Istnieje w Grecji przysłowie, które jest tak niecenzuralne, że jego oryginalna wersja za nic nie przejdzie mi przez usta, nie mówiąc już o klawiaturze… Usłyszałam je od Czosnka, kiedy pomieszkiwaliśmy w jego domu. Był to dzień, w którym po raz setny usłyszeliśmy, że na klucze do Cytrynowego Domu będziemy musieli jeszcze poczekać i to sporo. Mieszkaniem na walizkach byłam już wykończona i wydawało mi się, że wszystko co możliwe układa się źle. Tego dnia Czosnek powiedział do mnie:

 

 

„ziemia się trzęsie, świat płonie, ale usta… muszą być pomalowane!”

(to moje „wolne” i cenzuralne tłumaczenie)

 

 

   Kto zna te przysłowie w wersji oryginalnej – błagam, tym razem wyjątkowo  nie piszcie w komentarzach… ;)))

 

    Kiedy usłyszałam to co powiedział Czosnek, zwiędły mi uszy… Mimo tego wiedziałam, że  przysłowie było trafione!

    O co jednak Czosnkowi chodziło? Już tłumaczę…

 

    Pamiętam, że w tamtym okresie, kiedy nie było za wesoło,  nic nie pomagało mi tak bardzo, jak kolorowy makijaż. Panowie się pewnie w tym momencie śmieją, przewracając oczami… Ale panie – rozumieją!

    Wstawałam codziennie rano i patrząc na otaczające mnie kartony, rozwieszone wszędzie ubrania i wieszaki oraz dwa wielkie łóżka zajmujące cały pokój, już po otworzeniu oczu – dostawałam ataku złości.

   Z grymasem twarzy seryjnego mordercy, mimo wszystko wstawałam, ubierałam kapcie i szłam do toalety. Starałam się  nie patrzeć na  nie sprzątaną od dobrych trzech miesięcy, typową męską łazienkę. Wizualizacja typu  „tylko spokojnie… jestem teraz na przykład… na takiej pięknej, tropikalnej plaży…”  zazwyczaj jednak nie działała. W kuchni witał mnie stos  „kawalersko” nieumytych naczyń. Dwie popielniczki pełne papierosów. Zestaw puszek po piwach i największe pudełka po pizzy jakie kiedykolwiek  w życiu widziałam.

    W mojej tamtejszej rzeczywistości nie było nawet jednego punktu, który byłby estetyczny i  na którym można było zawiesić oko.  Prócz…  mojego makijażu :)))

 

    Jeśli kiedykolwiek będziecie mieć gorszy dzień, chandrę czy też może nawet i depresje, spróbujcie taką metodę. Nawet jeśli nigdzie nie wychodzicie, ubierzcie się najfajniej jak możecie, a  przede wszystkim kolorowo. Umalujcie twarz, upnijcie ładnie włosy. Bo jeśli nie można pomalować świata wokół Was – pomalujcie siebie!

 

    Po skończeniu makijażu, z wielką przyjemnością i jeszcze większym uśmiechem spoglądałam na siebie. „Tak ładnie wyglądam – szkoda siedzieć w domu” – mówiłam do odbicia  i wychodziłam jak najszybciej mogłam. Właściwie byle gdzie, po prostu przed siebie. Stwierdzałam, że   byłaby to wielka szkoda, jakby  nikt nie zobaczył jak zielone są moje powieki i jak ładnie dobrałam kolor szminki. A kiedy byłam już na zewnątrz, uświadamiałam sobie, że świat nie ogranicza się do pokoju u Czosnka. Jest jednak… trochę większy 🙂  Gdy tak gdzieś szłam, zmieniała się nie tylko moja twarz – cały świat przybierał zupełnie inne kolory.

     Kosmetyki, ubrania, perfumy czy modowe gadżety nie są jedynie próżnymi zachciankami kobiet. One naprawdę mogą dodać pozytywnej energii.

 

    Ale chwila… chwila… Chyba tym razem trochę minęłam się z głównym tematem. Miało być o kosmetycznej firmie  Korres!

    Raz jeszcze powąchałam mój krem z dzikiej róży. Na ustach  czuje masełko z domieszką granatu. Moje włosy pachną dziś grecką, górską herbatą, a w łazience czeka  bursztynowe mydło. Badania do tego postu są nadzwyczaj przyjemne!

 

 

 

 

    Dlaczego na krem  Korres warto wydać słone pieniądze? Jak to się stało, że w przeciągu jedynie 15 lat ta firma  rozwinęła  się aż tak, że jej kosmetyki rozsyłane są na cały świat? Kto kryje się pod nazwiskiem Korres? I dlaczego w Grecji nawet bochenka suchego chleba nie można dostać po  godzinie 14,  ale krem z dzikiej róży marki Korres kupicie w każdej najmniejszej wiosce, o każdej porze dnia i nocy?

 

    Na drugą część postu, tym razem o samej firmie Korres  –  zapraszam za tydzień!

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

       Zaciekawiło mnie ostatnio, który z postów na „Sałatce” jest najpopularniejszy. Sprawdziłam więc statystyki bloga.  I co jest dość zaskakujące, okazuje się że najczęściej czytanym wpisem, jest  ten:

 

 

Co można zrobić ze zwykłą, plastikową butelką?

 

 

 

     O ile wiem, z rady  o butelce wypełnionej gorącą wodą, skorzystało wiele osób:))) A z ostatniej rozmowy z Olivką, wiem że również i ona z butelką się nie rozstaje!

    Zima w Grecji do najprzyjemniejszych pór roku  nie należy. Mimo tego, że temperatury raczej nie spadają poniżej 5 – 7 stopni, wewnątrz mieszkań  czasem jest naprawdę bardzo  zimno. W rzadko którym domu temperatura wzrasta wtedy powyżej 20 stopni. A wilgoć w powietrzu sprawia, że wydaje się być znacznie zimniej. Dla kogoś, kto przyzwyczajony jest do tego, że kaloryfer działa przez cały dzień, system ogrzewania mieszkania przez 3 godziny rano i 3 godziny wieczorem jest wy-kań-cza-ją-cy!

    Kiedy ostatnio byłam w Polsce, działający non stop kaloryfer wydawał mi się niesłychanym luksusem. Tak więc, podczas podkręcania kaloryfera o jedno oczko wyżej  pamiętajcie, że nie wszyscy mają tak wygodnie…

 

     Zima, na całe szczęście niedługo będzie się kończyć. Ale zazwyczaj najgorzej jest przy  samej mecie! Obecnie już nie wyobrażam sobie zasnąć bez plastikowej butelki, wypełnionej gorącą wodą. A od dłuższego czasu, korzystam z systemu, który jest bardziej zaawansowany. Przyznam – należę do ekstremalnych zmarzluchów i zimno strasznie mnie męczy.

 

    Tak więc, przed pójściem spać myję zęby, na twarz nakładam krem, zabieram książkę  do poczytania w łóżku, a w międzyczasie szykuje butelki. Zazwyczaj jest ich co najmniej… cztery!  Gorrrąco polecam!

 

     Brrrr….!!! Oby do wiosny!