Wypływaliśmy właśnie z Rajskiej Plaży. Jak zwykle wsiadłam do łódki Królika, z lojalności do osoby, która przez cały sezon tak cudownie organizuje nam wszystkie rejsy, ale przede wszystkim z ogromnej sympatii. Królik, jak zwykle kiedy rozpędził już łódź, siadł spokojnie, zaczął gapić się w morze, myśląc o czymś wiadomym tylko sobie, gładząc się jednocześnie po brodzie. Po kilku chwilach milczenia sam zaczął:
-Kończę dziś wcześniej. Zabieram żonę, dzieci, siostrę i szwagra i wpływamy do Chomi (prawdziwa nazwa Rajskiej Plaży). Zrobimy sobie grilla, później będziemy pić wino i gadać głupoty, zaśniemy tam pod gołym niebem. Na ląd wrócimy rano. Jak chcesz to wpadnij, mogę cię odebrać około 17.00. Możesz do nas dołączyć.
-Brzmi bosko! Ale najwcześniej to o 20.00 dobiję do domu. Ale jak to??? To ty rano, nie muszisz być w porcie?
-No… Muszę, ale raz na jakiś czas… Pierdolę!
-Ej… A kto mnie uczył, że sierpień, to sierpień! I obijać to będziemy się zimą…
-No… Tak… Ale… Na tej plaży najfajniej jest w sierpniu. Kiedy mamy tam spędzić noc – w lutym???
-Jakbym dziś nie kończyła tak późno…
-Wiesz, praca jest ważna. Bardzo ważna. Przecież moja żona teraz nie pracuje, a ja mam dwoje małych dzieci. Ale z drugiej strony… Czas leci tak szybko. Patrz, ja już powoli, powoli siwieje. Trzeba naprawdę żyć. Żyć! Bo życie tak naprawdę jest bardzo krótkie…
Niech stereotypy mówią co chcą, ale ja po poprostu kocham pracować z Grekami.
Jak ja lubię takich ludzi!
I lubię sama w sobie takie odkrycia. Niby banalne, niby oczywiste, a jednak. Obowiązki obowiązkami, ale kiedy czas na życie. Takie, o którym marzyliśmy kiedyś, beztroskie i wolne?
Bardzo właściwe podejście!
Czasami ten czas samej/samemu trzeba sobie dać:D
Piękne zdjęcie. pozdrawiam;)
Dokładnie! Pier..lić to! To samo zapewne powiedziałby mój ukochany Grek Aleksy Zorba. Jakże mi szkoda, ze my tu w Polsce tak nie umiemy/nie możemy…Choć pochwalę się, że w jakimś stopniu moje życie, aktualnie wywrócone do góry nogami, ustawione na nowych torach przeszło już takie trzęsieni ziemi. Powiedziałam “Walić to” i zaczęłam wszystko od nowa. I jestem kapitanem na własnym statku 🙂
Brawo dziewczyno!!!:DDD
Każdej chwili uczę się tak żyć. Na szczęście coraz częściej mi się to udaje.
Każdej chwili uczę się tak żyć. Na szczęście coraz częściej mi się to udaje. Bo gonitwa to w sumie kolejne nabywanie kolejnych kolejnych, zbędnych, z pewnością topowych przedmiotów 😉
Kiedys w latach 80-tych taką plazą byla Mirtiotissa kolo Glyfady, ale teraz jak widze doprowadzili tam droge. Tam sie jezdzilo by posiedziec w nocy przy ognisku.
Dziś ta plaża na Korfu znana jest jako… plaża dla nudystów:DD