeczy nie wolno mieszać. Już przyzwyczaiłam się do tego, że kiedy podczas wycieczki mamy przerwę na obiad, to kiedy dzwoni mój telefon, zazwyczaj znajdzie się ktoś kto wyrwie mi go z ręki, żebym mogła spokojnie zjeść. Przyznam, że jest to przeurocze!

ZAWSZE MUSISZ MIEĆ  CZAS DLA SIEBIE

Nawet jeśli jest szczyt sezonu,  wielu Greków dba o to, żeby mieć taki „święty” skrawek czasu dla siebie. Wolny dzień. Popołudnie spędzone na plaży. Zarwana noc w tawernie. Jest to świetne, bo przywraca trzeźwość umysłu i świadomość, że człowiek nie żyje jedynie pracą.

PRACA JEST BARDZO WAŻNA. PIENIĄDZE RÓWNIEŻ. ALE JEST SZEREG RZECZY ZNACZNIE WAŻNIEJSZYCH…

To moja  ulubiona i według mnie najważniejsza cecha Greków, z którymi pracuję. Praca i pieniądze są w życiu szalenie ważne. Ale jest szereg rzeczy, które są znacznie ważniejsze. Czas dla drugiej połówki. Czas dla rodziny i przyjaciół. Czas na spokojne zjedzenie obiadu. Na poleżenie na plaży. To jest naprawdę piękne. Rzadko kto w Grecji goni za pozycją czy też  zerami na koncie. Autentycznie. To co najpiękniejsze w Grekach i ich sposobie pracowania,  to to że na pierwszym miejscu stawiają siebie i swoją rodzinę oraz proste, codzienne życiowe przyjemności. I to jest moim zdaniem bardzo zdrowe podejście.

WYWAL EMOCJE I JEŚLI JEST PROBLEM WYKRZYCZ TO WPROST!

Grecy są niezwykle emocjonalni. Kiedy dochodzi do spięć, nikt nie owija w bawełnę, a wywala kawę na ławę. Krzyczą, walą pięściami w stół, zdarzały się sytuacje, że ktoś lądował w morzu… Może poza tym ostatnim, takie podejście uważam za bardzo zdrowe. Po prostu, kiedy coś się dzieje, nie przebiera się w słowach, tylko wywala wszystko jak kawę na ławę.

ŻYCIE TO JEDNA WIELKA PRZYJEMNOŚĆ. WIĘC I PRACA POWINNA BYĆ PRZYJEMNA

Wielu Greków posiada umiejętność wytwarzania niesamowicie przyjemnej atmosfery w pracy. Wiele razy miałam wrażenie, że pracując po prostu spędzam czas ze swoimi dobrymi znajomymi. Ciągle się śmieją. Robią sobie żarty. Niejednokrotnie kiedy pojawił się jakiś problem, pięć minut później stawał się idealnym powodem do dowcipów, z których można było leżeć ze śmiechu. Chodzi o stworzenie lekkiej atmosfery, takiej w której człowiek pracując dobrze się bawi. Powiem szczerze, że pierwszy raz właśnie z taką atmosferą w pracy miałam do czynienia  w Grecji!

Czego więc nauczyłam się podczas pracy  z Grekami? Po pierwsze, że stereotypy można schować sobie głęboko do kieszeni. Że jeśli jest się wobec człowieka uczciwym, podchodzi do niego i jego pracy  z prawdziwym szacunkiem, to każdy odpłaci się dokładnie tym samym. Trzeba zawsze rozdzielać pracę,  z czasem dla siebie. I koniecznie dbać o siebie, rodzinę i  codzienne, życiowe przyjemności. I po pierwsze!!! Że praca i kasa są ważne, ale jest w życiu długi szereg rzeczy znacznie ważniejszych…

Z CYKLU: zacznij lekko poniedziałek – Zima w Grecji… poniedziałek, 16 stycznia 2017

Opublikowany przez
21

 

Autorka zdjęcia: http://memody.weebly.com/

Blog autorki zdjęcia: http://memody.weebly.com/

Przy każdej mojej wizycie w kraju, najczęstsze zdanie które słysze po tym, jak powiem że na stałe mieszkam w Grecji, brzmi mniej więcej tak:

Boooże…  Jak ja ci zazdroszczę! Nie znoszę polskiej zimy… Tu jest zimno, szaro – buro i w ogóle nie ma słońca. Na dodatek ciemno robi się już chwilę po 16. Zrobiłbym wszystko by właśnie teraz być w słonecznej Grecji!

Istnieją trzy największe stereotypy na temat Grecji i Greków. Stereotyp  nr 1: Grecy to lenie. Stereotyp nr 2: wszyscy Grecy zdradzają. I stereotyp nr 3: grecka zima jest super!

Do pierwszych dwóch jeszcze wrócimy. Natomiast skąd wziął się stereotyp nr 3? Już wyjaśniam! Wystarczy włączyć radio:  (…) Dziś najcieplejszą stolicą Europy są Ateny! Pomimo że mamy styczeń, dziś  jest tam aż 5 stopni na plusie. Czy też obejrzeć prognozę pogody, gdzie widać że w Grecji zimą temperatury rzadko  spadają poniżej zera. Czy też zerknąć na średnie temperatur w Grecji opisane  w przewodnikach czy też necie. Wszędzie powtarzają się te same informacje.

Liczby i statystyki to jedno. A praktyka, to często zupełnie inna para kaloszy. W rzeczywistości grecka zima potrafi być naprawdę paskudna, a ja zawsze bardzo się cieszę, że pewną jej część mogę spędzić w Polsce.

Zimą w Grecji, tak samo jak w Polsce ciemno robi się tuż po 16.00. Słońce chowa się przy tym ekspresowo szybko, tak że często w 20 minut robi się zupełnie ciemno. Zimą w Polsce pada śnieg i z perspektywy Greków, potwierdzę: padający śnieg i to jak po tym wygląda świat,  to jedno  najbardziej magicznych zjawisk jakie dzieją się w przyrodzie.  W Grecji śnieg jest czymś zupełnie wyjątkowym. Przez całą zimę, w wielu regionach Ellady, panuje więc jedna wielka szarość. Słońce, rzecz jasna pojawia się częściej niż w północnej części Europy, ale zdecydowanie przez większą część zimy, dni są również pochmurne.  Szczęście jeśli nie pada i nie wieje. Bo w szczególności na wyspach potrafi wiać tak, że spacerując po ulicach można z łatwością przelecieć się  do krainy Oz!

To prawda. Temperatury w Grecji zimą są znacznie wyższe. Ale! Ponieważ Grecja jest krajem nadmorskim, ogromna ilość miast, miasteczek i wiosek jest przy morzu. Co z tego wynika? Niesamowita wilgotność powietrza. Wilgoć + niska temperatura = takie zimno, że mrozi aż po sam szpik kości. Choć temperatura potrafi wahać się w okolicy 5 stopni na plusie, można mieć wrażenie, że jest nawet i minus dziesięć. Daje słowo! Kiedy jeszcze mieszkaliśmy z Janim w Polsce na stałe, gdy  zjawialiśmy się zimą w Grecji, miliśmy wrażenie, że w Grecji jest znacznie zimniej niż w Polsce.

Jednak najgorszą rzeczą jest to… że wiele domów w Elladzie jest ogrzewana na olej opałowy, a ten jest bardzo drogi. Mało kto może pozwolić sobie na kaloryfer, który działa całą dobę. Standardem jest więc, że mieszkania ogrzewa się trzy godziny rano i trzy godziny wieczorem. Jaki jest rezultat? W mieszkaniach potrafi być przeraźliwie zimno!

Nie dajcie się więc zwieść informacjom w programach z prognozą pogody! Polska zima jest naprawdę super! Wystarczy po prostu cieplej się ubrać i aktywniej korzystać ze słonecznych dni, kiedy takie już się pojawiają, jak najwięcej przebywając wtedy na zewnątrz.

A jeśli macie ochotę poczuć się zimą jak w Grecji – proszę bardzo:D Nic prostszego…  Kiedy temperatura na zewnątrz wynosi mniej więcej zero, wyłączcie na jakieś sześć godzin kaloryfer i nie wychodźcie wtedy z domu! Rezultat jest rewelacyjny… Od razu docenicie polską zimę i to jakim luksusem jest ciepło😀

www.salatkapogreckuwpodrozy.pl

www.salatkapogreckuwpodrozy.pl

 

Jak przygotować wakacje na Korfu, cz. 1: Wybór miejscowości… sobota, 14 stycznia 2017

Opublikowany przez
59

Kanoni, Korfu foto: Jolanta Gromek

 

Właściwie od samego początku prowadzenia naszej firmy z wycieczkami po Korfu, bardzo często dostaję maile z najróżniejszymi pytaniami, które dotyczą samej organizacji takich wakacji.  Pytania się powtarzają. Wpadłam więc na pomysł napisania cyklu postów, w którym znajdziecie odpowiedzi na wszystkie pytania dotyczące organizacji Waszych wakacji na wyspie. Jaką miejscowość wybrać? Jaka pogoda jest na Korfu w tym i tym miesiącu? Jaki hotel będzie najlepszy? I co na wyspie można robić z małym dzieckiem? Dziś pierwszy post z nowego cyklu, czyli: Jaką miejscowość na Korfu wybrać? Zaczynamy!

Korfu jest jak na Grecję całkiem sporą wyspą. Ma 600 km2. Jej kształt jest podłużny, więc północna część w porównaniu do południowej różni się sporo. Dzięki zróżnicowaniu wyglądu wyspy, każdy znajdzie tu miejscowość idealną dla siebie. Niżej jest lista wszystkich najważniejszych miejscowości i wiosek na Korfu, w których zazwyczaj mieszkają turyści: od najlepszych, po średnie i takich od których raczej trzeba trzymać się z daleka.  Choć wiadomo, że o gustach się nie dyskutuje i każdemu podobać się może co innego. Mając w głowie opinie naszych turystów, myślę że udało mi się stworzyć obiektywną listę i opisy.

Na początek, trzy najlepsze miejscowości na wakacje na Korfu. Oto one!

TOP 1 – KASSIOPI –  to bez dwóch zdań jedna z najlepszych miejscowości na spędzenie wakacji na Korfu. Zawsze polecam ją jako miejsce nr 1 i często dostaje maile z podziękowaniami za to polecenie. Jest to największa miejscowość na północnej części wyspy. Jest tam wszystko co typowy turysta potrzebuje do szczęścia. Świetne jedzenie, kawiarnie, sklepiki turystyczne. Co jest bardzo ważne… Mimo tak dużej ilości turystów, w Kassiopi nadal zachowany jest typowo grecki klimat. W centrum znajduje się uroczy porcik. A dziesięć minut spacerem od niego jest bajeczna plaża. Plusem Kassiopi jest również świetny widok. Na drugim brzegu morza widać już wybrzeża Albanii.

TOP 2 – PALEOKASTRITSA – zdecydowanie najpiękniejsza widokowo wioseczka na wyspie, z najpiękniejszą linią brzegową. To właśnie tam organizowane są słynne na całej wyspie rejsy po niewielkich grotach. Widoki są tam  jak z nieco podkolorowanych folderów reklamowych. Ale one naprawdę tak tam wyglądają! Plaże należą do najpiękniejszych na całej wyspie. Na dodatek są tam dobre tawerny.  Jaki jest minus? Temperatura wody w Paleokastritsy potrafi być niska! Wioska leży przy otwartym morzu, więc woda zazwyczaj jest tam chłodniejsza.

TOP 3 – MIASTO KORFU – wielu turystów zatrzymuje się również w mieście Korfu lub w Kanoni. To też jest rewelacyjne rozwiązanie, szczególnie dla osób które lubią w wakacje być w mieście i sobie pozwiedzać. Stara, wenecka część miasta jest na liście UNESCO, więc dodatkowa reklama jest tu zbędna. Jednak z wakacji w mieście  Korfu raczej nie będą zadowolone osoby, które chcą korzystać z morza. Co prawda miejsca, gdzie w mieście Korfu można się kąpać też są, ale nie należą do najlepszych.

 

***

 

DASSIA i GOUVIA – te mieszczące się blisko siebie miejscowości są dość do siebie podobne. Również i tam  znajdzie się wszystko co turystom do szczęścia jest potrzebne. Na wakacje z małymi dziećmi zdecydowanie lepsza będzie Dassia, ponieważ jest tam bardzo spokojnie, a woda  jest  ciepła. Gouvia spodoba się bardziej osobom nastawionym na życie nocne, bo tam można się wybawić. Plaże w obu miejscowościach raczej nie zachwycają. Jednak największym plusem Dassii i Gouvii jest świetne połączenie z miastem Korfu i dzięki temu z innymi miejscami na wyspie. Dlatego te miejscowości spodobają się najbardziej osobom, które lubią aktywnie spędzać czas, chcą podróżować i zwiedzać wyspę.  Mieszkając tam jest się przy morzu i  właściwie codziennie można miejskim autobusem udawać się na szwendanie się po mieście Korfu.

IPSSOS – całkiem fajna plaża i bajeczne wschody słońca. Jednak stanowczo nie, szczególnie od drugiej połowy czerwca, w lipcu i sierpniu. Dlaczego?  To właśnie wtedy ta niewielka miejscowości jest oblegana przez włoskich nastolatków. „Sex on the beach” to wtedy norma. Nie jedźcie tam wtedy z dzieciakami, bo może być również niebezpiecznie. Stanowczo odradzam osobom, które cenią sobie spokój. Tę miejscowość można brać pod uwagę jedynie na początek czerwca, wrzesień i październik. Wtedy  Ipssos robi się całkiem przyjazne.

BARBATI  i NISSAKI – te miejscowości również są obok siebie i ich charakter jest dość podobny. Co jest ich największym plusem? Położone są w najpiękniejszej widokowo części Korfu. Północno – wschodnia część po prostu tonie w mięsistej zieleni. Dodatkową atrakcją jest widok na wybrzeża Albanii. Woda jest ciepła, a plaże są w porządku. Osoby, które tam mieszkają powinny być więc naprawdę zadowolone. Minusem są bardzo wąskie i kręte drogi. Trudno się więc tam spaceruje, bo miejscowości położone są przy bardzo ruchliwej drodze!

SIDARI, RODA i ACHARAVI  oraz AGIOS SPIRYDONAS – plaże, choć kamienisto – żwirkowate są w miarę dobre, a po wschodniej części jest już śliczny widok na Albanię. Prócz Agios Spirydonas,  w którym nie ma absolutnie nic poza jednym hotelem, w pozostałych trzech miejscowościach infrastruktura turystyczna jest bardzo dobra. Zdecydowanie najfajniejszą z tych trzech miejscowości jest Sidari, ze względu na przepiękną formację skalną nazywaną Kanałem Miłości. Powiem jednak wprost. Prócz Kanału Miłości wartego zobaczenia w Sidari, w  Rodzie jak i Acharavi dominuje turystyczny kicz i na próżno szukać tam choć śladu po prawdziwej Grecji.  W Agios Spirydonas nie ma niczego prócz wielkiego hotelu i plaży i bardzo trudno jest się z tej wioski wydostać, bo nawet nie zatrzymuje się tam autobus.

ARILLAS,  AGIOS STEFANOS  i AGIOS GEORGIOS – trzy najważniejsze miejscowości w części północno – zachodniej. Fajne tawerny, przyjemne kawiarnie. Największym ich plusem są piękne, długie piaszczyste plaże. Te trzy miasteczka idealnie więc nadawać się będą dla osób, które uwielbiają się kąpać, leżeć na plaży lub spacerować po piaszczystym wybrzeżu.  Dodatkowo Arillas jest typową grecką wioską, więc szczególnie polecam ją osobą które podczas wakacji chcą również dotknąć takiej typowej Grecji. Co jest minusem? Trudno się stamtąd wydostać…  Jeżdżenie samochodem w tamtej okolicy, to wyzwanie na miarę Jamesa Bonda. Tamtejsze drogi są najtrudniejsze na całej Korfu! Bardzo wąskie, miejscami w złym stanie i pokręcone jak noworoczne serpentyny. Część z nich wiedzie przez bardzo wąskie zabudowania.

LIAPADES – wioska tuż obok Paleokastritsy, więc i tam wybrzeże i widoki będą bajeczne. W Liapades jest nieco mniej turystów, a więcej osób, które na Korfu mieszkają na stałe. Tak więc ta wioska podobać się będzie szczególnie osobom, które przez kilka dni chcą żyć „po grecku”. W Liapades jest też dość spokojnie, więc świetnie będą się tam czuć rodziny z dziećmi.

PELEKAS – miejscowość całkiem jak na Korfu spora i wygląda bajkowo. Wąskie uliczki. Typowe weneckie budynki. Tawerny, gdzie jedzą  Grecy i kafenijony, gdzie godzinami popijają szklaneczkę ouzo greccy dziadkowie. Można  pozwiedzać i napawać się fantastycznymi widokami, takimi jak ze słynnego „Tronu Kaisera”.

AGIOS GORDIOS – dobre  piaszczyste plaże, dobra infrastruktura turystyczna i świetne widoki  oraz jedne z najpiękniejszych zachodów słońca na całej wyspie. Miejscowość jak najbardziej godna polecenia. Osoby, które tam jadą, wracają super  zadowolone.

BENITSES, MORAIDIKA i MESSOGI – trzy główne miejscowości na południowym – wschodzie. Dużo tawern, miejsc typowo turystycznych. Co  prawda plaże są tam średnie lub słabe, ale za to woda w tej części wyspy jest bardzo ciepła. Dużym plusem tych trzech miejscowości, jest to że łatwo można się z nich udać do miasta Korfu, nawet jeśli ktoś sam chce pojechać samochodem. Wiodąca do miasta droga jest w miarę prosta. Która miejscowość z tych trzech jest najlepsza? Bez dwóch zdań Benitses. Prócz typowo turystycznych miejsc jest tam jeszcze całkiem sporo miejsc typowo greckich. Benitses z tych trzech miejscowości jest bez dwóch zdań najładniejsza.

AGIOS GEORGIOS (Argirades)  – tamtejsza piaszczysta plaża jest bajeczna! Zawsze kiedy mamy z Janim trochę wolnego, na plażę wybieramy się właśnie w tamte okolice. Obok jest też Jezioro Korrision, które trzeba odwiedzić będąc w Ag. Georgios. Infrastruktura turystyczna tej miejscowości jest całkiem dobra. Blisko jest kilka fajnych miejsc, gdzie można wyskoczyć na dobre jedzenie, czy też wieczornego drinka. Jaki jest minus? Z Agios Georgios jest daleko do miasta Korfu.

KAVOS – o Kavos chodzą legendy… Ta miejscowość to największy bubel Korfu. W 95% swoje wakacje spędzają tam brytyjscy nastolatkowie, którzy pozwalają sobie tam na wszystko co zwykle nie  wypada.  Może się spodobać jedynie młodym osobom, które na całego chcą się wyszaleć. Życie tam budzi się nocą, a idzie spać nad ranem. Normą jest, kiedy ktoś na golasa biega po ulicy. W Kavos Brytyjczycy sex potrafią uprawiać właściwie w każdym miejscu, w barach, na ulicach, na dyskotekach. Naprawdę uważajcie na to miejsce i uciekajcie z biura podróży, które chce Wam sprzedać wakacje w Kavos. No chyba, że macie w planach solidnie się wybawić…

 

Sałatka po grecku TV – odc. 18: Jak zrobić pastitsadę, czyli jedno z najpopularniejszych dań Korfu… środa, 11 stycznia 2017

Opublikowany przez
7

Jak zawsze po Bożym Narodzeniu, w Polsce zostaje trochę dłużej, by nacieszyć się i Polską, i  rodzinką, i przyjaciółmi. I na  własnej skórze znów przypominam sobie, że zima w Polsce  potrafi dać w kość. Jest naprawdę zimno!

Choć kuchnia grecka często kojarzy się przede wszystkim z fantastycznymi rybami i owocami morza, które najlepiej smakują latem, znaleźć w niej  można również wiele potraw, które idealnie nadają się na zimę. Jedną z nich, jest jedno z trzech najsłynniejszych dań Korfu – pastitsada. Podobnie jak większość dań, które na co dzień je się na Korfu,  również i pastitsada jest pamiątką po okresie dominacji weneckiej.

Bez dwóch zdań…  I bez zbędnej kokieterii… Jest to moje absolutnie ulubione danie z Korfu! Mieszkańcy wyspy potrafią robić ją tak, że dosłownie rozpływa  się w ustach. Pastitsada jest również daniem popisowym Rexa [kliknij TU!], czyli restauracji gdzie zatrzymujemy się na przerwę obiadową podczas naszej wycieczki Miejsca Korfu. Mam poważne przypuszczenia, że pastitsada z Rexa, jest jedną z najlepszych na Korfu. Z wielką przyjemnością testuje to, kiedy tylko mam  okazję!:D

Czym jednak jest pastitsada? Każdy pojedyńczy składnik,  to niby nic szczególnego. Ale ich połączenie rodzi fantastyczne danie obiadowe, które smakuje nieco orientalnie. Podstawą pastitsady jest dobrej jakości wołowina. Potrzebny jest też makaron, który jest duży. Im większy makaron, tym lepiej. Ale to niezwykłe „coś” dają   przyprawy, w których dominuje cynamon. Co dokładnie jest potrzebne do pastitsady i jak ją zrobić? Zapraszamy Was z Janim na nasz nowy filmik kulinarny!

My, po obiedzie w Rexie:D

My, po obiedzie w Rexie:D

 

 

Vasilopita. Czyli kto w tym roku będzie mieć szczęście?… piątek, 6 stycznia 2017

Opublikowany przez
10

 

Według greckiej tradycji, w Nowy Rok chwilę po wybiciu północy, w greckich domach kroi się ciasto nazywane „vasilopitą”. Każdy musi dostać swój kawałek. Noc podczas której kończy się stary rok i wita ten nowy, jest dla Greków bardzo rodzinny. Trochę inaczej niż w naszej tradycji, wszyscy gromadzą się w domach. I dopiero po współnym zjedzeniu kolacji, a później vasilopity, grubo po północy Grecy wychodzą na noworoczne imprezy.  Przy jedzeniu tego ciasta, jest zawsze bardzo dużo emocji. Dlaczego?

Podczas wyrabiania ciasta, do każdej vasilopity wkłada  się monetę. Kiedy w noworoczną noc dzieli się ciasto na  kawałki, osoba której część zawiera monetę – przez kolejnych 12 miesięcy będzie  mieć najwięcej szczęścia.  Zwyczaj jak zwyczaj. Ale wszystkie swoje tradycje Grecy zawsze biorą bardzo na serio! Dodatkowo,  domownicy na stół kładą pieniądze. Zwycięsca – zgarnia wszystko. Emocje przy jedzeniu vasilopity potrafią więc sięgać zenitu!

W tym roku Jani na Boże Narodzenie i Sylwestra był w domu. Boże Narodzenie nie ma dla Greków aż tak wielkiej wagi, więc Jani został sam. Natomiast na Nowy Rok, do naszego domu przyjechali Feta z Pomidorem.

Kiedy w Grecji było już po północy, połączyliśmy się z Janim na Skype.  W naszym domu Pomidor właśnie kroił  vasilopitę.

-O! Dorota! – krzyknął Pomidor, kiedy zobaczył mnie na ekranie – Ten kawałek jest dla ciebie!! Ten dla mnie, ten dla mamy, ten dla Janiego, ten dla Olivki, a ten dla Pieprza. A ten jest „dla domu”. No to sprawdzamy…

Można by oczekiwać, że każdy zacznie zwyczajnie swój kawałek jeść. Nic jednak bardziej mylnego. Pomidor nawet nie położył kawałków na talerzyki. Chwycił nóż jeszcze mocniej i zaczął dziobać w cieście, rozpoczynając poszukiwania szczęśliwej monety. Po kilku chwilach krzyknął z najprawdziwszym przerażeniem:

-Nie ma! Tu nie ma monety!

-Sprawdź dokładnie! – powiedziała Feta – Chyba, że… to nowe rozporządzenie Ciprasa i zaczyna oszczędzać nawet na  monetach w vasilopicie!

-Nie żartuj Feta! To ciasto jest oszukane! Naprawdę, tu nie ma monety… Jak nie znajdę, to jutro rano idę z tym bublem do cukierni!

Pomidor, zawziął się w sobie, jak to prawdziwi Grecy mają w zwyczaju.  Wstał z krzesła. Stanął pewnie, rozchylając przy tym ramiona. Zaczął dziobać nożem kawałek  po kawałeczku.

W międzyczasie rozanielona Feta zdała mi sprawozdanie z porządków, które właśnie robi w naszym domu. Pranie. Podłogi. Okna. Dokładne czyszczenie piekarnika. Wiem… Wiem… Kiedyś ze złości, byłabym cała czerwona. Natomiast teraz słuchałam tego wzdychając, że życie jest jednak piękne. Feta znalazła kolejny sposób, by pranie było jeszcze bielsze, a są nim specjalne, super nowoczesne kapsułki, które zamiast proszku wrzuca się do pralki:

-Mówię ci Dorota! Rewelacja! Koszule Janiego jeszcze  nigdy wcześniej nie były tak białe!

-Jeeeeeest! Feta! Znalazłem!!! Znalazłem tę cholerną monetę!

Wszyscy zamarli i spojrzeli na Pomidora, by dowiedzieć się  w czyim kawałku była w tym roku moneta.

-I co? – spytała Feta.

-No… Teraz to już trudno powiedzieć… – odpowiedział  Pomidor patrząc na jedną wielką podziobaną nożem górę okruchów, która jeszcze kilka chwil wcześniej nazywana była vasilopitą. Ciasto wyglądało jakby ktoś właśnie dokładnie zmielił je niemalże na pyłek.

-Teraz to już nie mam pojęcia, czyj był to kawałek… Ale… że tak długo nie mogłem jej znaleźć… To dopiero!

Jak mniej więcej udało się nam określić, moneta była w części „dla domu”. Moja interpretacja jest taka:  szczęście będzie nam sprzyjać i dzięki temu szybko przeprowadzimy się na Korfu!:***

Co jest jednak w tym wszystkim najśmieszniejsze… Z ręką na sercu, ani Feta, ani Pomidor ani Jani, nikt nawet nie spróbował swojego kawałka, czy też raczej okruchów  noworocznej  vasilopity…

Nasza vasilopita. Na chwilę przed ostatecznym poszukiwaniem monety…

 

Z CYKLU: zacznij lekko poniedziałek – Wyobraź sobie… siebie!… poniedziałek, 2 stycznia 2017

Opublikowany przez
4

Ten rytuał zakorzenił się u mnie już tak mocno, że nie potrafię wyobrazić sobie bez niego wieczora. Stał się on dla mnie automatyczny, jak wymycie zębów przed pójściem spać. Kiedy już skończę wszystko co mam  danego dnia do zrobienia i mogę spokojnie kłaść się do snu, wyjmuje długopis i kartkę.  Obmyślam i rozpisuje rozkład następnego dnia. O której mam wstać, co mam zrobić, po co dokładnie wyjść, co załatwić, w co się ubrać i co zjeść. Trwa to chwilę ponad kwadrans. Dlaczego planuję zawsze przed snem? Kiedy już wstanę i  dojdę do siebie, zazwyczaj działam jak maszyna. Program dnia jest już wdrukowany w mojej głowie i wszystko idzie raz, dwa, trzy. Nie przestrzegam dokładnego rozkładu czasowego, bo lubię kiedy dzień ma trochę przyjemnego i potrzebnego mu luzu. Zawsze też planuje czas na  przyjemności. Wypad na kawę. Obejrzenie serialu. Spacer czy też chwila na poszwędanie się w necie. Myślę, że taki sposób planowania dnia, to pewnie dla Was nic nowego. Ale gdzieś tak od połowy tego lata zaczęłam stosować coś jeszcze…

We właściwie wszystkich poradnikach dotyczących rozwoju osobistego, jest podkreślane jak ważne jest wizualizowanie sobie celów, tego co chce się osiągnąć. Jednak cele zazwyczaj są bardziej lub mniej odległe. A gigantyczną siłę ma jeden dzień.

Na ten sprytny trik, wpadłam gdzieś w połowie sezonu, kiedy czułam że jestem przemęczona  pracą i zaczyman chodzić na rzęsach. Zmęczenie mieszało się ze stresem, bo za dokładnie wszystko odpowiedzialna byłam sama. Kiedy kończyłam planować dzień, często patrząc na kartkę byłam  przerażona, że pracy jest tak dużo. Strasznie bałam się, że o czymś zapomnę, coś zawale i prozaicznie  nie dam rady. Najtrudniejsze były dni, kiedy rano zbieraliśmy ludzi z właściwie całej wyspy, a przecież Korfu jest rozciągnięta i przy tym całkiem spora. Trzech kierowców, w różnych stronach wyspy i ja jadąc z zupełnie innej części, cały czas na telefonie by koordynować akcję. W czasie dnia wycieczka. A tuż po niej… Nie, wcale nie sen, a planowanie kolejnej, telefony do turystów, ustalanie rozkładów odbiorów na następne trasy, itp. Najtrudniejsze były jednak  poranki. Bo kiedy skopie się coś rano, trochę jak domino – zawala się dzień.

Kiedy więc  kończyłam planowanie, na kilka chwil zamykałam oczy. Wyobrażałam sobie siebie następnego dnia. Że wstaję trochę wcześniej. Ze spokojem jem zdrowe śniadanie. Ubieram się maluje i mam jeszcze  przyjemnych kilka chwil, by wpaść do kawiarenki obok i wziąć na wynos kawę. Jadę do pracy, słucham  porannej audycji w radiu, a w aucie przyjemnie pachnie kawą. Wszystko idzie sprawnie. Jeśli któryś z kierowców dzwoni bo nie może znaleźć naszych turystów,  spokojnie mu pomagam. Trafiam tam gdzie mam trafić. Jeśli są korki, mam na tyle dużo czasu by czekając pić sobie kawę. Wszystko idzie zgodnie z planem. A my z całą grupą spotykamy się w uzgodnionym miejscu jeszcze przed czasem. Następnie zabieram plecak z auta, wchodzę do mojego busa i z uśmiechem na twarzy mówię naszym turystom „dzień dobry!”. Wszyscy są na swoich miejscach. Uśmiechnięci i gotowi by jechać w trasę. Bus po brzegi wypełniony  jest super energią do pracy.

Ta metoda zdziałała u mnie cuda. Różnica przed i po jej zastosowaniu stała się dia-me-tra-lna. Działo się dokładnie tak, jak sobie wyobrażałam. Często wprost nie mogłam dać wiary, za każdym razem kiedy podczas takiego trudnego początku dnia, wchodziłam do busa i z wielkim uśmiechem na ustach mówiłam „dzień dobry”, bo wszystko wcześniej działo się dokładnie tak jak sobie to wyobrażałam. Początek dnia jest super ważny. Później zazwyczaj szło już jak z płatka.

Tę właśnie metodę zaczęłam stosować właściwie codziennie. Do teraz, po każdym skończeniu planowania, wyobrażam sobie siebie następnego dnia. Jak świetnie radzę sobie w trudnych, stresujących mnie sytuacjach, jak rozkoszuje się życiowymi przyjemnościami, jak osiągam drobne codzienne cele, jak spędzam czas z moimi bliskimi, jak spędzam czas ze sobą.

Podpisuje się pod tym obiema rękami: największą sztuką jest być najlepszą wersją samej siebie.

 

Po co nam Nowy Rok?… sobota, 31 grudnia 2016

Opublikowany przez
8

Co prawda jest wiele osób, które uważają,  że to nie ma większego sensu. Jednak  ja nie wyobrażam sobie Nowego Roku bez noworocznych postanowień. Robię je co rok już od dobrych czterech lat. Spisuje na kartce, później robię wizualizacyjną tablicę. Fakt, raczej nigdy nie udaje mi się zrealizować wszystkiego tak na 100%, ale to wcale nie o to w tym chodzi. Chodzi o to, by każdego dnia zbliżać się coraz bardziej do swoich celów i marzeń. I dlatego  uwielbiam obchodzić Nowy Rok. Dzięki tej  umownej przecież dacie, czuje że dana jest mi kolejna szansa, by znów zmienić coś na lepsze. Uwielbiam ten moment, kiedy pierwszego stycznia budzę się rano, w świeżej pościeli. Czuję, że cały świat jeszcze śpi. Wstaje nowy dzień. Jest Nowy Rok. Mój kalendarz jest jeszcze zupełnie czysty. Nie ma w nim nawet jednego zdania. Wszystko jest jak tabula rasa. Zaczynam od początku! Po to właśnie potrzebny  jest nam Nowy Rok…

 W ubiegłym roku na miejscu pierwszym stała dla mnie nasza firma. Właściwie całą moją energię poświęcałam na jej rozwój. Było warto, bo rezultaty są rewelacyjne. Jednak w nadchodzącym roku mam w planach bardziej zadbać o jeszcze inne rzeczy…

Rozwój naszej firmy z wycieczkami po Korfu nabrał rozpędu. Kiedy jednak ma się własny biznes, nie można stać w miejscu. Stanie w miejscu, oznacza że firma się cofa. Jedyny z możliwych kierunków – iść do przodu!  Dlatego u nas praca wre. I od nowego sezonu będziemy  poszerzać naszą działalność na Korfu. Co pojawi się nowego?  W sezonie 2017 stawiamy pierwszych kilka kroków do tego, żeby pomagać Wam organizować wakacje na Korfu w prawie całym pakiecie. Wiele osób rezygnując z ofert dużych biur podróży, decyduje się organizować wakacje zupełnie na własną rękę. Ostatnio byłam zasypywana mailami z pytaniami: jaki hotel wybrać, gdzie wypożyczyć auto, jak dostać się z lotniska do swojego hotelu? Dlatego już na przełomie stycznia / lutego na naszej stronie pojawi się informacja o sprawdzonych noclegach, godnej polecenia wypożyczalni samochodów, transferach z lotniska i portu oraz motorówkach w Paleokastritsy. Wszystko byście w naprawdę łatwy sposób wakacje na Korfu w sprawdzonych, pewnych  miejscach mogli przygotować sobie właściwie sami. Już teraz kończymy nieco przekształcać naszą stronę. Jeszcze w styczniu pojawi się nowa podstrona  z najważniejszymi informacjami, gdzie w pigułce przeczytacie wszystko co z perspektywy turysty na Korfu będzie dla Was ważne.

Moja książka o Grecji jest już prawie gotowa. Jednak „prawie”, a „gotowa”, to diametralna  różnica. Tę książkę piszę już ponad dwa lata i czuje w sobie, że przyszedł  czas najwyższy by ją  dokończyć. Wie o tym każdy, kto kiedykolwiek zabierał się do pisania, że czasami pojawia się trochę niezrozumiała bariera przed ukończeniem. Trzeba to przełamać! Rok 2017 to dla mnie rok zakończenia pracy nad moją pierwszą książką. Żeby  tak rzeczywiście się stało, do współpracy zaprosiłam specjalistę. I razem z osobą, która naprawdę się na tym zna, całość  kończymy 31 marca. Później materiał trafia do wydawnictw… Trzymajcie mocno kciuki by się udało! O czym jest ta książka? Chyba pora, żeby trochę więcej Wam wyjawić. Nawet osoby, które czytają bloga od początku nie wiedzą, jak właściwie w Grecji się znalazłam i jakie były tu moje początki jeszcze przed pojawieniem się pierwszego posta na blogu.  Będzie więc sporo  o tym, o czym  nigdy  nie pisałam na Sałatce.  Jak bardzo zmieniłam się mieszkając w Elladzie i przebywając z Grekami na co dzień. Książka jest połączeniem mojej osobistej historii, drogi od samego początku aż do założenia własnej firmy i zakorzenienia się w Elladzie. Wątki mojej historii przeplatają opowieści o tym co interesuje Was najbardziej – greckiej codzienności. O tym co dla Greków jest najważniejsze? O tym jak ich tradycja i kultura wpływają na ich mentalność? I o tym czego dobrego można nauczyć się od mieszkańców Ellady?

Choć wszystko w moim życiu idzie do przodu, w kierunku, który sama sobie wyznaczam, nie ukrywam… Dochodzenie do swoich celów nie jest proste i często związane jest z  prozaicznym… stresem. Dlatego  w nadchodzącym roku, chcę wypracować  w sobie nieco inne nastawienie do problemów. Przestać martwić się małostkami i zamartwiać o przyszłość. Tak, mnie niestety też dotyczy ten dość popularny problem. Wygląda na to, że od Nowego Roku coraz więcej będzie na blogu postów o równowadze życiowej, o tym jak się relaksować, walczyć ze stresem, jak zmieniać swoje nastawienie do problemów. Pierwszy z nich – już w najbliższy poniedziałek!:D

A jak Wasze postanowienia noworoczne? Zdradzicie tu jakieś? Za co będziecie trzymać kciuki, kiedy dziś w nocy wybije 12? SZCZĘŚLIWEGO NOWEGO ROKU KOCHANI!!!

 

Picie wody, to mądry nawyk Greków. Ale jak mieszkańcy Ellady sobie ten nawyk wypracowali?… środa, 28 grudnia 2016

Opublikowany przez
17

W drugi dzień Bożego Narodzenia, wyskoczyliśmy z rodzicami na kawę. Jak zawsze zamówiłam to samo – podwójne espresso macchiato. Kiedy kelnerka przyniosła mi moją kawę i postawiła przy niej naparstek wody – mimowolnie parsknęłam śmiechem. W głowie pojawiła mi się myśl: „Hihi! Co to jest do cholery?!”.

 

Po kilku latach mieszkania w Grecji, trochę nieświadomie przejęłam bardzo mądry nawyk Greków – częstego picia wody.  Już nawet nie wiem, w którym momencie tak się stało. Gdy patrzyłam na tej mikroskopijnej wielkości szklankę wypełnioną wodą,  przypomniało mi się że kiedy Jani pierwszy raz był w Polsce, na ten widok zareagował dokładnie tak samo. Przecierał oczy i myślał, że to żart, a ja zupełnie nie wiedziałam o co mu chodzi. Dlaczego podanie kawy, w taki sposób jak widać na zdjęciu wyżej, jest dla Greków przezabawne?

Grecy jakoś tak naturalnie na co dzień piją bardzo dużo wody. Jest to szalenie zdrowe i jest to jedna z rzeczy, której można się od nich nauczyć. Fakt, że Grecy piją dużo wody, mimo pozorów nie jest spowodowany jedynie cieplejszym klimatem. Upały trwają  w Elladzie tylko góra trzy miesiące. A wodę w dużych ilościach pija się w Grecji przez cały rok. Tak samo latem, jak i zimą. Jak mieszkańcy Grecji wprowadzili u siebie ten nawyk?

Cała Europa nie może się nadziwić i śmieje się skolei z Greków, że papier toaletowy wrzuca się w Grecji nie do klozetu, a specjalnych koszy. Racja! Fakt, że Grecy do tej pory nie zrobili jeszcze porządku ze swoimi rurami kanalizacyjnymi, powinien być dla nich powodem do zaczerwienienia się. Temat nowoczesnych rozwiązań technologicznych, to bez dwóch zdań pięta Achillesa mieszkańców Grecji. Ale za to, woda z kranu w Elladzie (poza wyspami) jest rewelacyjna! Po pierwsze, ona naprawdę nadaje się do picia, po drugie smakuje świetnie. Rzadko kto kupuje wodę butelkowaną, a wody mineralne w Grecji właściwie nie istnieją. I pewnie jakoś tak podświadomie, jeśli wody nie trzeba kupować (a więc za nią płacić, a później taszczyć ją do domu), pija się jej dużo więcej. Kiedy na co dzień przebywam z Grekami, co chwilę widzę jak ktoś dochodzi do kranu i wypełnia wodą szklankę, po czym przelewa zawartość prosto do gardła. Tak już chyba działa nasza podświadomość, że jeśli za coś właściwie się nie płaci – używamy tego znacznie więcej.

Dobrej jakości woda z kranu to jedno. W Grecji panuje również prosty i genialny zwyczaj,  że jeśli wchodzimy do kawiarni, tawerny, czy też restauracji, kiedy tylko siądziemy, kelner stawia przed nami szklankę wypełnioną wodą.  Szczególnie w kawiarniach, te szklanki przeważnie mają wiele zarysowań, ponieważ non stop są używane. Lądują na stolikach, są opróżniane, po czym  trafiają do zmywarek. I tak w koło. Napicie się wody przed wypiciem kawy, czy też zjedzeniem czegoś – to jest podstawa! Rzecz zupełnie naturalna. Najczęściej kawiarniane szklanki są nieco większych, niż przewiduje to standard, rozmiarów. A poproszenie o ponowne napełnienie, jest również częstym zwyczajem.

Kiedy teraz przyjechałam znów do Polski, trochę  zapomniałam, że u nas czystej wody nie pija się aż tyle. Dietetycy biją na alarm! Co chwilę słyszę jak ktoś mówi, że chce wprowadzić u siebie nawyk picia wody. Pamiętam, że jeszcze kiedyś miałam ten sam problem. Jednak po kilku latach, ten mądry nawyk Greków wszedł mi na dobre do krwiobiegu. Dziś nie wyobrażam sobie przetrwać dnia, bez wypicia co najmniej(!) 1,5 litra czystej wody, co jak na moje drobne gabaryty wg dietetyków jest ideałem.

Kiedy jednak idę do kawiarni i do mojego espresso dostaję naparstek wody, to przyznam że wygląda mi to na żart ze strony kelnera. Ale cóż… Co kraj to obyczaj! A jedną z najfajniejszych rzeczy w podróżowaniu i mieszkaniu w innym kraju, jest to że można przeszczepiać dla siebie to co w innych narodowościach jest najlepsze! Zawsze jest coś, czego można się od kogoś innego nauczyć…

 

    A jak jest z Waszym piciem wody??? Z ciekawości zapytam: ile litrów wody standardowo pijecie dziennie???

 

Ciepłych… Spokojnych… Magicznych świąt… sobota, 24 grudnia 2017

Opublikowany przez
Odpowiedz

Ostatnio w naszej rodzince wiele się dzieje. Moja starsza siostra urodziła już trzeciego maluszka i święta mamy naprawdę roześmiane. Obecność dzieciaków zmienia wiele. A ich niczym  niehamowany i nietłumiony  śmiech – to coś prawdziwie niezwykłego. Właśnie wczoraj zachorowała nam mama, czyli głowa świątecznych przygotowań i narobiło się trochę  bigosu:/// Domowego bigosu chyba w te święta po prostu nie będzie. Ale właśnie teraz odkrywam, że najlepsze święta, to wcale nie takie, kiedy pierogi wychodzą idealnie, bigos jest popisowy, a karp to mistrzostwo świata.  Prezenty wcale nie muszą być drogie,  a kokardy bić blaskiem po oczach. Święta – to bycie razem. Ja ostatnio jestem wiecznie czymś poplamiona. I wszystko mam nie na czas, bo ktoś co chwilę ciągnie mnie za rękaw, żebym setny raz czytała ten sam wierszyk Brzechwy. Nasz obrus jest już tak upaćkany, że już nikt nawet nie ma sił zwracać na to uwagi, a sterta nieumytych naczyń potrafi sięgać sufitu. Ale święta – to bycie razem. Z choinki też musieliśmy zrezygnować, bo 100% gwarancji, że chwila – moment, a zleci dzieciakom  na głowę. Nie ma planu, nie ma organizacji. I jakoś tak magicznie – wszystko wychodzi. Okazuje się, że z pierogami ze sklepu też można mieć fajną Wigilię. A śledziem i karpiem jakoś zajmie się tata. Bo w święta najbardziej liczy się… bycie razem.

I tego właśnie życzę Wam w te Boże Narodzenie. Docenienia tego co najważniejsze – obecności drugiego człowieka.

PS. Jak już co roku… Z całego serca namawiam Was do przyłączenia się do świątecznej akcji „ROBÓTKA”. Jeśli chcecie wziąć udział w tej akcji, wszelkie szczegóły znajdziecie klikając w obrazek wyżej! Polega ona na kupieniu prezentu dla jednego z dorosłych dzieci, mieszkańca Domu Pomocy Społecznej w Niegowie. Nawet jeśli zrobicie to chwilę po Świętach – myślę, że data nie ma aż tak wielkiego znaczenia. Kupienie prezentu jest tu drugoplanowe. Ta akcja jest naprawdę świetna – chodzi o dostrzeżenie jednej osoby, pomyślenie o niej, podarowanie jej czegoś i napisanie kilku ciepłych słów… Akcja jest piękna! Działajcie!!!