Poradnik emigrantki cz. 3: Jak spakować swoje życie w 20 kg?… niedziela, 29 marca 2015

      Kiedy przychodzi ten moment, że trzyma się w dłoni bilet w jedną stronę, a na nim widnieje  zatrważająco konkretna data wylotu, dni zaczynają uciekać jak szalone, a spraw do załatwienia zamiast maleć, to jeszcze przybywa. Ponieważ odpowiedź na to jedno pytanie, zazwyczaj rodzi za sobą cały szereg innych, człowiek  nieustannie je spycha, obiecując sobie, że „zrobię to… jutro!”.  No bo jak… Powiedzcie jak…

Jak spakować całe swoje życie w 20 kg?

       Przed moją przeprowadzką do Grecji, kiedy patrzyłam na walizkę, a później na cały mój pokój, to przechodziła mnie ciarka. Ścisk w żołądku czułam już jakieś dwa tygodnie wcześniej. Bo jak niby mam dokonać tego z góry przecież niemożliwego?

      Jak moja przeprowadzka  wyglądała w rezultacie? To była tragedia! Taszczyłam za sobą wielką torbę, która za nic nie chciała się dopiąć. W rękach  trzymałam bagaż podręczny, od którego urywało mi się ramie. Miałam uczucie, że kręgosłup jeszcze chwila, a pęknie. Mimo, że był sierpień(!), a my lecieliśmy do Grecji(!!), miałam na sobie kozaki, kurtkę zimową, a w kieszeni czapkę z pomponem.  Moimi rzeczami obładowany był również Jani. Torba ważyła oczywiście więcej niż było to przewidziane, więc  trzy razy przepakowywałam rzeczy do podręcznego, przez co  prawie straciliśmy nasz lot. Przy okazji połamałam  prostownicę do włosów, która była tak ściśnięta między innymi rzeczami. Bagaż podręczny był już tak przeładowany, że prawie się rozwalił, a i tak rejsowy  ważył ostatecznie za dużo, więc dodatkowa opłata była nieunikniona. Z tego całego stresu, do samolotu weszłam prawie ze łzami w oczach. A kiedy wylądowaliśmy myślałam, że umrę z przegrzania. Na zewnątrz było ponad 40 stopni! Modliłam się, by jak najszybciej zdjąć te cholerne kozaki.

      Jak spakować swoje życie w 20 kilogramów? To  naprawdę nie jest proste. Ja to zadanie zaliczyłam, bo przecież doleciałam do Grecji. Ale jego wykonanie oceniam miernie… Na całe, całe szczęście, całkiem nieźle potrafię uczyć się na własnych błędach!

     Jeszcze tylko kilka przepraw pomiędzy Polską, a Grecją  i wystarczyło, abym poszła po rozum do głowy. W międzyczasie zdążyłam jeszcze kilka  razy zapłacić za nadbagaż. Urwać w torbie rączkę. Naderwać ścięgno przy  taszczeniu bagażu. Ale przede wszystkim zszarpać ogromną ilość nerwów już na samą myśl o pakowaniu.

      Stało się dla mnie oczywiste, że moim problemem są rzeczy, przedmioty, wszystko co materialne. Nadmierna ich ilość. Nadmierna ich w moim życiu waga. I tak krok po kroku, podróż po podróży, weszłam na drogę życiowego minimalizmu. Modne to, czy też nie – dla mnie to nie ma znaczenia. Komuś, kto zapoczątkował całą tą filozofię, zawdzięczam fakt, że mój kręgosłup nadal jest cały.

     Przenoszenie się z miejsca na miejsce, dzieje się u mnie mniej więcej trzy razy do roku. W okolicach grudnia lecę na miesiąc, dwa do Polski. Później wracam do Grecji. A kiedy zbliża się lato, znad Zatoki Korynckiej, przeprowadzam się na cały sezon na Korfu. Posiadanie stałego adresu, w moim przypadku to kwestia jakby to powiedzieć… jedynie umowna. Ale ponieważ jestem typowym zodiakalnym wodnikiem, podoba mi się taki styl życia, bo uwielbiam się przemieszczać i kocham ciągłe, nieustanne  zmiany.

      Już jakiś czas temu w moim systemie pakowania zaszła wielka reforma, którą ciągle jeszcze ulepszam dążąc do ideału. Zaczęło się od tego, że zmieniłam diametralnie moje podejście do przedmiotów, które w moim codziennym życiu mnie otaczają. Zaczęłam więc od samego początku, czyli zmiany myślenia, zmiany nawyków oraz tego jak funkcjonuje w codzienności. I to właśnie dzięki temu zamiast w stresie pakować się cały boży dzień, całość zamykam w jakieś dwie godziny popijając przy tym kawę. Co więc u siebie zmieniłam…

  1. OGRANICZYŁAM  ILOŚĆ  RZECZY.  Jeśli chodzi o  przedmioty, kupuje ich bardzo mało. Mam  tylko to, co potrzebne jest mi w codziennym życiu. Nasz dom jest obecnie moją dumą, ponieważ z ręką na sercu nie ma w nim ani jednej rzeczy, która nie jest przez nas używana. Mamy mało przedmiotów, mało mebli, mało bibelotów. Nie pamiętam kiedy ostatnio czegoś szukałam. Sprzątanie całości przebiega ekspresowo. Co jakiś czas robię w mieszkaniu przegląd i usuwam rzeczy, które uznaję za zbędne. Co najbardziej mnie w tej zmianie zaskakuje, to fakt, że nie odczuwam braku czegokolwiek. Wręcz przeciwnie! Uwielbiam to, że w około mnie jest dużo przestrzeni, w której panuje harmonijny porządek.
  2. NIE ILOŚĆ,  A  JAKOŚĆ! Jest to moja złota zasada, która rządzi przede wszystkim w mojej szafie. Doszłam do niej, kiedy za którymś razem rozpakowując moją walizkę, zauważyłam, że jakieś 30% ubrań wiozłam zupełnie niepotrzebnie. Na wypadek gdyby… Bo może… A nuż… Łyżka… A widelec…  Kolejnym razem, kiedy znów się pakowałam wywaliłam ogromną ilość ubrań z typu:  „to jeszcze powinnam donosić”, „a w tym przecież byliśmy na pierwszej randce”, „ten kolor może jeszcze będzie modny”. Co prawda ilość moich ubrań nie ogranicza się do typowej dla minimalistów dziesiątki, ale całość z łatwością mieszczę w jednej walizce. Stwierdziłam, że każdy jeden dzień jest dla mnie zbyt cenny, by zmuszać się do chodzenia w ubraniach, mając na celu tylko ich „znoszenie”. Kupuje bardzo mało, ale wszystko jest w najlepszej jakości, na jaką w danym momencie mogę sobie pozwolić. Absolutnie nigdy więcej nie chciałabym znów wrócić do poprzedniej ilości ciuchów. Za to noszenie fajnych ubrań, w dobrej jakości, na co dzień dodaje mi niesamowitej energii.
  3. ZLIKWIDOWAŁAM MOJEGO WROGA NR 1! Każda dziewczyna ma jakąś swoją manię.  Dla jednych mogą to być kosmetyki. Dla innych buty, torebki, czy też na przykład  perfumy. W moim przypadku były to: zeszyty, kalendarze i notesy ;D Kiedy pewnego dnia zgromadziłam moje wszystkie papiernicze skarby, to naprawdę przeraziła mnie ich ilość. Myślę, że realnie przyczyniłam się do wycięcia  przynajmniej części lasów Amazonki. Przeraziłam się jeszcze bardziej, kiedy całość przeliczyłam na pieniądze. Nic bardziej nie przemawia do naszej świadomości tak jak konkretne liczby. Zwłaszcza jeśli na ich końcu pojawia się to magiczne „zł”. No cóż… Sklepy papiernicze to dla mnie nadal istny raj. Pomyślałam jednak, że szkoda Amazonki. Niczego więc nie wyrzuciłam! Myślę, że zeszytów i notesów, których tyle kupiłam  starczy mi jeszcze na długi czas. Ciągle systematycznie je zużywam.
  4. KSIĄŻKI. Te w moim codziennym życiu odgrywają ogromną  rolę. Przy każdej podróży pojawiał się ten sam problem: jak przytaszczyć z kraju te wszystkie tomiska, które chce w najbliższym czasie przeczytać? Początkowo do e-booków podchodziłam z dystansem. Ale kiedy odczułam o ile lżejszy dzięki nim jest mój bagaż, znów doceniłam fakt, że żyję w XXI wieku. Ponieważ czytam dużo, a mimo miłości do e-booków, kiedy mogę kupuje również  papierowe wydania,  jeśli dana książka nie jest dla mnie super ważna, po skończeniu albo ją komuś na wieczne pożyczenie oddaje, albo wystawiam na Allegro. Mam przy tym świadomość, że robię coś dobrego – książki idą dalej w świat. A i Amazonka cała 😀

         Obecnie trzy razy zastanawiam się, czy coś co chcę kupić naprawdę jest mi potrzebne. Wszystkiego czego nie potrzebuję, wyrzucam / oddaję / sprzedaję od razu. Jestem przeraźliwie odporna na wszystkiego rodzaju przeceny, promocje i darmowe dodatki. Wykorzystuje jak najbardziej wszystko co jest dookoła, tak żeby żyć również ekologicznie.

     Dzięki tym zmianom, mój proces pakowania wygląda zupełnie inaczej. Wprost nie mogę uwierzyć, że spakowanie walizki zajmowało mi wcześniej prawie cały dzień. Przecież w tym czasie mogłam zrobić cokolwiek innego! Obecnie cały proces przebiega  szybko i jest bardzo dobrze zorganizowany. Kluczem jest to, że mam mało rzeczy. A więc… a) ubrania, które noszę codziennie  b) kilka kosmetyków  c) laptop, tablet, aparat + ładowarki  d) potrzebne dokumenty  e) coś do poczytania  f) ewentualne prezenty. Koniec. Jakieś dwie godziny i po sprawie! A w międzyczasie jeszcze czas na kawę.

       Okazuje się, że do życia potrzebne jest nam naprawdę mało. A dzięki ograniczeniu ilości rzeczy, zwiększamy naszą przestrzeń. Na zewnątrz jak i wewnątrz panuje harmonia i porządek. W portfelu zostaje dużo więcej pieniędzy. Ale przede wszystkim w magiczny sposób, odzyskujemy to co obecnie jest najcenniejsze. Czas.

     Jeśli interesujesz się tematem minimalizmu, tutaj kilka linków, które mogą cię zainspirować:

LightbyCoco

The Daily Connoisseur

nissiax83

Orest Tabaka

 

53 myśli nt. „Poradnik emigrantki cz. 3: Jak spakować swoje życie w 20 kg?… niedziela, 29 marca 2015

  1. Może ja też gdzieś powinienem się przeprowadzić? Przez jakąś część życia byłem minimalistą, niestety zbieracz we mnie urósł do zbyt dużych rozmiarów. Zainspirowałaś mnie, idę czegoś się pozbyć 🙂

  2. czesc Dorotka, wiem ze to nie blog polityczny, ale napisz prosze, jak w samej Grecji, jej obywatel zareagowali na sprzedaz portu w Pireusie? ja, jako historyk i badacz dziejow starozytnych jestem tym wstrzasnieta i nie potrafie sie z tym pogodzic. Serdecznie pozdrawiam

    • Jak można się spodziewać, grecka duma została mocno urażona… Bo to takie bardzo greckie miejsce. Mnie samej zrobiło się przykro, trochę nawet nie mogę w to uwierzyć. Również dla mnie to miejsce szczególne. “Spotkałem go w Pireusie…”, tak zaczyna się jedna z najważniejszych dla mnie książek “Grek Zobra”.

    • Myślę, że te dobre nawyki pozostają. Jeśli już spróbowało się coś lepszego, człowiek nie chce przecież wracać do tego co gorsze…

  3. Ceny za bagaż w tanich iniach lotniczych zmusiły mnie do ograniczenia się do bagażu podręcznego i spakowania do niego na tydzień rzeczy warzących 10kg… mam jeszcze dwa tygodnie… nie mam pojęcia jak to zrobię bo mam taki problem jak ty kędyś – za dużo rzeczy!

    • Spróbuj zaobserwować co naprawdę przez tydzień jest Ci zupełnie niezbędne. Zobaczysz, tych rzeczy nie ma aż tak wiele!:D

  4. Grecja… Mmm wspaniałe miejsce, wspaniali ludzie… życzę również wspaniałego życia w Grecji, pozdrawiam cieplutko 🙂
    P.S. Chyba nie umiałabym się tak łatwo spakować 🙂

  5. Podróżowanie ułatwi minimalizm, gorzej, jak się jest ciągle na miejscu i ma się miejsce na przechowywanie. Dlatego docenić trzeba sezonowe porządki. Mi najlepiej wychodzą na wiosnę!

  6. Ja także przeprowadzam się w miare regularnie, może nie tak często jak ty ale za każdym razem traktuję to jako okazję do pozbycia się niepotrzebnych rzecy i czuje się świetnie jak zostaje ich coraz mniej. Problem siedzi w moim partnerze, który jest idealnym przykładem chomika i nie chce wyrzucać nawet śmieci (pudełek po sprzecie- bo mogą się przydać do reklamacji, niedziałających ładowarek – bo końcówki takie fajne i kiedyś na pewno) i tak dalej. Zaczyna mnie to niestety bardzo przytłaczać…..

  7. Też nie wiem czy modne czy nie, ale jedno jest pewne minimazilm w szafie i bagażu skradł mi serce. Sama niedługo pakuję walizkę, niekoniecznie na całe życie ale na najbliższy rok/dwa. I już zaczynam się głowić co ze sobą zabrać, na szczęscie tez umiem uczyć się na własnych błędach. Poza tym twój wpis na pewno się przyda, dzięki!
    A tak poza tym mamy tego samego wroga! Bo przecież tak ładnego notesiku nie można nie kupić! Masz szczęście że juz go zwalczyłaś ja wciąż walczę 🙂

  8. Nigdy bym nie spakowała wszystkich najważniejszych rzeczy w max 20 kg! Do moich rzeczy potrzebowałabym cały bagażnik samochodu! Podziwiam Cię, że udało Ci się to zrobić, pozbyć pewnych rzeczy i zdecydować co musisz ze sobą zabrać a co zostawić. Jakbym była w takiej sytuacji jak ty to bym po prostu wysłała sobie rzeczy pocztą, przesyłka by trochę kosztowała ale myślę, że byłabym w stanie tyle zapłacić.

  9. Znam po części to uczucie, gdy trzeba się zapakować na tak długo i wyjechać tak daleko od domu! Ja mieszkam obecnie we Włoszech, ale na szczęście miałam komfort zapakowania się w samochód (co wcale nie ulatwiło sprawy!). Bardzo podobają mi się Twoje rady! Pozdrawiam!

  10. Communication is very important for a healthier relationship, however it is also necessary to know where
    to draw the line. on Google. Plus my personal individual websites are As a student in senior high school,
    your options for income are really restricted – especially if
    you can not drive yet.

  11. Thanks for your personal marvelous posting! I definitely enjoyed
    reading it, you can be a great author. I will remember
    to bookmark your blog and definitely will come back very soon.
    I want to encourage you continue your great work, have a nice morning!

Skomentuj Blundering Ben Anuluj pisanie odpowiedzi

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany.